Землі ГДР![]() ![]() Зямля (ням.: Land) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка вышэйшага ўзроўню ў Германскай Дэмакратычнай Рэспубліцы, якая існавала да ўвядзення акруг у 1952 годзе. Усяго на тэрыторыі ГДР у 1949—1952 гады існавала пяць зямель — Брандэнбург, Мекленбург, Саксонія, Саксонія-Анхальт і Цюрынгія. Сталіца ГДР — Берлін не ўваходзіў ні ў якую зямлю. ГісторыяПасля Другой сусветнай вайны ў савецкай зоне акупацыі Германіі апынуліся былыя дзяржавы, якія ўваходзяць у Германскі рэйх — Саксонія, Ангальт, Цюрынгія, Мекленбург, а таксама ўсходнія часткі Прусіі — правінцыі Гале-Мерзебург і Магдэбург (да 1944 года абедзве правінцыі складалі разам правінцыю Саксонія), большая частка правінцыі Брандэнбург, а таксама рэшткі правінцый Ніжняя Сілезія і Памеранія (асноўная іх частка адышла да Польшчы) і два невялікія эксклавы дзяржавы Браўншвайг. Пасля некаторых пераўтварэнняў у савецкай зоне былі створаны пяць зямель. У перыяд са снежня 1946 па люты 1947 гадоў кожная з пяці зямель прыняла сваю канстытуцыю.
З утварэннем ГДР у 1949 годзе землі фактычна страцілі свой суверэнітэт і засталіся простымі адміністрацыйнымі адзінкамі ў складзе ўнітарнай дзяржавы. У 1952 годзе землі былі ліквідаваны і заменены на 14 акруг, якія не ўлічвалі гістарычную пераемнасць. Тым не менш Палата зямель ГДР была ліквідавана толькі ў 1958 годзе, а згадкі пра землі захоўваліся ў канстытуцыі ГДР аж да 1968 года. 22 ліпеня 1990 года ў ГДР быў прыняты закон, які аднавіў землі. Пры гэтым граніцы адноўленых зямель трохі адрозніваліся ад граніц, якія існавалі ў 1952 годзе. Акрамя таго, зямля Мекленбург атрымала назву Мекленбург — Пярэдняя Памеранія. Пасля аб'яднання Германіі 3 кастрычніка 1990 года пяць зямель ГДР увайшлі ў склад ФРГ («новыя землі»). Гл. таксамаСпасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia