24 лістапада2015 года ў якасці камандзіра экіпажа бамбардзіроўшчыка Су-24М ПКС Расіі з бартавым нумарам 83[7] здзяйсняў баявы вылет у Сірыі ў складзе пары з задачай нанясення бомбавага ўдару[8]. Самалёт Су-24М быў збіты ракетай «паветра-паветра» з знішчальніка F-16C ВПС Турцыі ў раёне сірыйска-турэцкай мяжы ў правінцыі Латакія і ўпаў на сірыйскай тэрыторыі. Экіпаж машыны здолеў катапультавацца.
Пешкаў загінуў падчас прызямлення на парашуце ў выніку абстрэлу з зямлі[1][9] баевікамі, якія прылічвалі сябе да турэцкай ультраправай арганізацыі «Шэрыя ваўкі»[10]. Адказнасць за забойства на сябе ўзяў кіраўнік арганізацыі Алпарслан Чэлік[11][12][13]. Адразу пасля гібелі лётчыка ў інтэрнэце былі размешчаны відэазапісы баевікоў з целам загінулага[1]. 31 сакавіка2016 года Чэлік з 14 саўдзельнікамі быў затрыманы турэцкай паліцыяй у Ізміры[14].
Агонь, які вёўся па прызямлючымся на парашутах лётчыках, з’яўляецца прамым парушэннем пункта 1 42-га артыкулу Пратакола I Жэнеўскіх канвенцый 1949 года, які абвяшчае: «Ні адна асоба, якая пакідае на парашуце лятальны апарат, церпіць бедства, не падвяргаецца нападу на працягу свайго спуску на зямлю»[15][16]. Штурман экіпажа капітан Канстанцін Мурахцін прызямліўся па-за зонай абстрэлу і быў эвакуіраваны спецпадраздзяленнямі расійскіх і сірыйскіх узброеных сіл на авіябазу Хмеймім[9].
29 лістапада цела Алега Пешкава было дастаўлена ў морг ў турэцкай правінцыі Хатай, пасля чаго адпраўлена самалётам у Анкару[17][18]. Па выніках ускрыцця, расійскімі медэкспертаў устаноўлена, што смерць авіятара наступіла 24 лістапада 2015 года ў перыяд паміж 10:00 і 11:30 раніцы па маскоўскім часе, на целе было знойдзена восем кулявых раненняў і множныя гематомы[19].
Пахаванне
30 лістапада 2015 года цела Алега Пешкава было прынята прадстаўнікамі Міністэрства абароны РФ і расійскімі дыпламатамі ў ваенным шпіталі Анкары і дастаўлены ў Расію спецрэйсам ваенна-транспартнай авіяцыі Міністэрства абароны Расіі на аэрадром «Чкалаўскі». У паветранай прасторы Расійскай Федэрацыі самалёт з целам Алега Пешкава суправаджаў эскорт знішчальнікаў[1][20].
Пахаваны пілот быў 2 снежня на Цэнтральнай алеі гарадскіх могілак г. Ліпецк з вайсковымі ўшанаваннямі[21].
Узнагароды
Узнагароды Расіі
Указам Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі № 574[6] ад 25 лістапада 2015 года за гераізм, мужнасць і адвагу, праяўленыя пры выкананні воінскага абавязку, Алегу Анатольевічу Пешкаву прысвоена званне Героя Расійскай Федэрацыі (пасмяротна)[1][22][23]. Зорку Героя Расійскай Федэрацыі, прысвоеную Алегу Пешкаву, галоўнакамандуючы ПКС Расіі генерал-палкоўнікВіктар Бондараў перадаў 1 снежня 2015 года ў Ліпецку яго ўдаве[24].
Медаль «За вайсковую доблесць» II ступені
Медаль «За адзнаку ў вайсковай службе» I, II і III ступені
У Алега Пешкава засталіся жонка Гелена Юр’еўна[28], дачка (1999 года нараджэння) і сын (2007 года нараджэння)[1][29].
