Бланка д’Артуа

Бланка д’Артуа
Blanche d’Artois
каралева, а затым рэгент Навары 4 снежня 1270 — 1284
Папярэднік	Генрых I Тоўсты
Пераемнік	Жанна I
Нараджэнне	1248
Смерць	2 мая 1302(1302-05-02)[1][2] Парыж, Каралеўства Францыя
Месца пахавання	Cordeliers Convent[d][3]
Род	д’Артуа[d]
Бацька	Роберт I д’Артуа
Маці	Мацільда Брабанцкая[d]
Муж	Генрых I Тоўсты[4][5] і Эдмунд Гарбаты, 1-ы граф Ланкастарскі[d][4][5]
Дзеці	Іаана I Наварская[4], Томас Плантагенет, 2-і граф Ланкастар[d], Генры Плантагенет, 3-і граф Ланкастэр[d][4], John of Lancaster[d], Mary Plantagenet[d][6] і Тэбальда дзі Навара[d][6]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Бланка д’Артуа (фр.: Blanche d’Artois, 1248 — 2 мая 1302) — графіня Шампані і Бры, і каралева Навары.

Была дачкой Рабера д’Артуа і Мацільды Брабанцкай (1224—1288). Даводзілася (па бацькаўскай лініі) унучкай французскаму каралю Людовіку VIII і пляменніцай Людовіку IX, а па матчынай — унучкай брабанцкаму герцагу Генрыху II і Марыі Гогенштаўфен, дачцэ Філіпа Швабскага.

У 1269 годзе ажанілася з графам Шампані і Бры Генрыха III, які ў 1270 годзе стаў таксама каралём Навары пад імем Энрыке I. У гэтым шлюбе нарадзіліся:

• Цібо (пам. у 1273), апошні прадстаўнік мужчынскай лініі Шампанскага дому;
• Жанна (1271—1305), будучая каралева Навары і каралева Францыі.

Генрых памёр у 1274 годзе і Бланка д’Артуа стала рэгенткай Навары (1274—1284) падчас маленства сваёй дачкі Жанны.

У 1276 годзе Бланка ажанілася другі раз з Эдмундам Ланкастарскім (1245—1296), малодшым сынам англійскага караля Генрыха III і Элеаноры Праванскай. Эдмунд таксама быў удаўцом, яго жонка Эвеліна памерла ў 15-гадовым узросце ў тым жа годзе, што і муж Бланкі. У гэтым шлюбе нарадзіліся трое дзяцей:

• Томас Ланкастарскі (каля 1278 — 22 сакавіка 1322), адзін з правадыроў баронскай апазіцыі падчас кіраванне англійскага караля Эдуарда II;
• Генры Ланкастарскі, адзін з кіраўнікоў звяржэння Эдуарда II і глава мецяжу супраць фаварыта Ізабелы Французскай Роджэра Морцімера;
• Джон Ланкастарскі, сеньёр дэ Бафор.