அலெக்சாந்தரின் வாயில்கள்

அலெக்சாந்தரின் நுழைவாயில் (Gates of Alexander) என்பது காக்கேசியாவில் பேரரசர் அலெக்சாந்தரால் கட்டப்பட்ட ஒரு புகழ்பெற்ற சுவராகும். இது வடக்கின் நாகரிகமற்ற காட்டுமிராண்டிகள் (பொதுவாக கோக் மற்றும் மாகோக் ^[1] ) தெற்கேயுள்ள நிலத்தை ஆக்கிரமிப்பதைத் தடுக்கிறது. "அலெக்சாந்தரின் காதல்" என்பதில் தொடங்கி 7 ஆம் நூற்றாண்டிலிருந்து ஒரு பதிப்பில் இடைக்கால பயண இலக்கியங்களில் இந்த வாயில்கள் பிரபலமான பாடமாக இருந்தன.

காசுப்பியன் வாயில் என்றும் அழைக்கப்படும் இந்த சுவர் இரண்டு இடங்களுடன் அடையாளம் காணப்பட்டுள்ளது. உருசியாவின் தெர்பெந்த் கணவாய் அல்லது தெரியல் சியார்சு கணவாய் உருசியாவிற்கும் சியார்சியாவிற்கும் இடையில் காசுப்பியன் கடலுடன் கிழக்கே ஒரு கணவாயை உருவாக்குகிறது. பாரம்பரியம் அதன் தென்கிழக்கு கரையில் உள்ள கோர்கனின் பெரிய சுவருடன் (சிவப்பு பாம்பு) இணைக்கிறது.

இந்த கோட்டைகள் வரலாற்று ரீதியாக பெர்சியாவின் சாசானியர்களால் கட்டப்பட்ட பாதுகாப்பு அரண்களின் ஒரு பகுதியாக இருந்தன. அதே நேரத்தில் கோர்கனின் பெரிய சுவர் பார்த்தியர்களால் கட்டப்பட்டிருக்கலாம்.

திருக்குர்ஆனின் அல்-கஃப் (" குகை ") என்ற 18 வது அத்தியாயத்தில் இதுபோன்ற ஒரு சுவரைப் பற்றிய ஒரு கதை குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இந்த விவரிப்பின் படி, பூமியின் தொலைதூர இடத்திலிருக்கும் கோக் மற்றும் மாகோக் ஆகியோரின் இருப்பிடத்தை அடைந்த ஒரு நேர்மையான ஆட்சியாளரும் வெற்றியாளருமான துல்-கர்னெய்ன் (இரண்டு கொம்புகளை வைத்திருப்பவர்) என்பவரால் சுவர் ஒன்று எழுப்பப்பட்டது. சிவப்பு தீப்பிழம்புகள் போன்ற உருகிய இரும்பால் இந்த சுவர் கட்டப்பட்டது. ^[2]

இலக்கியப் பின்னணி

காசுப்பியன் வாயில் என்ற பெயர் முதலில் காசுப்பியன் கடலின் தென்கிழக்கு மூலையில் உள்ள குறுகிய பகுதிக்கு பொருந்தியது. இதன் மூலம் அலெக்சாந்தர் உண்மையில் பாக்திரியாவின் பெஸ்ஸஸைப் பின்தொடர்ந்தார். ஆனால் அதை பலப்படுத்த படைகளை அவர் நிறுத்தவில்லை. இது அலெக்சாந்தைரைப் பற்றி மிகவும் கற்பனையாக எழுதிய வரலாற்றாசிரியர்களால் காசுப்பியனின் மறுபுறத்தில் உள்ள காக்கேசியா காக்கசஸ் மலைத்தொடர் வழியாக செல்லும் கணவாயாக மாற்றப்பட்டது.