Памяць
Мемарыяльная пліта ў Касіхе
У Расіі
На яго радзіме ў сяле Касіха[30], на мемарыяле Воінскай славы Вазжаеўкі, дзе служыў Алег Пешкаў, і ў Барнауле на будынку краязнаўчага музея ўстаноўлены мемарыяльныя пліты[26]. Помнік, выраблены на сродкі вайскоўцаў і жыхароў Прыамур’я, усталяваны ў авіяцыйным гарнізоне Вазжаеўкі[26]. Мемарыяльныя дошкі ўстаноўлены на федэральнай трасе «Амур» у сяле Вазжаеўка[4] і на будынку Екацярынбургскага сувораўскага ваеннага вучылішча[31]. З 24 лістапада2016 года навечна залічаны ў спіс асабістага складу пятай роты Екацярынбургскага сувораўскага ваеннага вучылішча[32].
У горадзе Арсеньеў Прыморскага краю ўсталяваны мемарыял Алега Пешкава. Імем загінулага планавалася назваць вуліцы ў Чалябінску[33], Сімферопалі[34] і Тамбове[35]. Імем Пешкава ў 2018 годзе названа вуліца ў новым мікрараёне пасёлка Стройкераміка, Самарскай вобласці[36].
Таксама грамадскія арганізацыі прапаноўвалі назваць імем авіятара адну з вуліц у Ліпецку[1][37][38] і 7-ы Растоўскі завулак у Маскве, дзе знаходзіцца пасольства Турцыі[39].
Улады Ліпецкай вобласці планавалі аказаць усебаковую дапамогу сям’і Пешкава[40]. Школа №30 у Ліпецку атрымала імя Пешкава; у лістападзе 2017 года на тэрыторыі ўстановы адукацыі ўсталяваны бюст[41].
Калегі па авіяцыйнай групе ВПС Расіі ў Сірыі звярнуліся да камандавання ВПС РФ з ініцыятывай прысваення аднаму з бамбардзіроўшчыкаў Су-24М авіябазы Хмеймім яго імя. У выніку было прынята рашэнне назваць імем загінулага лётчыка Су-34 з бартавым нумарам 10[26][42]. Таксама імем Пешкава названы рэйсавы аўтобус у Іркуцку[43].
Губернатар Алтайскага краю А. Б. Карлін заснаваў тры імянныя стыпендыі імя А. Пешкава, прызначаныя для вучняў Алтайскай школы-інтэрната з першапачатковай лётнай падрыхтоўкай. Губернатар таксама ўнёс прапанову аб прысваенні імя Героя адной з вуліц вёскі Касіха[44].
Навучэнцы Екацярынбургскага сувораўскага ваеннага вучылішча здзяйсняюць скачкі з парашутам памяці яго гераічнага подзвігу[45]. Кожны ўдзельнік ўзнагароджваецца памятным медалём «Скачок памяці Героя РФ Пешкова А.А.»[46]
У маі 2023 года імя лётчыка прысвоена артылерыйскаму гарнізону ў Ліпецкай вобласці[47].
У іншых краінах
Імя Алега Пешкава носіць вуліца на расійскай авіябазе Хмеймім у Сірыі[48].
На адным з дамоў у горадзе Нові-Сад (Сербія) у снежні 2015 года нанесена графіці з партрэтам Алега Пешкава[49].
У сакавіку 2016 года турэцкі паэт Хюсейн Хайдар напісаў верш «Выбачэнні вялікаму рускаму народу», у якім выказаў спачуванні маці Алега Пешкава[50].
У снежні 2016 году кіраўніцтвам Сербіі ў дар сям’і Пешкава перададзена афіцэрская шабля[51].
↑Статья 42. Лица на борту летательных аппаратов(нявызн.). Дополнительный протокол к Женевским конвенциям от 12 августа 1949 года, касающийся защиты жертв международных вооружённых конфликтов (Протокол I). Женева, 8 июня 1977 года. Международный комитет Красного Креста. Праверана 26 лістапада 2015.
