காமாக்யா

காமாக்யா
சமசுகிருதம்	Kāmākhyā
வகை	தேவி, பார்வதி, சக்தி
இடம்	நீலாச்சல் மலை, அசாம்
மந்திரம்	காமாக்ய வரதே தேவி நீல பர்வத வாசினி த்வம் தேவி ஜகதம் மாதா யோனி முத்ரே நமஸ்துதே
ஆயுதம்	தாமரை, திரிசூலம், வாள், மணி, சக்கராயுதம், வில், அம்புகள், தண்டாயுதம், செங்கோல், அங்குசம், கவசம்
துணை	சதாசிவ மூர்த்தி

காமக்யா(Kamakhya) இமயமலைகளில் பரிணாமம் அடைந்த ஒரு முக்கியமான இந்து தாந்த்ரீக தெய்வம். அவர் சித்த குப்ஜிகா என்று வணங்கப்படுகிறார், மேலும் காளி மற்றும் மகா திரிபுரா சுந்தரி என்றும் அடையாளம் காணப்படுகிறார். காளிகா புராணம், யோகினி தந்திரம் போன்ற தாந்த்ரீக நூல்களின்படி, அவரது வழிபாட்டிற்கான அடிப்படைகளுடன் அசாமின் காமரூப் மாவட்டத்தில் 16 ஆம் நூற்றாண்டில் இந்த காமக்கியா கோவிலில் அமைக்கப்பட்டது. காரோ மலைகளில் முன்பு புனிதமாக அம்மக்களால் வழிபட்டு வந்த கோயில் அழிக்கப்பட்டது. இருப்பினும் வாத்சாயன பூசாரிகள் அந்த தெய்வத்தினை காஷ்மீரில் உள்ள இந்து இராச்சியத்திற்கு எடுத்துச் சென்று , பின்னர் இமய மலையிலுள்ள தொலைதூர மலைக் காட்டில் புனிதப்படுத்தி வழிபட்டதாகக் கூறப்படுகிறது. காமாக்யா என்ற அவரது பெயரின் பொருள் முறையாக "ஆசைகளின் புகழ்பெற்ற தெய்வம்,"என்பதாகும். அவள் தற்போது மீண்டும் 1645 ஆம் ஆண்டு புனரமைக்கப்பட்ட காமாக்யா கோயில் குடிகொண்டதாகக் கருதப்படுகிறது காமாக்யா கோயில் சதி எனப்படும் சாக்த வழிபாட்டில் முக்கியமாகக் கருதப்படும் 51 சக்தி பீடங்களில் மிகவும் முக்கியமானதாகும். உலகில் உள்ள சாக்தப் பிரிவினரின் வழிபாட்டுத் தலங்களில் மீதமுள்ள ஒரே தலமும், இந்துக்களின் புனிதயாத்திரைத் தலங்களுள் ஒன்றாகவும் காமாக்யா கோவில் கருதப்படுகிறது

இந்த தலத்தில் சக்தி வழிபாட்டின் தோற்றம் 'சதி' எனப்படும் தேவியின் புராணதக் கதையுடன் தொடர்புடையது. இவர் புராண கடவுள் சிவனின் மனைவியும் மன்னர் தக்கனின் மகளும் ஆவார்.சதி எனப்படும் தாட்சாயினி தனது கணவனாக சிவனைத் தேர்வு செய்தது தக்கனுக்கு மகிழ்ச்சியை அளிக்கவில்லை. தக்கன் ஒரு பெரும் வேள்வி நிகழ்த்தும்பொழுது சிவனையும் தாட்சாயினியையும் தவிர எல்லாக் கடவுள்களையும் அழைத்தார். இதனால் சதி ஆத்திரத்தில், தானாகவே நெருப்பில் புகுந்தார். ஆத்திரத்தில் செய்யும் உயிர்த்தியாகம் தூய்மையற்றதாக ஆகிறது என்பதை அறிந்த சதி தன்னை நெருப்பில் எறிந்தாள். அவள் எல்லாம் வல்ல தாய் தெய்வம் என்பதால், பார்வதி தெய்வமாக மறுபிறவி எடுக்க அந்த தருணத்தில் சதி தன் உடலை விட்டு வெளியேறினாள். இதற்கிடையில், சிவன் தனது மனைவியை இழந்ததில் வருத்தமும் ஆத்திரமும் அடைந்தார். அவர் சதியின் உடலை தோள்பட்டையில் வைத்து, வானம் முழுவதும் தனது தாண்டவத்தைத் (அண்ட அழிவின் நடனம்) தொடங்கினார், மேலும் உடல் முழுவதுமாக அழியும் வரை நிறுத்த மாட்டேன் என்று சபதம் செய்தார். மற்ற கடவுளர்கள், தாங்கள் பூண்டோடு ஒழுந்துவிடுவோமென்று அஞ்சி, சிவனை சமாதானப்படுத்த விஷ்ணுவிடம் வேண்டினர். இவ்வாறு, நடனமாடும் போது சிவன் எங்கு அலைந்தாலும், விஷ்ணு பின் தொடர்ந்தார். சதியின் சடலத்தை அழிக்க அவர் தனது சக்ராயுதமான சுதர்சனத்தை அனுப்பினார். சிவன் சுமக்க ஒரு உடல் இல்லாமல் போகும்படி சுதர்சனத்தால் சக்தியின் உடல் பல துண்டுகளாக சிதறி விழுந்தது. இதைப் பார்த்த சிவன் மகாதவம் (பெரிய தவம்) செய்ய நிஷ்டையில் அமர்ந்தார். பெயரில் ஒற்றுமை இருந்தபோதிலும், இந்த புராணக்கதை சதி நடைமுறைக்கு வழிவகுத்தது என்பதையோ மனைவியின் உடலை கனவர் தானாக முன்வந்து சிதைக்குக் கொடுத்தார் என்றோ அறிஞர்கள் பொதுவாக நம்பவில்லை. ^[1]

