Іван Раманавіч Валошка

Іва́н Рама́навіч Вало́шка (24 верасня (6 кастрычніка) 1898, в. Рачкі, цяпер Жабінкаўскі раён, Брэсцкая вобласць — 3 лютага 1966) — удзельнік рэвалюцыйнага руху ў Заходняй Беларусі, сябра КПЗБ.

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. З лета 1915 года праз Першую сусветную вайну сям’я была ў бежанстве ў Расіі. Вярнуўся на радзіму, занятую Польшчай, у 1920 годзе^[1].

З 1921 года працаваў у Брэсце дворнікам і вартаўніком у доме на рагу вуліц Ягелонскай і Пераца^[1]. У 1923 годзе ўступіў у Камуністычную партыю Заходняй Беларусі (КПЗБ). На складзе, што быў у падвале дома дзе ён працаваў, зладзіў тайнік нелегальнай літаратуры. З канца 1925 года тут працавала друкарня ЦК КПЗБ. Іван Валошка ўдзельнічаў у стварэнні друкарні і распаўсюджванні літаратуры. Захаваў друкарню да заняцця Заходняй Беларусі савецкім войскам у час Заходняга паходу Чырвонай арміі, у кастрычніку 1939 года перадаў яе палітычнаму аддзелу Брэсцкага пагранічнага атрада.

У Другую сусветную вайну, пасля нападу Германіі на СССР, быў сувязным у савецкім партызанскім атрадзе імя Фрунзэ брыгады імя Сталіна Брэсцкай вобласці. Пасля вайны працаваў у Брэсце ў дзяржаўным банку.

• Ласковіч В. Валошка Іван Раманавіч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 2: Беліцк — Гімн / Рэдкал.: Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1994. — С. 213—214. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-142-0.