Казімір Паўлавіч Буслаў
Казімір Паўлавіч Бу́слаў[2] (25 кастрычніка 1914, в. Кашалёў, Буда-Кашалёўскі раён — 20 студзеня 1983) — беларускі савецкі філосаф. Акадэмік АН БССР (1972; член-карэспандэнт з 1969), доктар філасофскіх навук (1965), прафесар (1966). Заслужаны дзеяч навукі БССР (1978)[3]. БіяграфіяЧлен КПСС з 1943 года. Скончыў Смаленскі педагагічны інстытут у 1938 годзе, Вышэйшую партыйную школу пры ЦК УКП(б) ў 1947 годзе, Акадэмію грамадскіх навук пры ЦК КПСС у 1951[3] годзе. У 1944—1948 гадах — лектар ЦК КП(б)Б, у 1951—1956 гадах — загадчык аддзела ЦК КПБ, у 1956—1972 гадах — дырэктар Інстытута філасофіі і права АН БССР. У 1970—1972 гадах — выконваючы абавязкі, у 1973—1976 гадах — акадэмік-сакратар Аддзялення грамадскіх навук АН БССР, з 1976 года — загадчык сектара Інстытута філасофіі і права АН БССР[3]. Адначасова з 1951 года — дацэнт, затым прафесар БДУ, Мінскага радыётэхнічнага інстытута. З 1972 года — старшыня Беларускага аддзялення Філасофскага таварыства СССР[3]. Кандыдат у члены ЦК КПБ ў 1952—1954 гадах, член ЦК КПБ ў 1954—1961 гадах. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР у 1955—1959[3] гадах. Навуковая дзейнасцьНавуковыя працы Буслава прысвечаны гістарычнаму матэрыялізму, праблемам сацыялістычнага прагрэсу, гуманізму і культуры[3]. Навуковыя працыАпублікаваў больш за 60 навуковых прац, у тым ліку 4 манаграфіі[4]. Асноўныя працы[4]:
Узнагароды
КрыніцыЛітаратура
Спасылкі
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
Portal di Ensiklopedia Dunia