பல்வேறு புராணங்கள் மற்றும் மரபுகளின்படி, தாண்டவத்தின் பொழுது சதியின் உடலின் 51 துண்டுகள் இந்திய துணைக் கண்டத்தில் பல்வேறு சிதறின. இந்த இடங்கள் சக்தி பீடங்கள் என்று அழைக்கப்படுகின்றன, மேலும் அவை பல சக்திவாய்ந்த தெய்வங்களுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டவை. கமரூபா (" ஆசையின் வடிவம்") சதியின் யோனி பாகமானது பூமியில் விழுந்ததாகக் கூறப்படும் பகுதியாகும். காமக்யா கோயில் இந்த இடத்தில் கட்டப்பட்டதாகக் கூறப்படுகிறது .

காமக்கியா காளிகா புராணத்தில் தாந்த்ரீக வழிபாட்டின் மிக முக்கியமான தெய்வம் என்று குறிப்பிடப்படுகிறார், மேலும் உரையில் "மாயையின் சிறந்த தெய்வம்" என்றும் மகாமயா என்று குறிப்பிடப்படுகிறார், அவர் தனது மனநிலையைப் பொறுத்து பல வடிவங்களை எடுத்துக்கொள்கிறார். பக்தர்கள் அவளை காமேஸ்வரி ("ஆசையின் அன்பான தெய்வம்") என்றும் அழைக்கின்றனர், மேலும் அவரை மகா திரிபுரா சுந்தரியின் ஒரு வடிவமாகவும் கருதுகின்றனர், இது சோடாக்சி என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. காளிகா புராணம், யோகினிதந்திரம் மற்றும் காமக்ய தந்திரத்தில் காளியுடன் அவள் அடையாளம் காணப்படுகிறாள். அதன் ஒவ்வொரு பாடலும் இந்த வசனத்தை எதிரொலிக்கின்றன: ^[2]

"காமக்யா உண்மையிலேயே வேறு யாருமல்ல என்பது அனைவருக்கும் தெரியும், அந்த தாய் தெய்வம் காளி, எல்லாமுமான ஞானத்தின் வடிவம்."

காமக்கியா தச மகா வித்யாக்களுடன் தொடர்புடையது. இக்கோயிலில் இவர்கள் ஒவ்வொருவருக்கும் அசாமில் உள்ள காமக்யா கோயில் வளாகத்தில் அர்ப்பணிக்கப்பட்ட கோவில்கள் உள்ளன. அவளும் துர்காவுடன் நெருங்கிய தொடர்புகொண்டவள்.

