குப்பி வீரண்ணா

குப்பி வீரண்ணா (ஆங்கிலம்: Gubbi Veeranna) (1891 - 1972) இவர் ஒரு இந்திய நாடக இயக்குனராகவும், கலைஞராகவும், இந்தியக் குடியரசுத் தலைவரிடம் பத்மசிறீ பெறுநராகவும் இருந்தார். இவர் கன்னட நாடகத்திற்கு முன்னோடிகளில் ஒருவராகவும், அதிக பங்களிப்பு செய்தவராகவும் இருந்தார். கன்னட நாடகத் துறையை மேம்படுத்துவதில் முக்கிய பங்கு வகித்த குப்பி சிறீ சன்னபசவேசுவர நாடகா என்ற நாடக நிறுவனத்தை இவர் நிறுவினார். நாடக உலகில் "ஒரு விலைமதிப்பற்ற நகை" என்று பொருள்படும் நாடக இரத்னா என்ற பட்டத்தை நாடகம் இவருக்கு வழங்கியுள்ளது. மேடையில் பெண் கதாபாத்திரங்களை சித்தரிக்க பெண் கலைஞர்களை நியமித்த கர்நாடகாவின் முதல் நாடக நிறுவனம் குப்பி வீரண்ணா நாடகா நிறுவனமாகும்.^[1] குருச்சேத்திரப் போர் காட்சிகளில் யானைகள் மற்றும் குதிரைகளும் மேடையில் கொண்டு வரப்பட்டன. குப்பி வீரண்ணாவின் நிறுவனத்தின் கதையே கன்னட நாடக அரங்குகளில் கதை என்று ஒரு பிரபலமான பழமொழி உள்ளது. இது நாடக உலகில் இந்த நிறுவனத்தின் பிரபலத்தை குறிக்கிறது. நாடக அரங்கத்தைத் தவிர, குப்பி வீரண்ணாவும் படங்களைத் தயாரித்து அவற்றில் நடித்துள்ளார்.

1955 ஆம் ஆண்டில், நடிப்புக்காக அவருக்கு சங்கீத நாடக அகாதமி விருது வழங்கப்பட்டது. இது இந்திய நாடக அகாடமி, இந்தியாவின் தேசிய இசை, நடனம் மற்றும் நாடக அகாடமி, மற்றும் பயிற்சி பெற்ற கலைஞர்களுக்கு வழங்கப்பட்ட மிக உயர்ந்த இந்திய அங்கீகாரம் ஆகும்.^[2] 1972 ஆம் ஆண்டில், நான்காவது மிக உயர்ந்த பத்மஸ்ரீ விருதை வழங்கி இவரை இந்திய அரசு கௌரவித்தது.^[3]

குப்பி வீரண்ணா 1891 ஆம் ஆண்டில் கர்நாடகாவின் தும்கூர் மாவட்டத்தில் குப்பிக்கு அருகிலுள்ள குலகன்ஜிஹள்ளி என்ற கிராமத்தில் பிறந்தார்.^[4] குப்பி சிறீ சன்னபசவேசுவர நாடகக் கம்பெனி என்ற நாடக நிறுவனத்தைத் தொடங்கிய இவர் நாடகங்களைத் தயாரிக்கத் தொடங்கினார். அதில் அவர் சில சமயங்களில் நடித்தும் உள்ளார். இவருக்கு நான்கு மனைவிகள் இருந்தனர். அவர்களில் மூன்று பேர் சுந்தரம்மாள், பத்ரம்மாள் மற்றும் ஜெயம்மாள் ஆகியோர்.^[1] நாடகங்களின் மீது இவருக்கு உறுதியற்ற அர்ப்பணிப்பு இருந்தது. இதை உறுதிப்படுத்தும் ஒரு சம்பவம், இவரது இரண்டாவது மனைவி சுந்தரம்மாள், நிறுவனத்துடன் ஒரு கலைஞராக இருந்தவர். ஒரு நாடகத்தில் நடிக்கும்போது மேடையில் இறந்தார். தனது குழந்தைகளுடன் நாடகத்தில் நடித்து வந்த குப்பி வீரண்ணா, நாடகத்தை நிறுத்தவில்லை. அதை கடைசி வரை தொடர அனுமதித்தார் என்று கூறப்படுகிறது. நாடகம் நின்ற பின்னரே இவரும் இவரது குழந்தைகளும் சுந்தரம்மாள் இறந்ததை கவனித்தனர். இராஜ்குமார், நரசிம்மராஜு, பாலகிருஷ்ணா, ஜி. வி. இயர், பி. வி. கராந்த் , மாஸ்டர் ஹிரண்ணையா மற்றும் இன்னும் பல கலைஞர்களை வளர்த்த பெருமை வீரண்ணனுக்கு உண்டு. இவர் நாடகத் துறையில் அவர்களின் தொழில் வாழ்க்கையில் அவர்களுக்கு உதவியது மட்டுமல்லாமல், அவர்களுக்கு பிற நிதி உதவிகளையும் வழங்கினார். உதாரணமாக, பனாரசு இந்து பல்கலைக்கழகத்தில் பி. வி. காரந்தின் பட்டப்படிப்பு மற்றும் முதுகலை படிப்பிற்கு வீரண்ணா நிதியுதவி வழங்கினார்.^[5]

இவரது நினைவாக நாடகத்துறையில் சிறந்து விளங்கியதற்காக குப்பி வீரண்ணா விருதை கர்நாடக அரசு நிறுவியுள்ளது. பி.வி.கராந்த் இந்த விருதைப் பெற்றுள்ளார்.