Дварэц (Валожынскі раён)

Дварэц
Краіна	Беларусь
Раён	Валожынскі
Сельсавет	Дорскі
Каардынаты	54°04′47″ пн. ш. 26°54′59″ у. д.HGЯO
Насельніцтва	▲93 чал. (2019);
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 1772
Паштовыя індэксы	222364
СААТА	6220830017

Дварэ́ц^[1] (трансліт.: Dvarec, руск.: Дворец) — вёска ў Валожынскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Дорскага сельсавета.

Геаграфія

Знаходзіцца за 36 км на ўсход ад Валожына, 16 км ад чыг. ст. Аляхновічы на лініі Мінск—Маладзечна, 45 км ад Мінска.

Рэльеф раўнінна-ўзгорысты. Транспартныя сувязі па мясцовай дарозе праз в. Яршэвічы і далей па шашы Мінск—Валожын.

Планіровачна складаецца з просталінейнай вуліцы, арыентаванай з паўднёвага захаду на паўночны ўсход і забудаванай двухбакова, шчыльна, традыцыйнымі драўлянымі дамамі сядзібнага тыпу. Грамадскія будынкі размешчаны ў цэнтры вёскі, вытворчы сектар — на паўночнай ускраіне.

Гісторыя

Вядомы ў ВКЛ з XVIII ст. У 1758 г. вёска, 3 двары, шляхецкая ўласнасць.

З 1793 г. ў Расійскай імперыі. У 1799 г. задваецца як уласнасць І. Храптовіча. Паводле перапісу 1897 г. маёнтак у Германішскай воласці Вілейскага павета Віленскай губерні.

З 1921 года фальварак у складзе Польскай Рэспублікі, належаў да гміны Гарадок Вілейскага павета, пазней (1927) Маладзечанскага павета Віленскага ваяводства^[2].

З лістапада 1939 года ў БССР. З 12.10.1940 г. ў Радашковіцкім раёне Вілейскай вобласці. У Вялікую Айчынную вайну з 25.6.1941 г. да 5.7.1944 г. акупіраваны нацыстамі. З 20.9.1944 г. ў Маладзечанскай вобласці. 28.5.1949 г. арганізаваны калгас «Чырвоная гвардыя» з цэнтрам у в. Кудзеўцы. У 1959 г. хутар у Яршэвіцкім сельсавеце. З 20.1.1960 г. ў Валожынскім раёне Мінскай вобласці. Былі ў складзе калгаса «Чырвоны Сцяг» (цэнтр — в. Доры). Размяшчаліся вытворчы ўчастак калгаса, машынны двор, піларама, ферма буйной рагатай жывёлы, Дом культуры, бібліятэка з фондам больш за 11,4 тыс. кніг, дзіцячы сад-яслі, фельчарска-акушэрскі пункт, аддзяленне сувязі, АТС, сталовая, комплексны прыёмны пункт бытавога абслугоўвання насельніцтва, 2 спартыўныя пляцоўкі.

З 1991 года ў незалежнай Беларусі. Да 28 мая 2013 года вёска ўваходзіла ў склад Пяршайскага сельсавета^[3].

Насельніцтва

1799 год — 15 жыхароў, 2 двары.
1897 год — 19 жыхароў.
1921 год — 30 жыхароў, 2 двары^[4].
1931 год — 16 жыхароў, 2 двары^[5].
1959 год — 20 жыхароў.
1994 год — 188 жыхароў, 54 двары.
2008 год — 155 жыхароў, 54 гаспадаркі.

Інфраструктура

У вёсцы размешчаны фельчарска-акушэрскі пункт, аддзяленне сувязі, сталовая (2009).

Зноскі

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 6.
↑ «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Архівавана 23 верасня 2013. (руск.)
↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 80.
↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 27