Ваенна-Марскі Флот Расійскай Федэрацыі

Ваенна-Марскі Флот Расійскай Федэрацыі
Ваенна-Марскі Флот Расійскай Федэрацыі
	; Эмблема
Гады існавання	с 7 мая 1992
Краіна	Расія
Падпарадкаванне	Міністэрства абароны Расійскай Федэрацыі
Уваходзіць у	Узброеныя сілы Расіі
Тып	Ваенна-марскія сілы
Складаецца з	Балтыйскі флот ВМФ Расіі; Паўночны флот ВМФ Расіі; Чарнаморскі флот ВМФ Расіі; Ціхаакіянскі флот ВМФ Расіі; Каспійская флатылія ВМФ Расіі; Марская пяхота Расійскай Федэрацыі[d]; Авіяцыя Ваенна-марскога флоту Расійскай Федэрацыі[d];
Дыслакацыя	Санкт-Пецярбург, адміралтейства
Удзел у	Персідскі паход, 1722—1723 ; Грамадзянская вайна ў Расіі; Іранская аперацыя ; і інш.
Камандзіры
Дзеючы камандзір	адмірал Мікалай Яўменаў
Сайт	structure.mil.ru/structu…

Ваенна-Марскі Флот Расійскай Федэрацыі (скарочана: ВМФ Расіі) — назва ваенна-марскога флоту (сіл) Расійскай Федэрацыі (Расіі). З'яўляецца пераемнікам ВМФ СССР і ВМФ Расійскай імперыі.

Структура ВМФ

Структурна ВМФ Расіі складаецца з наступных родаў сіл:

Падводныя сілы
Надводныя сілы
Марская авіяцыя
- Стратэгічная
- Тактычная
- Палубная
- Берагавая
Войскі берагавой абароны
Марская пяхота
Іншыя часткі
- Часткі цэнтральнага падпарадкавання
- Часткі і падраздзяленні тылу

У склад ВМФ уваходзяць таксама караблі і судны, часткі спецыяльнага прызначэння, часткі і падраздзяленні тылу.

Аб'яднанні Ваенна-Марскога Флоту Расіі

Аператыўна-стратэгічнымі аб'яднаннямі Ваенна-Марскога Флоту Расіі з'яўляюцца:^[1]

Паўночны флот ВМФ Расіі^[2], штаб-кватэра Севераморск
Ціхаакіянскі флот ВМФ Расіі^[3], штаб-кватэра Уладзівасток
Чарнаморскі флот ВМФ Расіі^[4], штаб-кватэра Севастопаль
Балтыйскі флот ВМФ Расіі^[5], штаб-кватэра Калінінград
Каспійская флатылія ВМФ Расіі^[6], штаб-кватэра Астрахань

Галоўнакамандуючыя ВМФ Расіі

1992—1997 — Ф. М. Громаў — адмірал (да 1996), адмірал флоту
1997—2005 — У. І. Кураедаў — адмірал (да 2000), адмірал флоту
2005—2007 — У. В. Масорын — адмірал (да 2006), адмірал флоту
З 2007 — У. С. Высоцкі — адмірал

Начальнікі Галоўнага штаба ВМФ Расіі

1992—1996 — В. Я. Селіванаў — адмірал,
1996—1997 — І. М. Хмяльноў — адмірал,
1997 — У. І. Кураедаў — адмірал,
1998—2005 — В. А. Краўчанка — адмірал,
2005 — У. В. Масорын — адмірал,
З 2005 — М. Л. Абрамаў — адмірал.
З 2009 — А. А. Татарынаў — адмірал.

Базы і парты базавання ВМФ Расіі

Паўночны флот ВМФ Расіі

Пункты базавання
- Севераморск
- Граміха
- Гаджыева
- Відзяева
- Заазёрск
- Заходняя Ліца
- Палярны
- Скалісты
- Снежнагорск
Ваенна-марская База (БВМБ). На Паўночным флоце размяшчаецца мноства пунктаў базавання, але толькі адзін называецца Ваенна-марской базай.^{[крыніца?]}
- Ваенна-марская база Беламорск (БВМБ)г. Северадзвінск.

Ціхаакіянскі флот ВМФ Расіі

Пункты базавання
- Уладзівасток
- Вілючынск
- Вялікі Камень
- Фокіна
- Дунай
- Савецкая Гавань

Чарнаморскі флот ВМФ Расіі

Пункты базавання
- Наварасійская ваенна-марская база
Ваенна-марская База (БВМБ)
- Севастопальская ваенна-марская база

Балтыйскі флот ВМФ Расіі

Пункты базавання
- Балтыйск
- Кранштат
Ваенна-марскія Базы (БВМБ)
- Балтыйская ВМБ г. Балтыйск
- Ленінградская ваенна-марская база г. Санкт Пецярбург

Каспійская флатылія ВМФ Расіі

Пункты базавання
- Астрахань
- Махачкала
- Каспійск

Баявы склад

На 2007—2008 годы ў баявым складзе ВМФ Расіі знаходзілася (улічаныя караблі, якія знаходзіліся ў рамонце і на кансервацыі):

15 атамных падводных лодак з балістычнымі ракетамі^[7];
11 атамных падводных лодак з крылатымі ракетамі^[7];
21 шматмэтавая атамная падводная лодка^[7];
23 дызельныя падводныя лодкі^[7];
1 авіяносны крэйсер^[7];
3 цяжкія ракетныя крэйсеры^[7], з іх 1 у рамонце, 1 у кансервацыі;
3 ракетныя крэйсеры^[7];
8-9 эсмінцаў^[7], з іх 2 у рамонце, 3 у рэзерве, 1 у кансервацыі;
11-12 Вялікі супрацьлодачны карабель вялікіх супрацьлодачны караблёў^[7], з іх 1 у рэзерве, 2 у рамонце;
9 вартавых караблёў^[7];
34 малыя супрацьлодачныя караблі^[7];
14 малых ракетных караблёў^[7];
2 ракетныя караблі на паветранай падушцы^[7];
3 малых артылерыйскіх караблёў^[7];
32 ракетныя катары^[7];
Да 74 тральшчыкаў, у тым ліку 13-14 марскіх, 30 базавых і 30 рэйдавых^[7];
27 вялікіх дэсантных караблёў^[7];
4 малыя дэсантныя караблі на паветранай падушцы^[7];
4 малыя дэсантныя караблі^[7]; з іх 1 у кансервацыі
1 карабель вымяральнага комплексу^[7];
12 разведвальных караблёў^[7];
2 навучальныя караблі^[7];
Каля 170 дэсантных катараў^[7].

Гісторыя

Рэгулярны Ваенна-Марскі Флот Расіі быў закладзены на верфі Варонежскага адміралцейства. Паход рускага войска да турэцкай крэпасці Азоў у 1695 годзе скончыўся правалам — аблога крэпасці не прынесла поспеху. Поўная блакада Азову не ўдалася, таму што ў рускіх не было флоту. Крэпасць забяспечваў байцамі, правіянтам і боепрыпасамі з мора турэцкі флот.

30 кастрычніка 1696 года Баярская дума прыняла пастанову «марскім судам быць…». Зімой 1695—1696 гадоў былі пабудаваны першыя караблі і судны.