இக்கட்டுரையின் தலைப்பு விக்கிப்பீடியாவின் பெயரிடல் மரபுக்கோ, கலைக்களஞ்சிய பெயரிடல் மரபுக்கோ ஒவ்வாததாக இருக்கலாம் இக்கட்டுரையின் தலைப்பினை பெயரிடல் மரபுக்கு ஏற்றவாறு மாற்றக் கோரப்பட்டுள்ளது. உங்கள் கருத்துக்களை உரையாடல் பக்கத்தில் தெரிவியுங்கள்.
சுகாட்லாந்து
அல்பா (சுகாட்டிய கேலிக் மொழி)
கொடி
படைக்கலச் சின்னம்
குறிக்கோள்: Nemo me impune lacessit
(Latin for "No one provokes me with impunity")1
நாட்டின் இரண்டாம் பெரிய நகரும், ஐரோப்பாவின் மிகப்பெரிய வணிக மையங்களுள் ஒன்றான எடின்பரோ நகரம் இதன் தலைநகரமாகும். இந்நகரில்தான் 18ஆவது நூற்றாண்டில் சுகாட்லாந்திய அறிவொளி நிகழ்ந்தது. சுகாட்லாந்தின் பெரிய நகரமான கிளாசுக்கோ[5] முன்னொரு காலத்தில் உலகின் முன்னணி தொழில்நகரங்களில் ஒன்றாக விளங்கியது. சுகாட்லாந்தின் வட அத்திலாந்திக்குப் பெருங்கடல் மற்றும் வட கடல் கடற்பரப்புகளில்[6]ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தின் மிகப் பெரும் எண்ணெய் இருப்பு உள்ளது. இதனால் சுகாட்லாந்தின் மூன்றாவது பெரிய நகரமான அபர்தீனுக்குஐரோப்பாவின் எண்ணெய்த் தலைநகர் என்ற பட்டம் கிடைத்துள்ளது.[7]
துவக்க நடுக் காலத்தில் தனியான இறையாண்மையுள்ள சுகாட்லாந்து இராச்சியம் உருவானது. இந்நிலை 1707 வரை தொடர்ந்தது. 1603இல் இங்கிலாந்தின் ஆறாம் சேமுசின் முடிசூடலை அடுத்து இங்கிலாந்துடனும்அயர்லாந்துடனும்விரும்பிய ஒன்றிணைப்பு செய்துகொண்ட சுகாட்லாந்து மே 1,1707இல் பெரிய பிரித்தானிய இராச்சியம் உருவாக்க அரசியல் ஒன்றிணைப்பை ஏற்றது. இதனையடுத்து இரு நாட்டு நாடாளுமன்றங்களும் ஒன்றிணைப்புச் சட்டங்களை நிறைவேற்றின. இந்த ஒன்றிணைப்பிற்கு எதிராக பரவலாக எடின்பர்கு, கிளாசுக்கோ, மற்றும் பிற இடங்களில் கிளர்ச்சி எழுந்தது.[8][9] பெரிய பிரித்தானியா பின்னர் சனவரி 1, 1801இல் அயர்லாந்துடன் அரசியல் ஒன்றிணைப்பை மேற்கொண்டு பெரிய பிரித்தானியா மற்றும் அயர்லாந்தின் ஐக்கிய இராச்சியத்தை உருவாக்கியது.
சுகாட்லாந்தின் சட்ட முறைமை இங்கிலாந்து, வேல்சு மற்றும் வட அயர்லாந்து சட்ட முறைமைகளிலிருந்து வேறுபட்டே இருந்து வந்துள்ளது. சுகாட்லாந்தில் பொதுச் சட்டத்திற்கும் தனிச் சட்டத்திற்கும் தனித்தனி நீதிபராமரிப்பு இருந்தது.[10] ஐக்கிய இராச்சியத்தின் பிற பகுதிகளிலிருந்து வேறுபட்ட சட்ட, கல்வி, சமய நிறுவனங்களை தொடர்ந்து வருவதால் சுகாட்டிய பண்பாடும் தேசிய அடையாளமும் 1707 ஒன்றிணைப்பிற்குப் பிறகும் காக்கப்பட்டுள்ளது.[11] 1999இல், ஒப்படைப்பு சட்டமன்றமான சுகாட்டிய நாடாளுமன்றம் உருவான பிறகு உள்துறை விவகாரங்களில் பலவற்றில் அதிகாரம் பகிரப்பட்டுள்ளது. மே 2011இல் சுகாட்டிய தேசியக் கட்சி சுகாட்டிய நாடாளுமன்றத்தில் பெரும்பான்மையை வென்றது. இதனைத் தொடர்ந்து செப்டம்பர் 18, 2014இல் விடுதலைக்கான பொது வாக்கெடுப்பு நடத்தப்பட உள்ளது.[12][13]
↑"Countries within a country". 10 Downing Street. Archived from the original on 16 April 2010. Retrieved 24 August 2008. The United Kingdom is made up of four countries: England, Scotland, Wales and Northern Ireland
↑"Scottish Executive Resources"(PDF). Scotland in Short. Scottish Executive. 17 February 2007. Archived from the original(PDF) on 4 செப்டம்பர் 2012. Retrieved 14 September 2006. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
↑"Our City". Aberdeen City Council. Archived from the original on 22 September 2010. Retrieved 1 December 2009. Aberdeen's buoyant modern economy – is fuelled by the oil industry, earning the city its epithet as 'Oil Capital of Europe'
↑Devine, T. M. (1999). The Scottish Nation 1700–2000. Penguin Books. p. 9. ISBN0-14-023004-1. From that point on anti-union demonstrations were common in the capital. In November rioting spread to the south west, that stronghold of strict Calvinism and covenanting tradition. The Glasgow mob rose against union sympathisers in disturbances that lasted intermittently for over a month
↑Collier, J. G. (2001) சட்ட முரண்பாடுகள் (மூன்றாம் பதிப்பு)(pdf) கேம்பிறிட்ஜ் பல்கலைக்கழகப் பதிப்பகம். "ஆங்கில பிணக்குச் சட்டங்களின்படி, இங்கிலாந்து மற்றும் வேல்சின் அங்கமல்லாத உலகின் ஒவ்வொரு நாடும் வெளிநாடு ஆகும்;இந்நாட்டுச் சட்டங்கள் வெளிநாட்டுச் சட்டங்களாகும். இதன்படி முழுமையும் வெளிநாடுகளான பிரான்சு, உருசியா போன்றவற்றைத் தவிர போக்லாந்து தீவுகள் போன்ற பிரித்தானியக் குடியேற்றங்களும் வெளிநாடுகளே. தவிரவும், ஐக்கிய இராச்சியத்தின் அங்கங்களும் – ஸ்காட்லாந்தும் வட அயர்லாந்தும் – வெளிநாடுகளே. இவ்வாறே மாண் தீவு, யேர்சி மற்றும் குயெர்ன்சி போன்ற மற்ற பிரித்தானியத் தீவுகளும் வெளிநாடுகளே."
↑Devine, T. M. (1999), The Scottish Nation 1700–2000, P.288–289, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்0-14-023004-1"created a new and powerful local state run by the Scottish bourgeoisie and reflecting their political and religious values. It was this local state, rather than a distant and usually indifferent Westminster authority, that in effect routinely governed Scotland"
