Катарына Фростэнсан

Катарына Фростэнсан
Katarina Frostenson
Катарына Фростэнсан, 2012
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	5 сакавіка 1953(1953-03-05)[1][2] (72 гады)
Месца нараджэння	Brännkyrka parish[d], Швецыя[2]
Грамадзянства	Швецыя
Бацька	Georg Frostenson[d]
Муж	Jean-Claude Arnault[d]
Альма-матар	Стакгольмскі ўніверсітэт
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	мовазнаўца, паэтка, перакладчыца, драматург, эсэістка, пісьменніца, драматург
Мова твораў	шведская мова
Грамадская дзейнасць
Член у	Шведская акадэмія
Прэміі	Прэмія Бельмана (1994). Прэмія Шведскага радыё за лірыку (1996).
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Катарына Фростэнсан (шведск.: Katarina Frostenson; 5 сакавіка 1953, Стакгольм, Швецыя) — шведская паэтэса, празаік, драматург, перакладчыца^[3].

Пляменніца вядомага святара і пісьменніка Андэрса Фростэнсана. Вывучала літаратуру, тэатр і кіно ў Стакгольмскім універсітэце. Дэбютавала кнігай вершаў у 1978. Перакладала творы Ж. Батая, Э. Бава, Кальтэса. Некалькі кніг выпусціла разам з мужам, французска-шведскім фатографам Жанам-Клодам Арно.

Член Шведскай акадэміі з 1992 па 2018 год (18-е крэсла). Падала ў адстаўку ў сувязі са скандалам вакол яе мужа: сцвярджалася, што праз Жана-Клода Арно і Катарыну Фростэнсан ў шэрагу выпадкаў адбывалася заўчасная ўцечка інфармацыі аб будучых лаўрэатахНобелеўскай прэміі^[4]. Катарына аспрэчвала абвінавачванні ў свой адрас;

Шведская акадэмія пагадзілася пакінуць у яе распараджэнні дзяржаўную кватэру і выплачваць ёй пенсію ў памеры 12 875 шведскіх крон^[5].

Лаўрэат шматлікіх прэмій і ўзнагарод^[3]:

• Ордэн Ганаровага легіёна;
• Медаль Літаратуры і мастацтваў (Швецыя, 2007);
• Галоўная прэмія Дзевяці (1989);
• Літаратурная прэмія Паўночнага Савета (2016);

• I mellan / Паміж (1978)
• Rena land/ Чыстая зямля (1980)
• Den andra/ Іншы (1982)
• I det gula/ У жоўтым (1985)
• Samtalet / Размова (1987)
• Stränderna/ Пляжы (1989)
• Överblivet (1989)
• 4 monodramer/ 4 манадрамы (1990)
• Moira (1990)
• Joner/ Іёны (1991)
• Berättelser från dom/ Гісторыі з іх краіны (1992, новеллы)
• 3 × Katarina Frostenson (1992)
• Tankarna/ Думкі (1994)
• 2 Skådespel: Traum; Sal P/ Сон. Зала П (1996, драмы)
• Vägen till öarna (1996)
• Staden — en opera/ Горад (1998)
• Korallen/ Карал (1999)
• Kristallvägen (2000
• Skallarna (2001, эсэ, у суаўтарстве з А.Фіарэтасам.
• Endura (2002)
• Karkas (2004)
• Ordet/ Слова (2006)
• Tal och Regn/ Размова і дождж (2008)
• Flodtid (2011)
• Tre vägar (2013)
• Sånger och formler (2015)