Алег Анатолевіч Аднарожанка
Алег Анатолевіч Аднарожанка (укр.: Олег Анатолійович Однороженко; нар. 1974, Харкаў) — украінскі гісторык і грамадскі дзеяч, доктар гістарычных навук, старшы навуковы супрацоўнік Інстытута ўкраінскай археаграфіі і крыніцазнаўства імя М. С. Грушэўскага НАН Украіны[1], былы[2] галоўны ідэалагічны рэферэнт грамадскай арганізацыі «Патрыёт Украіны» і «Сацыял-нацыянальнай асамблеі»[3], член Украінскага геральдычнага таварыства[4]. Былы кіраўнік Харкаўскага аддзялення Партыі Свабода.[5] БіяграфіяНарадзіўся 26 снежня 1974 года[6] ў Харкаве, Украіна. У 1992 годзе скончыў сярэднюю школу № 54. У 1992 годзе паступіў у Харкаўскі нацыянальны ўніверсітэт імя В. Н. Каразіна на геолага-геаграфічны факультэт. У 1994 годзе паступіў на гістарычны факультэт для атрымання другой вышэйшай адукацыі. У 1999 годзе паступае ў аспірантуру Харкаўскага нацыянальнага ўніверсітэта імя В. Н. Каразіна[7]. У 2003 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю «Дзяржаўная і зямельная геральдыка і сфрагістыка Войска Запарожскага» (навуковы кіраўнік — Уладзімір Краўчанка)[7]. Станам на 2004 год Алег Аднарожанка быў старшым выкладчыкам кафедры гісторыі Украіны гістарычнага факультэта Сумскага дзяржаўнага педагагічнага ўніверсітэта імя А. С. Макаранкі[8]. Падчас парламенцкіх выбараў 2006 года ва Украіне быў кандыдатам у народныя дэпутаты Украіны ад партыі «Свабода» (№ 24 у спісе), будучы тым часам сябрам гэтай партыі і дактарантам Інстытута ўкраінскай археаграфіі і крыніцазнаўства імя М. С. Грушэўскага НАН Украіны[6]. У 2009 годзе паспяхова абараніў доктарскую дысертацыю «Украінская радавая геральдыка сярэднявечча і ранняга Новага часу (XIV—XVIII ст.)» (навуковы кансультант — Юрый Мыцык)[9][10]. З 2010 года — старшы навуковы супрацоўнік Інстытута ўкраінскай археаграфіі і крыніцазнаўства імя М. С. Грушэўскага НАН Украіны[1][11]. Таксама быў стыпендыятам фонду «Kasa im. Józefa Mianowskiego» і тры месяцы правёў у Інстытуце гісторыі Варшаўскага ўніверсітэта[12]. Грамадская дзейнасцьАлег Аднарожанка — членам Украінскага геральдычнага таварыства[4]. Станам на 2009 год быў ідэалагічным рэферэнтам Харкаўскай абласной арганізацыі «Патрыёт Украіны»[13], а ў 2011—2012 гадах — ідэалагічным дарадцам грамадскай арганізацыі «Патрыёт Украіны»[3][14]. Крымінальная справа 2012 годаУ чэрвені 2009 года Алега Аднарожанку абвінавацілі ва ўдзеле ў групавым збіцці харкаўскага грамадскага актывіста Аляксея Корнева, была пачата крымінальная справа за хуліганства[13]. Увечары 5 ліпеня 2012 года Алег Аднарожанка рашэннем Кіеўскага раённага суда Харкава затрыманы ў Кіеве як падазраваны па крымінальнай справе па здзяйсненні хуліганства і этапаваны ў Харкаў для правядзення следчых дзеянняў[3]. Аднарожанка праходзіў у крымінальнай справе па эпізодах 2009 і 2011 гадоў[15]. 9 ліпеня 2012 года суд працягнуў яму арышт на 10 сутак[15][16]. 16 ліпеня 2012 года Кіеўскі раённы суд Харкава працягнуў тэрмін утрымання пад вартай Аднарожанкі на 2 месяцы[17]. 23 ліпеня 2012 года Апеляцыйны суд Харкаўскай вобласці, нягледзячы на хадайніцтва пра ўзяцце на парукі або пад залог 8 народных дэпутатаў Украіны, супрацоўнікаў Інстытута ўкраінскай археаграфіі і крыніцазнаўства імя М. С. Грушэўскага, Усеўкраінскае таварыства «Просвіта» імя Тараса Шаўчэнкі, калег з Інстытута гісторыі Варшаўскага ўніверсітэта пакінуў у сіле рашэнне пра працяг яго ўтрымання пад вартай на 2 месяцы[12][18][19]. 1 лістапада 2012 года Дзяржынскім раённым судом Харкава Алег Аднарожанка быў адпушчаны па парукі народных дэпутаты Украіны Андрэя Парубія і Яраслава Кэндзёра[20].  23 снежня 2013 года зменена мера стрымання на ўтрыманне ў СІЗА[21]. 24 лютага 2014 года Вярхоўная Рада прыняла пастанову № 4202 «Пра вызваленне палітвязняў». У адпаведнасці з гэтай пастановай Алег Аднарожанка быў вызвалены 25 лютага[22]. Пасля вызвалення прымаў актыўны ўдзел у развіцці добраахвотніцкага батальёна МУС Украіны «Азоў», стаў намеснікам камандзіра батальёна Андрэя Білецкага па выхаваўчай рабоце з асабовым складам. УзнагародыПрацы
Крыніцы
|
||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