நான்கு ஆதி சக்தி பீடங்கள்

காளிகா புராணம் (அஷ்டசக்தி) மற்றும் பல்வேறு தந்திரங்கள் உள்ளிட்ட பல புராண நூல்கள், நான்கு முக்கிய சக்தி பீடங்களை ஆதி சக்தி பீடங்களாக அங்கீகரிக்கின்றன. ஒடிசா மாநிலத்தில் புரி ஜெகன்நாதர் கோயிலுக்குள் பிமலா, (பாத கண்டம்} என்ற சக்தி பீடமும், ஒடிசாவின் பிரம்மப்பூருக்கு அருகில் தர தாரினி (ஸ்தானா கண்டம் (மார்பகங்கள்), என்ற சக்தி பீடமும், அசாம் மாநிலத்தின் குவகாத்தியில் காமாக்யா ( யோனி காண்டம்) என்ற சக்தி பீடமும் மேற்கு வங்காளத்தின் கொல்கத்தாவில் தட்சிண காளிகா (முகக் கண்டம்) ஆகிய நான்கும், மாதா சதியின் உடல் பகுதி சிதறி விழுந்த உறுப்புகளிலிருந்து தோன்றி சக்தி பீடங்கள் என காளிகா புராணத்தில் (அஷ்ட சக்தி) ஒரு பாடல் தெளிவாகக் கூறுகிறது:

.

பீடம்- உடல் பகுதி விழுந்த இடங்கள்

விமலா - பாத கண்டம்- புரி, ஒடிசா

தரதாரினி -ஸ்தானா கண்டம்- பிரம்மபூர், ஒடிசா

காமக்கியா -யோனி கண்டம்- குவகாத்தி, அசாம்

தட்சிணா காளிகா -முக கண்டம்- கொல்கத்தா, மேற்கு வங்கம்

காமக்கியா கோயில் வளாகத்தில் மகாவித்யர்களின் பொது வழிபாட்டிற்கான மந்திரங்கள் காமக்கியாவுடன் ஒரு நெருக்கமான அடையாளத்தை வெளிப்படுத்துகின்றன. இவற்றில் பல தெய்வங்கள் வெளிப்படையாக காமாகியாவின் வடிவங்களாக வணங்கப்படுகின்றன. ^[3] தேவி காமக்யாவின் 'அஷ்டசக்தி' அல்லது எட்டு அவதாரங்கள் குப்தகாமா, ஸ்ரீகாமா, விந்தியவாசினி, கோடீஸ்வரி, வனதுர்கா, பததுர்கா, திர்கேஸ்வரி மற்றும் புவனேஸ்வரி ஆகியனவாகும்.

ஒருமுறை நரகாசுரன், அவனது விருப்பத்தால் தூண்டப்பட்டு, தேவி காமக்யாவை திருமணம் செய்து கொள்ள விரும்பினான். முன்மொழியப்பட்டபோது, தேவி விளையாட்டுத்தனமாக ஒரு நிபந்தனை வைத்தார், நீலாச்சல் மலையின் அடிவாரத்திலிருந்து, சேவல்களும் காகங்களும் விடியலை அறிந்து கொள்வதற்கு முன்னால், ஒரிரவுக்குள் கோயிலுக்கு ஒரு படிக்கட்டு கட்ட முடியுமென்றால், அவள் நிச்சயம் அவனை மணந்து கொள்வதாகக் கூறினார். நரகாசுரன்அதை ஒரு சவாலாக எடுத்துக் கொண்டு, இந்த மிகப்பெரிய பணியைச் செய்ய தனது பலத்தினால் அனைவரையும் பணித்தான். விடியற்காலைக்குள் இந்த வேலையை முடிக்கவிருந்த தருணத்தில். காமக்யா தேவிக்கு இந்த செய்தி கிடைத்தது. அவள் விளையாட்டாக ஒரு சேவலின் கழுத்தை நெரித்து, அதனைக் காகமாக்கி நரகாசுரனுக்கு விடியலின் தோற்றத்தை உண்டாக்கினாள். தந்திரத்தால் ஏமாற்றப்பட்ட நரகாசுரன் இது ஒரு பயனற்ற வேலை என்று நினைத்து அதை பாதியிலேயே விட்டுவிட்டார். இப்போது இந்த இடம் குக்குரகட்டா என்று அழைக்கப்படுகிறது. இது தாரங் மாவட்டத்தில் அமைந்துள்ளது. முழுமையற்ற படிக்கட்டு மேகேலாஜா பாதை என்று அழைக்கப்படுகிறது. ^[4]

