Ігнасіа Альварэс Тамас

Ігнасіа Альварэс Тамас
ісп.: José Ignacio Álvarez Thomas
Supreme Director of the United Provinces of the Río de la Plata[d] 20 красавіка 1815 — 16 красавіка 1816
Нараджэнне	15 лютага 1787(1787-02-15)[1] Арэкіпа, Arequipa Province[d], Рэгіён Арэкіпа, Перу
Смерць	9 ліпеня 1857(1857-07-09) (70 гадоў), 19 ліпеня 1857(1857-07-19) (70 гадоў) ці 29 ліпеня 1857(1857-07-29)[2] (70 гадоў) Буэнас-Айрэс, Аргенціна
Месца пахавання	Могілкі Рэкалета[d]
Веравызнанне	каталіцтва
Званне	генерал
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ігнасіа Альварэс Тамас (ісп.: Ignacio Álvarez Thomas; 15 лютага 1787 — 19 ліпеня 1857) — лацінаамерыканскі ваенны і палітычны дзеяч, вярхоўны кіраўнік Аб'яднаных правінцый Ла-Платы ў 1815—1816 гг.

Альварэс Тамас нарадзіўся ў Арэкіпе, Перу, затым некаторы час жыў з сям’ёй у Ліме. Калі яго бацьку, які знаходзіўся на іспанскай службе, адклікалі ў Мадрыд ў 1797 годзе, сям’я пераехала ў Буэнас-Айрэс. Тут Альварэс уступіў у шэрагі ўзброеных сіл ў 1799 годзе, прыняў удзел у вайне за незалежнасць Аргенціны.

Пад пачаткам генерала Альвеара ён удзельнічаў у званні палкоўніка ў баях паблізу Мантэвідэа, за што быў узнагароджаны медалём. Нягледзячы на гэта, пазней Альварэс Тамас перайшоў у адкрытую апазіцыю да ўрада Альвеара. Пасля ён быў абраны на пасаду Вярхоўнага кіраўніка Аб’яднаных правінцый Ла-Платы . Гэтую пасаду ён займаў з 20 красавіка 1815 года да 16 красавіка 1816 года.

У 1825 годзе ён быў прызначаны паслом у Перу, а ў кастрычніку таго ж года ён таксама заняў пасаду пасла ў Чылі. Пасля вяртання ў Буэнас-Айрэс ён быў арыштаваны і некаторы час правёў у турме з-за сваіх апазіцыйных дзеянняў у дачыненні да ўрада Хуана Мануэля дэ Росаса. Затым ён эміграваў у Рыа-дэ-Жанейра, адкуль працягваў процістаяць рэжыму Росаса. Пасля падзення ўрада апошняга Альварэс вярнуўся ў Буэнас-Айрэс ў 1852 годзе.