முதலாம் நூற்றாண்டில் யூத வரலாற்றாசிரியரான ஜொசிபசு, அலெக்சாந்தரின் வாயில்களைப் பற்றி எழுதியிருப்பதாக அறியப்படுகிறது. இது சிதியர்களுக்குஎதிரான அரணாக வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த வரலாற்றாசிரியரின் கூற்றுப்படி, கிரேக்கர்கள் சிதியர்கள் என்று அழைக்கப்பட்ட மக்கள் (யூதர்களிடையே) எபிரேயம் விவிலியத்தில் மாகோக்கின் சந்ததியினர் மாகோகியர்கள் என்று அறியப்பட்டனர். இந்த குறிப்புகள் இரண்டு வெவ்வேறு படைப்புகளில் நிகழ்கின்றன. அலெக்சாந்தர் எழுப்பிய இரும்பு வாயில்கள் இர்கானியா மன்னரால் (காசுப்பியனின் தெற்கு விளிம்பு) கட்டுப்படுத்தப்பட்டன என்றும், ஈரானிய நாடோடி ஆயர் பழங்கால மக்களான ஆலன்களை (ஜொசிபசு ஒரு சிதிக் பழங்குடியினராகக் கருதியவர்கள்) நுழைவாயில்களில் செல்ல அனுமதித்ததன் விளைவாக மேதியா பதவி நீக்கம் செய்யப்பட்டதாகவும் யூதப் போர் கூறுகிறது. ஜொசிபசின் யூதர்களைப் பற்றிய பழங்கால நம்பிக்கைகள் இரண்டு பொருத்தமான பத்திகளைக் கொண்டுள்ளன. ஒன்று சிதியர்களின் வம்சாவளியை யாபெத்தின் மகன் மாகோக்கின் சந்ததியினராகக் கொடுக்கிறது. மற்றொன்று ஆர்மேனியப் போரின்போது திபேரியசுடன் இணைந்த சிதியர்களால் காசுப்பியன் வாயில்கள் கடக்கபட்டதைக் குறிக்கிறது . ^[a] ^[3]

தெர்பந்த்

அலெக்சாண்டரின் வாயில்கள் மிகவும் பொதுவானவை. இது காசுப்பியன் வாயிலான தெர்பெந்துடன் அடையாளம் காணப்பட்டது. அதன் முப்பது வடக்கு நோக்கிய கோபுரங்கள் காச்சுப்பியன்ன் கடல் மற்றும் காக்கசஸ் மலைகள் இடையே நாற்பது கிலோமீட்டர் நீளத்திற்கு நீட்டிக்கப்பட்டுள்ளது. இது காக்கசஸ் வழியாக செல்வதைத் தடுக்கிறது.

தெர்பெந்த் ஒரு சாசானிய பாரசீக கோட்டையைச் சுற்றி கட்டப்பட்டது. இது கோக்தூர்க்கர்களின் தாக்குதல்களிலிருந்து பேரரசை பாதுகாக்கும் ஒரு முக்கிய இடமாக இருந்தது . அலெக்சாந்தரின் காலத்திற்குப் பிறகு, 6 ஆம் நூற்றாண்டில் முதலாம் கோசுரோவின் ஆட்சி வரை வரலாற்று காசுப்பியன் வாயில்கள் கட்டப்படவில்லை, ஆனால் அவை கடந்த நூற்றாண்டுகளில் அலெக்சாந்தருக்கு வரவு வைக்கப்பட்டன. அபரிமிதமான சுவர் பயன்பாட்டில் இருந்தபோது இருபது மீட்டர் வரை உயரமும் சுமார் 10 அடி (3 மீ) தடிமனும் கொண்டிருந்தது.

தெரியல்

தெரியல் அல்லது தெரியல் கணவாய் "அலெக்சாந்தரின் வாயில்" என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. ^[4]

கோர்கனின் சுவர்

ஒரு மாற்றுக் கோட்பாடு காசுப்பியன் வாயில்களை காசுப்பியன் கடலின் தென்கிழக்கு கரைக்கு 180 கி.மீ. தொலைவிலுள்ள "அலெக்சாந்தரின் வாயில்" (கோர்கனின் பெரிய சுவர்) என்று அழைக்கிறது. பழுதுபார்க்கும் நிலையில் மிகவும் மோசமான நிலையில் இருந்தாலும் இது இன்றும் பாதுகாக்கப்படுகிறது. ^[5]

கோர்கனின் பெரிய சுவர் பார்த்திய வம்சத்தின் போது சீனப் பெருஞ் சுவர் கட்டப்பட்ட அதே நேரத்தில், சாசானியர்கள் காலத்தில் (3 - 7 ஆம் நூற்றாண்டுகள்) மீட்டெடுக்கப்பட்டது. ^[6]