Андрэй Фёдаравіч Смаль

Андрэй Фёдаравіч Смаль
Андрэй Фёдаравіч Смаль
Нараджэнне	1 жніўня 1973 (51 год); Брэст, Брэсцкая вобласць, БССР, СССР;
Адукацыя	Гродзенскі медыцынскі інстытут (1996);
Месца працы	Упраўленне ўнутраных спраў Брэсцкага аблвыканкама[d]; Дэпартамент фінансаў і тылу Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь[d]; Цэнтральная ваенна-ўрачэбная камісія Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь[d]; Следчы камітэт Рэспублікі Беларусь;
Узнагароды

Андрэй Фёдаравіч Смаль (1 жніўня 1973, Брэст, БССР, СССР^[1]) — беларускі дзяржаўны дзеяч, намеснік старшыні Следчага камітэта Рэспублікі Беларусь (2017—2021), палкоўнік юстыцыі.

Біяграфія

Нарадзіўся 1 жніўня 1973 года ў Брэсце.

У 1996 годзе скончыў Гродзенскі дзяржаўны медыцынскі інстытут.

З 1996 па 1998 год працаваў урачом-стажорам і ўрачом-хірургам у адной з устаноў сістэмы аховы здароўя.

З 1998 па верасень 2007 года праходзіў службу ў акруговай ваенна-урачэбнай камісіі УУС Брэсцкага аблвыканкама (бел. (тар.)) (бел..

З 2007 па кастрычнік 2017 года працаваў у розных пасадах у Дэпартаменце фінансаў і тылу Міністэрства ўнутраных спраў Рэспублікі Беларусь і Цэнтральнай ваенна-урачэбнай камісіі МУС Рэспублікі Беларусь.

З 19 кастрычніка 2017 года^[2] да 16 красавіка 2021 года^[3] працаваў намеснікам старшыні Следчага камітэта Рэспублікі Беларусь.

Санкцыі ЕС, іншых краін

31 жніўня 2020 года Смаль быў уключаны ў спіс асобаў, на якіх накладзена бестэрміновая забарона на ўезд у Латвію, пяцігадовая забарона на ўезд у Эстонію і забарона на ўезд у Літву ў сувязі з тым, што «сваімі дзеяннямі ён арганізаваў і падтрымаў фальсіфікацыю прэзідэнцкіх выбараў 9 жніўня і наступнае гвалтоўнае здушэнне мірных пратэстаў»^[4].

6 лістапада 2020 года Смаль быў унесены ў Чорны спіс Еўрасаюза^[5]. У сваім рашэнні Савет Еўрапейскага саюза адзначыў, што Смаль як намеснік старшыні Следчага камітэта адказвае за кампанію рэпрэсій і запалохвання камітэта ў сувязі з прэзідэнцкімі выбарамі 2020 года, у прыватнасці, за расследаванні, якія былі распачаты супраць Каардынацыйнай рады і мірных дэманстрантаў^[1]. 24 лістапада 2021 года да санкцый ЕС далучыліся Албанія, Ісландыя, Ліхтэнштэйн, Нарвегія, Паўночная Македонія, Чарнагорыя^[6]. Акрамя таго, Смаля ў свае санкцыйныя спісы ўключылі Вялікабрытанія^[7], Канада^[8], Швейцарыя^[9]^[10].