நரகாசுரன் தனது சக்தியினால் குடித்துவிட்டு, வலிமையில் தனக்கு நிகரானவர் யாரும் இல்லை என்று அறிந்ததால், பூமியிலுள்ள அனைத்து ராஜ்யங்களையும் தனது கட்டுப்பாட்டிற்குள் கொண்டுவந்தார். அடுத்தது, சொர்க்கலோகத்தை நோக்கி தனது கண்களைத் திருப்பினான். வலிமைமிக்க இந்திரனால் கூட விஷ்ணுவின்மகனான நரகனின் தாக்குதலைத் தாங்க முடியவில்லை. எனவே சொர்க்கத்தில் இருந்து வெளியேற வேண்டியிருந்தது. நரகாசுரன் வானம் மற்றும் பூமி இரண்டிற்கும் மேலதிகாரியாகிவிட்டார். அதிகாரத்திற்கு அடிமையாக இருந்த அவர், பரலோக தாய் தெய்வமான அதிதியின் காதணிகளைத் திருடி, அவரின் சில பகுதிகளைக் கைப்பற்றினார், அதே நேரத்தில் possessed 16000 பெண்களைக் கடத்திச் சென்றார். ^[5]

இந்திரன் தலைமையிலான அனைத்து தேவர்களும், விஷ்ணுவிடம் சென்று நரகாசுரரிடமிருந்து தங்களை விடுவிக்கும்படி வேண்டினார்கள். விஷ்ணு கிருஷ்ணராக அவதாரம் எடுக்கும் போது, இதனைச் செய்வதாக அவர்களுக்கு உறுதியளித்தார். ^[6]

பூமி அன்னைக்கு வாக்குறுதியளித்தபடி, நரகாசுரர் நீண்ட ஆட்சியை அனுபவிக்க அனுமதிக்கப்பட்டார். கடைசியில் விஷ்ணு கிருஷ்ணராகப் பிறந்தார். கிருஷ்ணரின் மனைவி சத்யபாமா (பூமி தேவியின் ஒரு அவதாரம் நம்பப்படுகிறது. பூதேவி - நரகாசுரனின் தாய்), அதிதியின் உறவினர் ஆதலால் அவர் தனக்கு உதவி வேண்டி சத்யபாமாவை அணுகினர். நரகாசுரர் பெண்களை மோசமாக நடத்தியதையும், அதிதியுடன் அவர் நடந்துகொண்டதையும் சத்யபாமா கேள்விப்பட்டபோது, அவள் கோபமடைந்தாள். நரகாசுரருக்கு எதிராகப் போரிடுவதற்கு சத்தியபாமா கிருஷ்ணரை அனுமதி கோரினார். தேவர்கள் மற்றும் அதிதி ஆகியோருக்கு வாக்குறுதியளித்தபடி, கிருஷ்ணர் நரகாசுரனின் பெரிய கோட்டையைத் தாக்கி, தனது கருட வாகனத்தில் மனைவி சத்தியபாமாவுடன் சவாரி செய்தார். பகவான் கிருஷ்ணர் நரகாசுரனின் படைக்கு எதிராக நாராயணஸ்திரத்தையும் அக்னியாஸ்திரத்தையும் பயன்படுத்தினார். போர் ஆவேசமாக நடந்தது. நரகாசுரன் 11 அக்குரோணிப் படைகளைக் கொண்டிருந்தான். கிருஷ்ணருக்கு எதிராக இதனைக் கட்டவிழ்த்திருப்பினும், கிருஷ்ணர் அவர்கள் அனைவரையும் சிறிய முயற்சியால் கொன்றார். கிருஷ்ணர் நரகாசுரரின் படைத்தளபதி முராவையும் கொன்றார். இதனால் கிருஷ்ணரை 'முராரி' (முராவின் கொலையாளி) என்று அழைக்கிறார்கள். ^[7]

நரகாசுரர் கிருஷ்ணருக்கு எதிராக பல தெய்வீக ஆயுதங்களைப் பயன்படுத்தினார், ஆனால் கிருஷ்ணர் அந்த ஆயுதங்கள் அனைத்தையும் எளிதில் வீரியமிழக்கச் செய்தார். நரகாசுரர் கிருஷ்ணருக்கு எதிராக பிரம்மஸ்திரத்தைப் பயன்படுத்தினார், ஆனால் கிருஷ்ணர் அதை தனது சொந்த பிரம்மஸ்திரத்தால் இயங்காமலாக்கினார். நரகாசுரர் கிருஷ்ணருக்கு எதிராக அக்னியாஸ்திரத்தைப் பயன்படுத்தினார், ஆனால் கிருஷ்ணர் அதை வருணாஸ்திரத்துடன் நடுநிலைப்படுத்தினார். நாரகாசுரர் கிருஷ்ணருக்கு எதிராக நாகபாஷத்தைப் பயன்படுத்தினார், ஆனால் கிருஷ்ணர் அதை கருடஸ்திரத்துடன் நடுநிலைப்படுத்தினார். விரக்தியில், நரகாசுரன் கிருஷ்ணர் மீது வைணவஸ்திரத்தைத் தொடங்கினார், ஆனால் கிருஷ்ணர் அதை மற்றொரு வைணவஸ்திரத்துடன் நடுநிலைப்படுத்தினார். கடைசியில், நரகாசுரன் கிருஷ்ணரை திரிசூலத்தால் கொல்ல முயன்றபோது, கிருஷ்ணர் அவரை சுதர்ஷன சக்ராம் மூலம் தலையைத் துண்டித்தார். காமக்கியா தேவி செய்த மாயையின் காரணமாகவே எல்லாம் நடந்தது. ^[8]

நரகாசுரனின் மரணத்திற்கு முன், அவரது மரணத்தை அனைவரும் வண்ணமயமான ஒளியுடன் கொண்டாட வேண்டும் என்று அவர் தனது தாயார் சத்தியபாமாவிடம் ஒரு வரம் கோரினார். இவ்வாறு இந்த நாள் தீபாவளிக்கு முந்தைய நாள் ' நரக சதுர்தாஷி ' என்று கொண்டாடப்படுகிறது. நரகாசுரர் மீது கிருஷ்ணர் மற்றும் சத்தியபாமாவின் வெற்றி அவரது கைதிகள் அனைவருக்கும் சுதந்திரமாகவும், அதிதியை கௌரவிப்பதாகவும் மாறியது.. 16,100 பெண்களை மீட்ட பின்னர், கிருஷ்ணர் அவர்களைத் திருமணம் செய்து கொண்டார். ^[9]

காமாக்யா தேவி நரகாசூரனின் குகையில் தோன்றி, அவளுடைய எல்லா அவதாரங்களின் மகிமையான வடிவத்தை அவனுக்கு வெளிப்படுத்துகிறாள். அதன்பிறகு, நரகாசுரன் முன்பு 16,000 மனைவிகளிடமும் மகன்களைப் பெறுவதற்கு வரம் கேட்க விரும்பியதாகவும், ஆனால் இப்போது அவர் காமாக்யாவை அடைய விரும்புவதாகவும் நரகாசூரன் கூறுகிறார. காமக்யா நிலத்தில் ஒரு எரிமலை வாயுடன் கூடிய ஒரு பள்ளத்தை உருவாக்கி, சேவல் காகங்கள் விடியலை அறிவதற்கு முன்பாக தன்னை அடைய ஒரு பாலத்தை உருவாக்குமாறு நரகாசூரனிடம் கேட்கிறாள். நரகாசூர் பாலம் கட்டத் தொடங்குகிறார். ஆனால் காமக்யா தந்திரமாக சேவல் காகத்தை உருவாக்குகிறார். தன்னை ஏமாற்றிவிட்டதை உணர்ந்ததால் நரகாசூரன் ஆத்திரத்துடன் வெளியேறுகிறார். காமக்கியா அங்கு இருக்கும் 16,000 பெண்களுக்கு சக்தியை அளிக்கிறார், அவர்கள் நரகாசூரின் அரக்க கூட்டாளிகளுடன் போராடுகிறார்கள். இதற்கிடையில், நரகாசூரன் காமக்கியா தேவியால் தரையில் விழுந்து கிடக்கிறார். காமக்கியர் பின்னர் சிவன் கொடுத்த ஐந்து வரங்களையும், கடைசியாக அவர் இறப்பினை விரும்பும் பொழுது மட்டுமே அவர் இறப்பார் என்பதையும் குறிப்பிடுகிறார்.

காமக்கியா தேவி நரகாசூரனிடன் கூறுகிறார், அவர் வேறு யாருமல்ல, உச்ச சக்தியான மாகா காளி; படைப்புக்கடவுள்; பாதுகாப்பவர் மற்றும் அனைவரையும் அழிப்பவர். நரகாசுரன் கொடூரமான வடிவத்தில் தெய்வமான மகாகாளியை முழுமையாக, தனது முன்னால் பார்க்கிறார். காமக்கியாவை மகாகாளியாகப் பார்த்ததும், நரகாசூரன் அஞ்சினான்.அரக்கன் காமக்கியா தேவியை தனது மரணத்திற்காக கெஞ்சுகிறான். அது அவனை ஒரு பக்தனாக நினைவில் கொள்ள வைக்கும், அரக்கனாக அல்ல. காமக்யா அவன் விரும்பிய மரணத்தை வழங்குகிறார். காமக்யா தனது திரிசூலத்தால் நரகாசூரைக் கொன்று 16,000 பெண்களை விடுவிக்கிறார்.

