အနိစ္စတာရုပ်

အနိစ္စတာရုပ်သည် လက္ခဏရုပ် (၄) ပါးတွင် နောက်ဆုံးဖြစ်ပြီး၊ နိပ္ဖန္နရုပ် (ရုပ်အစစ်) တို့၏ ချုပ်ပျက်ခြင်း သဘောကို ဖော်ပြသည့် အနိပ္ဖန္နရုပ် အမျိုးအစား ဖြစ်သည်။ ၎င်း၏ သဘောသဘာဝ၊ အလုပ်ကိစ္စ၊ ထင်ရှားပုံ နှင့် အကြောင်းတရားတို့ကို အောက်ပါအတိုင်း လေးမျိုးခွဲခြား၍ နားလည်နိုင်ပါသည်-

လက္ခဏာဒိစတုက္က

  1. လက္ခဏာ: ရုပ်အစစ်တို့၏ ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြိုကွဲပျက်စီးခြင်း (`ပရိဘေဒ`) သဘော။
  2. ရသ : တည်ဆဲခဏ (ဌီကာလ) သို့ ရောက်ရှိနေသော ရုပ်အစစ်တို့ကို ဖျက်ဆီးခြင်းအားဖြင့် နစ်မြုပ်စေခြင်း (`သံသီဒန`) ကိစ္စ။ (ဤ၌ "နစ်မြုပ်စေခြင်း" ဆိုသည်မှာ ရုပ်တရားတို့၏ လုံးဝကွယ်ပျောက်သွားသည့် သဘောကို တင်စား၍ ဆိုလိုသည်။)
  3. ပစ္စုပဋ္ဌာန် : ရုပ်အစစ်တို့၏ ကုန်ဆုံးခြင်း (`ခယ`) နှင့် ပျက်စီးခြင်း (`ဝယ`) သဘောအဖြစ် ယောဂီ၏ ဉာဏ်တွင် ရှေးရှုထင်လာခြင်း။
  4. ပဒဋ္ဌာန်: ထက်ဝန်းကျင်မှ ပြိုကွဲပျက်စီးဆဲဖြစ်သော ရုပ်တရားများ (`ပရိဘိဇ္ဇမာနရူပ`) ကိုယ်တိုင်ပင် ဖြစ်သည်။ (ဆိုလိုသည်မှာ ပျက်ဆဲရုပ်ကို မှီ၍ ၎င်း၏ ပျက်ခြင်းလက္ခဏာ ဖြစ်ပေါ်သည်။)

ရှင်းလင်းချက်

ရုပ်တရားတို့၏ ချုပ်ပျက်သွားသည့် အခိုက်အတန့် (ဘင်ကာလ) သည် အမြဲမတည်သော သဘော (အနိစ္စ) ဖြစ်သည်။ ထိုသို့ ရုပ်၏ အနိစ္စဖြစ်ကြောင်း မမြဲခြင်း လက္ခဏာကိုပင် "ရူပဿ အနိစ္စတာ" ဟု ခေါ်ဆိုခြင်း ဖြစ်သည်။ ဤအနိစ္စတာသည် တည်ဆဲဖြစ်သော ရုပ်ကို လုံးဝပျက်စီးကွယ်ပျောက်သွားစေသည်။ ဤသို့ လုံးဝကွယ်ပျောက်သွားခြင်းကို နစ်မြုပ်သွားသကဲ့သို့ တင်စား၍ "သံသီဒနရသ" ဟု ဆိုခြင်းဖြစ်သည်။ ယောဂီ၏ ဉာဏ်၌မူ ဤအနိစ္စတာသည် ရုပ်တရားတို့၏ ကုန်ဆုံးချုပ်ပျက်သွားသည့် အခြင်းအရာ (`ခယဝယ`) အဖြစ် ထင်ရှားလာပါသည်။[]

ဆက်စပ်ဖတ်ရှုရန်

ကိုးကား

  1. နိဗ္ဗာနဂါမိနိပဋိပဒါ - စတုတ္ထတွဲ - ဖားအောက်တောရဆရာတော်
Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Portal di Ensiklopedia Dunia

Kembali kehalaman sebelumnya