Аляксандр Пятровіч Трафіменка
Аляксандр Пятровіч Трафіме́нка[3] (16 верасня 1950 — 1 лютага 2008[4]) — філосаф, доктар філасофскіх навук (1993). БіяграфіяНарадзіўся ў горадзе Алма-Ата (Казахстан). У 1968 годзе скончыў сярэднюю школу і паступіў на фізічны факультэт Казахскага дзяржаўнага ўніверсітэта[5]. Універсітэт скончыў у 1973 годзе. У 1973—1975 гадах праходзіў службу ў Савецкай Арміі на пасадах камандзіра ўзвода зенітнай артылерыі, камандзіра аўтамабільнага ўзвода, камандзіра пяхотнага ўзвода[5]. У 1975—1977 гадах працаваў інжынерам у Казахскім дзяржаўным універсітэце[5]. У 1977—1979 гадах старшы лабарант у Інстытуце філасофіі Акадэміі навук Казахскай ССР[5]. У 1979 годзе А. П. Трафіменка паступіў у аспірантуру Інстытута філасофіі і права Акадэміі навук БССР, якую скончыў у 1982 годзе і абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «Принципы единства мира и развития в теории и методологии астрофизического познания»[5]. у 1982—1985 гадах малодшы навуковы супрацоўнік, у 1985—1989 гадах старшы навуковы супрацоўнік Інстытута філасофіі і права. У красавіку 1983 года рашэннем Прэзідыума Акадэміі навук БССР А. П. Трафіменка прызначаны вучоным сакратаром рэспубліканскага метадалагічных (філасофскіх) семінараў пры Прэзідыуме АН[5]. У 1989—1992 праходзіў дактарантуру ў Інстытуце філасофіі і права, абараніў доктарскую дысертацыю на тэму «Теория относительности и астрофизическая реальность»[5]. Вучоная ступень доктара філасофскіх навук па спецыяльнасці «Філасофскія пытанні прыродазнаўства і тэхнікі» прысуджана рашэннем Вышэйшай атэстацыйнай камісіі (Расія) ад 16 ліпеня 1993 года[5]. З 1992 года працаваў у Інстытуце філасофіі НАН Беларусі на пасадзе вядучага навуковага супрацоўніка[5]. Памёр А. П. Трафіменка 1 лютага 2008 года[4]. Навуковая і грамадская дзейнасцьАўтар навуковых прац па філасофскіх праблемах касмалогіі, геафізікі і астрафізікі, белых і чорных дзірак у Сусвеце, энергетыцы чалавека. У 1981 годзе А. П. Трафіменка распрацаваў канцэпцыю эвалюцыі рэпрадуктыўнай функцыі чалавека ў соцыуме. Яго працы былі прысвечаны новым крыніцам энергіі — атонам, тэарэтычна прадказаным у рамках агульнай тэорыі адноснасці[5]. Навуковыя працы вучонага апублікаваны ў 16 краінах[5]. Пад кіраўніцтвам А. П. Трафіменкі падрыхтаваныя два кандыдаты філасофскіх навук[5]. А. П. Трафіменка абіраўся членам гарадскога савета маладых вучоных і спецыялістаў пры Мінскім гаркаме УЛКСМ і Савета маладых вучоных Інстытута філасофіі і права Акадэміі навук БССР, з’яўляўся кансультантам метадалагічных семінараў, вучоным сакратаром навуковага савета па філасофскіх і сацыяльных праблемах навукі і тэхнікі пры Акадэміі навук БССР[5]. У 1981 годзе выступаў арганізатарам Міжвузаўскага маладзёжнага навуковага таварыства «Сусвет» і Астранамічнай секцыі Мінскага аддзялення Усесаюзнага астранома-геадэзічнага аб’яднання пры Акадэміі навук СССР[5]. З’яўляўся членам Савета па абароне доктарскіх дысертацый пры Інстытуце філасофіі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі, членам Вучонага савета інстытута, членам-карэспандэнтам Міжнароднай Акадэміі арганізацыйных і кіраўніцкіх навук (з 2005 года)[5]. Вёў таксама прапагандысцкую працу: чытаў лекцыі, выступаў у сродках масавай інфармацыі. Сярод апублікаванага:
Узнагароды
Крыніцы
Літаратура
Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia