Ахмад быў сынам Мухамада Заман-Хана (афганскага правадыра племені Абдалі) і камандзірам Надэр-шаха Афшара. Пасля смерці Афшара ў чэрвені 1747 г. Ахмад умацаваў бяспеку ў Афганістане, узяўшы Кандагар, Газні, Кабул і Пешавар. Пасля ўступлення на пасаду караля нацыі ён змяніў сваё племянное імя з Абдалі на Дурані. У 1749 годзе Імперыя Вялікіх Маголаў саступіла суверэнітэт над большай часткай паўночна-заходняй Індыі афганцам. Затым Ахмад адправіўся на захад, каб завалодаць Мешхедам, якім кіравала дынастыя Афшарыдаў пад кіраўніцтвам Шахрох-шаха, які таксама прызнаваў сюзерэнітэт Афганістана[11]. Пасля Ахмад накіраваў войска, каб падпарадкаваць тэрыторыі на поўнач ад Гіндукуша да Амудар’і, і ў хуткім часе ўсе розныя афганскія плямёны пачалі далучацца да яго справы. Пры Ахмадзе афганцы чатыры разы ўварваліся ў Індыю, падпарадкаваўшы частку Кашміра і большую частку Пенджаба. У пачатку 1757 года ён разрабаваў Дэлі, але дазволіў імператару Вялікіх Маголаў Аламгіру II заставацца пад намінальным кантролем, пакуль ён прызнаваў сюзерэнітэт Афганістана над рэгіёнамі на поўдзень ад ракі Інд.
Пасля смерці Ахмада ў 1772 годзе яго сын Цімур-шах Дурані стаў наступным кіраўніком дынастыі Дурані. Пры Цімуры горад Кабул стаў новай сталіцай імперыі Дурані, а Пешавар служыў яе зімовай сталіцай; аднак да гэтага часу імперыя пачала разбурацца[12]. Дынастыя валадарыла ў Афганістане на працягу некалькіх пакаленняў, пакуль Дост Мухамед-хан і дынастыя Баракзаі не скінулі дынастыю Дурані ў Кабуле, што прывяло да яе выцяснення Эміратам Афганістан. Дуранійская імперыя лічыцца асноватворнай дзяржавай сучаснай нацыянальнай дзяржавы Афганістан, а Ахмад лічыцца бацькам нацыі.[13]
↑Singh, Sarina (2008). Pakistan and the Karakoram Highway. p. 191. ISBN9781741045420. Архівавана з арыгінала 25 November 2016. Праверана 2012-08-10. Як і Кушаны, Афганскія каралі аддавалі перавагу Пешавару як зімовай рэзідэнцыі і былі прыгнечаныя, калі новаз'яўленае каралеўства Сікхаў паспрабавала захапіць яго ў 1818 годзе і пазносіла яго пабудовы.
↑ абGreen, Nile (2019). "The Rise of New Imperial and National Languages (ca. 1800 – ca. 1930)". In Green, Nile (рэд.). The Persianate World: The Frontiers of a Eurasian Lingua Franca. University of California Press. p. 42. ISBN978-0520972100. Нягледзячы на захапленне Ахмадам-шах Дурані ідэямі заснавання бюракратыі на пушту, калі сталіца была перанесена з Кандагара ў Кабул у 1772, дуранійскі і паслядуранійскі Афганістан пакідаў персідскую як мову канцылярыі і кіраўніцтва.
↑Noelle, Christine (1997). State and Tribe in Nineteenth Century Afghanistan The Reign of Amir Dost Muhammad Khan (1826-1863)(англ.). Psychology Press. p. 15. ISBN9781138982871.