Баваўняная тканіна

Баваўняная тканіна — зборная назва тканін, якія маюць знешні выгляд і характар вырабаў з баваўняных валокнаў і вытканы з баваўняных штапельных  (руск.) (бел. нітак, са штучных валокнаў даўжынёй прыблізна да 60 мм (уключаючы тэкстыльныя адходы) або сумесі гэтых валокнаў з бавоўнай^[1].

Класіфікацыя тканін з камбінацый штапельных  (руск.) (бел. нітак (напрыклад, ва ўтку) з філаментнымі ніткамі  (чэшск.) (бел. (напрыклад, у аснове), з мікравалаконаў, эластамераў, з камбінацый розных тэхнік і г. д., у другім дзесяцігоддзі XXI стагоддзя дакладна не вызначана. Таму гэтыя прадукты часта маркіруюць толькі ў адпаведнасці з суб’ектыўнай ацэнкай^[2].

У залежнасці ад тэхналогіі вырабу гэта могуць быць гладкія, дробнаўзорыстыя або жакардавыя тканіны з афарбаванай  (чэшск.) (бел. або брудна-белай пражы (суцэльнаафарбаваная тканіна).

Баваўняная ніжняя бялізна звычайна мае мяккую тэкстуру, добрыя драпіравальнасць і ізаляцыйныя ўласцівасці і лёгка мыецца.

У адзенні і побыце баваўняныя тканіны з’яўляюцца аднымі з найбольш шырока выкарыстоўваных відаў тэкстылю, але абазначэнне баваўняная тканіна не з’яўляецца звычайным для тэхнічнага тэкстылю  (чэшск.) (бел..

Да найбольш вядомых відаў адносяцца аксаміт, батыст, бязь, дамаск, дэнім, корд, марля, мультан, муслін, паплін, паркаль, парча, піке, фланель і г.д^[3].

У дадатак да прыметніка «баваўняны», тэрміны шарсцяныя, ільняныя і шаўковыя тканіны таксама выкарыстоўваліся для адрознення тэкстылю ў залежнасці ад сыравіны і тэхналогіі вытворчасці ў афіцыйнай статыстыцы прыблізна да канца XX стагоддзя^[4]. Усе гэтыя тэрміны пазней былі заменены абазначэннямі «тканіны баваўняныя, у тым ліку змешаныя», «тканіны з шарсцяной пражы ў т. л. змешаныя» і іншым^[5].

• Pospíšil et al.: Handbook of a textile expert, SNTL Prague 1981, p. 680
• Українська радянська енциклопедія : у 12 томах / за ред. М. Бажана. — 2-ге вид. — К.: Головна редакція УРЕ, 1974–1985.