ပျောက်ဆုံးသောသိုး ပုံဥပမာ

ပျောက်ဆုံးသောသိုး၏ ပုံဥပမာ (အင်္ဂလိပ်: Parable of the Lost Sheep) သည် ယေရှုခရစ် ဟောပြောခဲ့သော လူသိများသည့် ပုံဥပမာတစ်ခုဖြစ်ပြီး ဤပုံဥပမာသည် မဿဲခရစ်ဝင်ကျမ်း (အခန်းကြီး ၁၈:၁၂-၁၄) နှင့် လုကာခရစ်ဝင်ကျမ်း (အခန်းကြီး ၁၅:၃-၇) နှစ်ခုစလုံးတွင် ပါရှိသည်။ ဤပုံဥပမာသည် ပျောက်သောဒင်္ဂါးပြား ပုံဥပမာ နှင့် ပျောက်သောသား၏ ပုံဥပမာ တို့နှင့်အတူ လုကာခရစ်ဝင်ကျမ်းပါ "ပျောက်ဆုံးခြင်းနှင့် ပြန်လည်တွေ့ရှိခြင်း" ဆိုင်ရာ ပုံဥပမာ သုံးခုအနက်မှ ပထမဆုံးတစ်ခု ဖြစ်သည်။

ပုံဥပမာသည် သိုးအကောင် ၁၀၀ ပိုင်ဆိုင်သော သိုးထိန်းတစ်ဦးအကြောင်းဖြင့် စတင်သည်။ ထိုသိုးများထဲမှ တစ်ကောင် လမ်းလွဲ၍ ပျောက်ဆုံးသွားသောအခါ သိုးထိန်းသည် ကျန် ၉၉ ကောင်ကို တော၌ထားခဲ့ပြီး ပျောက်ဆုံးသွားသော သိုးတစ်ကောင်ကို ရှာဖွေရန် ထွက်ခွာသွားသည်။ နောက်ဆုံးတွင် ထိုသိုးကို ရှာဖွေတွေ့ရှိသောအခါ၊ ပျောက်ဆုံးခြင်းမှ ပြန်လည်တွေ့ရှိရသည့်အတွက် ပခုံးပေါ်တင်၍ ဝမ်းမြောက်စွာ အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။ အိမ်ရောက်သောအခါ အဆွေခင်ပွန်းများနှင့် အိမ်နီးချင်းများကို ခေါ်ယူပြီး "ငါနှင့်အတူ ဝမ်းမြောက်ကြလော့။ ပျောက်သောငါ့သိုးကို ငါတွေ့ပြီ" ဟု ပြောခဲ့သည်။

ဤပုံဥပမာ၏ အဓိက သွန်သင်ချက်မှာ-

• ပျောက်ဆုံးသူတိုင်း၏ တန်ဖိုး: သိုးအကောင် ၉၉ ကောင်ရှိနေသော်လည်း သိုးထိန်းသည် ပျောက်သောတစ်ကောင်ကို မည်မျှတန်ဖိုးထားကြောင်း ပြသခြင်းဖြင့်၊ ဘုရားသခင်သည် အပြစ်သားတစ်ဦးစီတိုင်းကို မည်မျှတန်ဖိုးထားကြောင်းကို ဖော်ပြသည်။ ဘုရားသခင်ရှေ့မှောက်တွင် မည်သူမျှ အရေးမပါသူမရှိဘဲ၊ ပျောက်ဆုံးနေသော ဝိညာဉ်တိုင်းသည် ကိုယ်တော်အတွက် အလွန်အရေးကြီးသည်။
• ဘုရားသခင်၏ စိတ်ထက်သန်စွာ ရှာဖွေခြင်း: သိုးထိန်းသည် ပျောက်သောသိုးကို ရှာဖွေရန် အခြားသိုးများကို ထားခဲ့ကာ ထွက်ခွာသွားသကဲ့သို့၊ ဘုရားသခင်သည်လည်း ပျောက်ဆုံးနေသော ဝိညာဉ်များကို ရှာဖွေကယ်တင်ရန် အမြဲတစေ ကြိုးပမ်းနေပါသည်။ ကိုယ်တော်သည် အပြစ်သားများကို ပြန်လည်တွေ့ရှိရန် စောင့်ဆိုင်းနေရုံသာမက တက်ကြွစွာ လိုက်လံရှာဖွေတတ်သော ဘုရားသခင်ဖြစ်ကြောင်း ဖော်ပြသည်။
• ကောင်းကင်ဘုံ၌ ဝမ်းမြောက်ခြင်း: ပုံဥပမာ၏ နိဂုံးချုပ်အနေဖြင့် ယေရှုက "ထိုနည်းတူ နောင်တရသော လူဆိုးတယောက်၌ ကောင်းကင်ဘုံ၌ ဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိ၏" ဟု မိန့်တော်မူခဲ့သည်။ ၎င်းသည် လူတစ်ဦး နောင်တရ၍ ဘုရားသခင်ထံ ပြန်လှည့်လာသည့်အခါ ကောင်းကင်ဘုံတစ်ခုလုံး ဝမ်းမြောက်ပျော်ရွှင်ကြကြောင်းကို အလေးပေးဖော်ပြပါသည်။

ခြုံငုံ၍ဆိုရသော်၊ ပျောက်ဆုံးသောသိုး၏ ပုံဥပမာသည် ဘုရားသခင်၏ အကန့်အသတ်မဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၊ ပျောက်ဆုံးသူများကို ရှာဖွေလိုသော စိတ်ထက်သန်မှု နှင့် နောင်တရသော အပြစ်သားများအပေါ်ထားရှိသော မဟာကရုဏာတော် ကို အလွန်ရှင်းလင်းပြတ်သားစွာ သွန်သင်ပေးနေပါသည်။

ဤကျမ်းပိုဒ်သည် မဿဲခရစ်ဝင်ကျမ်း အခန်းကြီး ၁၈၊ အငယ် ၁၀ မှ ၁၄ ဖြစ်ပြီး၊ ယေရှုက "ပျောက်ဆုံးသောသိုး" ၏ ပုံဥပမာကို မိန့်ကြားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

၁၀ သင်တို့သည် ဤသူငယ်ကို တစုံတယောက်ကို မထီမဲ့မြင်မပြုမည်အကြောင်း သတိရှိကြလော့။ ငါဆိုသည်ကား၊ သူတို့၏ ကောင်းကင်တမန်တို့သည် ကောင်းကင်ဘုံ၌ရှိတော်မူသော ငါ့အဘ၏ မျက်နှာတော်ကို အစဉ်မပြတ် ဖူးမြင်ကြ၏။

၁၁ ထိုမှတပါး လူသားသည် ပျောက်သောသူတို့ကို ကယ်တင်အံ့သောငှာ ကြွလာသတည်း။

၁၂ အဘယ်သို့ထင်ကြသနည်း။ သိုးတရာရှိသောသူ၌ သိုးတကောင်သည် လမ်းလွဲ၍ပျောက်လျှင်၊ ထိုသူသည် ကိုးဆယ်ကိုးကောင်သော သိုးတို့ကို တောင်ပေါ်မှာ ထားခဲ့ပြီးမှ၊ လမ်းလွဲ၍ပျောက်သော သိုးတကောင်ကို သွား၍ရှာတတ်သည် မဟုတ်လော။

၁၃ တွေ့ပြီးလျှင်၊ လမ်းမလွဲ၍ပျောက်သောသိုး ကိုးဆယ်ကိုးကောင်၌ ဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသည်ထက်၊ ထိုသိုးတကောင်၌ သာ၍ ဝမ်းမြောက်ခြင်းရှိသည်ဟု ငါအမှန်ဆို၏။

၁၄ ထိုနည်းတူ ကောင်းကင်ဘုံ၌ရှိတော်မူသော သင်တို့အဘသည် ဤသူငယ်တယောက်ကိုမျှ ပျက်စီးစေခြင်းငှာ အလိုတော်မရှိ။

- ရှင်မဿဲခရစ်ဝင်ကျမ်း ၁၈း ၁၀-၁၄, သမ္မာကျမ်းစာ