Задзвінне (Віцебскі раён)

Задзвінне
Краіна	Беларусь
Вобласць	Віцебская
Раён	Віцебскі
Сельсавет	Курынскі
Каардынаты	55°20′58″ пн. ш. 30°24′12″ у. д.HGЯO
Ранейшыя назвы	да 1964 — Пялёнкі;
Плошча	0,543772 км²
Насельніцтва	11 чалавек (2009)
Часавы пояс	UTC+3
Тэлефонны код	+375 212
Аўтамабільны код	2
СААТА	2212837031

Задзві́нне^[1] (трансліт.: Zadzvinnie, руск.: Задвинье) (да 1964 года Пялёнкі^[2]^[3]) — вёска ў Віцебскім раёне Віцебскай вобласці, каля аўтадарогі Н2300. Уваходзіць у склад Курынскага сельсавета, была ў калгасе «Шлях Леніна»^[3]. Вёска знаходзіцца за 23 км ад Віцебска, 2 км ад Курына^[4]. Каля вёскі працякае рака Дзвіна.

Назва

Старая назва (да 1964 года) Пялёнкі^[3], руск.: Пеленки^[5]^[6], руск.: Пиленки^[7] ад польск.: Pilonki, Pilonek, паходзіць ад руск.: Пиленек, літ.: pilnas — «поўны»^[8].

Гісторыя

Назву Пялёнкі ў перыяд Расійскай імперыі мелі маёнтак (у падпарадкаванні Віцебскай дваранскай апекі) і вёска^[4]^[9].

У XVIII стагоддзі ўласнікі вёскі — Юдзіцкія.

Вядома пра завяшчанне маёнтка ў 1798 годзе ад паручніка Івана Чайкоўскага^[10]

У 1861 годзе вёска ўваходзіла ў Пеленкаўскую сельскую грамаду (налічвала 30 сялян) Вярхоўскай воласці, трэці ўчастак. Пазней у Расійскай імперыі вёска і маёнтак адміністрацыйна ўваходзілі ў Койтаўскую^[4] сельскую грамаду Вярхоўскай воласці Віцебскага павета Віцебскай губерні.

У 1866 годзе адбылася здзелка, выкуп зямельных надзелаў зямель маёнтка часоваабавязанымі сялянамі ў Чайкоўскага Івана^[11].

У 1906 годзе пражывала 13 дваран, 58 мужчын, 51 жанчына^[4], якія прыпісаны да Курынскага (у Курынскай воласці) і Слабадскога (у Вярхоўскай воласці) праваслаўных прыходаў^[4].

Вёска ў СССР ўваходзіла ў Суражскі раён. Гэтая вёска была месцам дыслакацыі падраздзяленняў 117-й Горкаўскай стралковай дывізіі^[12].

Пахаваны ў вёсцы Герой Савецкага Саюза Андрэй Самуілавіч Гайко, дзе яму ўсталяваны абеліск. Пасля Другой сусветнай вайны ў вёсцы засталася брацкая магіла (646 чалавек)^[13].

Крыніцы

↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7 (DJVU). — С.169.
↑ Указ Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР Аб перайменаванні некаторых населеных пунктаў Беларускай ССР ад 30 ліпеня 1964 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1964, № 23 (1063).
↑ ^а ^б ^в Рапановіч Я. Н., Слоўнік назваў населеных пунктаў Віцебскай вобласці / Рэд. П. П. Шуба. — Мінск: Навука і тэхніка, 1977. — С.151 (Задзвінне да 1964 г. Пялёнкі).
↑ ^а ^б ^в ^г ^д (руск.) Список населённых мест Витебской губернии. Под ред. А. П. Сапунова. — Витебск, 1906. — С.11 (п. 36, 40), 434.
↑ (руск.) «Задвинье (Пеленки)» // Белорусские деревни, сожжённые в годы Великой Отечественной войны
↑ НАРБ Ф.968 Оп.2 Д.1175 Л.31, 33;
НАРБ Ф.1336 Оп.1 Д.12 Л.5-7;
НАРБ Ф.1440 Оп.3 Д.749 Л.149;
НАРБ Ф.4п Оп.33а Д.223 Л.27.
↑ (руск.) ряд 12 лист 9-1 Военно-Топографической карты Шуберта Ф. Ф. 1846 года, масштаб 3 версты в 1 дюйме.
↑ (руск.) «Этимология местных названий Витебской губернии», Трусман Ю. Ю., Ревель, 1907 — С.220.
↑ (руск.) Памятная книжка Витебской губернии на 1863 год Архівавана 25 жніўня 2019.. — С. 235, 236.
↑ (руск.) «Полное собрание законов Российской империи. Собрание третье Отделение I. От № 32833-34628». 1910 г. — 1425 с. // № 33398. СПб., 1913 г. ISBN 978-5-4460-7057-2
↑ (руск.) Российский государственный исторический архив Ф.577 Оп.4 Д.203; Дело о выкупе земельных наделов временнообязанными крестьянами у Чайковского И. имения Пеленки. (Витебский уезд Витебская губерния) 9 августа 1866 г. — 28 августа 1869 г.
↑ (руск.) 17-я Горьковская стрелковая Краснознаменная дивизия имени Президиума Верховного Совета СССР
↑ (руск.) Братская могила д. Задвинье 4419 // «Проект Помним»