காமக்கியா பதினாறு வயதுள்ள ஒரு இளம் தெய்வமாக சித்தரிக்கப்படுகிறார், பன்னிரண்டு கைகள் மற்றும் மாறுபட்ட வண்ணங்களின் ஆறு தலைகளுடன், சர்வ வல்லமைபடைத்த, எல்லாம் அறிந்த, எங்கும் நீக்கமற நிறைந்த ஒரு சக்திவாய்ந்த தெய்வமாகக் குறிக்கப்படுகிறார். அவர் ஒளிவீசும் செழிப்பான நகைகள் செம்பருத்தியைப் போன்ற சிவப்பு வண்ண மலர்களை அணிந்துள்ளார்.

அவள் ஒவ்வொரு பத்து கைகளிலும் தாமரை, திரிசூலம், வாள், மணி, சக்கராயுதம், வில், அம்புகள், தண்டாயுதம், செங்கோல், அங்குசம், கவசம் ஆகியவற்றைக் கொண்டிருக்கிறாள். அவளுடைய மீதமுள்ள இரண்டு கைகள் தங்கம் அல்லது மண்டை ஓட்டினால் ஆன ஒரு கிண்ணத்தை வைத்திருக்கின்றன.

நேரடியாக சிவபெருமானின் மேல், ஒரு தாமரையின் மீது அமர்ந்திருக்கிறாள், அவள் ஒரு சிங்கத்தின் மேல் படுத்திருக்கிறாள்.

அவள் அமர்ந்துள்ள ஒவ்வொரு பக்கத்திலும் பிரம்மா மற்றும் விஷ்ணு, இருவரும் தாமரையின் மீது அமர்ந்திருக்கிறார்கள்.

• காமக்கியா கோயில்
• அம்புபாச்சி மேளா
• காமாட்சி

1. ↑ J.S. Hawley, Sati, the Blessing and the Curse. Oxford University Press (New York: 1994). p. 50-1.
2. ↑ B. Shastri. Kamakhya Tantra. Bharatiy Vidya Prakash (Delhi, Varanasi: 1990). p. 20.
   yā devi kālikā mātā sarva vidyāsvarūpinī |
   kāmākhyā saiva vikhyātā satyam devi nacānyathā ||
3. ↑ Viswa Shanti Devi Yajna. Viswa Shanti Devi Yajna Committee. Mandala Communications (Guwahati: 2004). pp. 22-8.
4. ↑ Kāmarūpa Anusandhān Samiti (2007),Journal of the Assam Research Society - Volume 38,p.30
5. ↑ Swami, Parmeshwaranand (2001). Encyclopaedic Dictionary of the Puranas. New Delhi: Sarup and Sons. p. 941. ISBN 8176252263.
6. ↑ B. K. Chaturvedi (2017), Vishnu Puran
7. ↑ Dianne M. MacMillan (2008), Diwali: Hindu Festival of Lights, p.24
8. ↑ Ayilam Subrahmaṇya Pañcāpageśa Ayyar (1957), Sri Krishna: The Darling of Humanity, p.42
9. ↑ Muriel Marion Underhill (1991), The Hindu Religious Year, p.59

• இந்து தெய்வங்கள்: இந்து மத மரபுகளில் தெய்வீக பெண்ணின் பார்வை ( பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 81-208-0379-5 ) டேவிட் கின்ஸ்லி எழுதியது
• ஆசையின் புகழ்பெற்ற தெய்வம்: தந்திரத்தில் பெண்கள், செக்ஸ் மற்றும் பேச்சு ( பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0195327830 ) லோரிலியா பயர்னாக்கி எழுதியது
• தந்திரத்தின் சக்தி: மதம், பாலியல் மற்றும் தெற்காசிய ஆய்வுகளின் அரசியல் ( பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1845118747 ) ஹக் அர்பன்
• காளிகபுராணம்: சமஸ்கிருத உரை, அறிமுகம் மற்றும் மொழிபெயர்ப்பு ஆங்கிலத்தில் ( பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 8170812305 ) சாஸ்திரி

• காமாக்யா: ஆசையின் மூலமும் நிறைவேறும் பரணிடப்பட்டது 2013-05-01 at the வந்தவழி இயந்திரம்
• காமக்யா கோயில்: மறைநூலின் தங்குமிடம்