Барыс Андрэевіч Вількіцкі

Барыс Андрэевіч Вількіцкі
Барыс Андрэевіч Вількіцкі
Род дзейнасці	падарожнік-даследчык, картограф, ваенны
Дата нараджэння	22 сакавіка (3 красавіка) 1885
Месца нараджэння	Пулкава[d], Царскасельскі павет, Санкт-Пецярбургская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	6 сакавіка 1961 (75 гадоў)
Месца смерці	Брусель[d], Брусельскі сталічны рэгіён, Бельгія;
Месца пахавання	Смаленскія праваслаўныя могілкі;
Грамадзянства	Расійская імперыя
Бацька	Андрэй Іпалітавіч Вількіцкі
Альма-матар	Марскі кадэцкі корпус[d];
Прыналежнасць	Расійская імперыя
Бітвы/войны	Руска-японская вайна; Першая сусветная вайна; Грамадзянская вайна ў Расіі;
Узнагароды і прэміі	медаль «Вегі»[d] (1926)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Барыс Андрэевіч Вількіцкі (3 красавіка 1885, Пулкава — 6 сакавіка 1961) — рускі марскі афіцэр, гідрограф, геадэзіст, даследчык Арктыкі.

Нарадзіўся ў сям’і беларускага шляхціча з Барысаўшчыны генерал-лейтэнанта Андрэя Іпалітавіча Вількіцкага. Закончыў Марскую акадэмію (1908). У 1913—1915 гг. начальнік гідраграфічнай экспедыцыі на караблях «Таймыр» і «Вайгач», што адкрыла Паўночную Зямлю, а затым наладзіла першае плаванне па Паўночным марскім шляху з Уладзівастока да Архангельска (1914—1915) і сабрала значныя картаграфічныя, акіяналагічныя і метэаралагічныя матэрыялы. З 1920 г. у эміграцыі ў Бельгіі.

Імёнамі Вількіцкіх (бацькі Андрэя і сына Барыса) названыя праліў паміж Паўночнай Зямлёй і паўвостравам Таймыр і астравы ва Усходне-Сібірскім моры.