Людміла Фёдараўна Андзілеўка

Артыкул або раздзел вымагае перапрацоўкі Удзельнік, які паставіў шаблон, не пакінуў тлумачэнняў. Калі ласка, палепшыце артыкул адпаведна правілам напісання артыкулаў.

Людміла Фёдараўна Андзілеўка (нар. 13 лютага 1958, Глыбокае, Віцебская вобласць) — беларуская пісьменніца, празаік, мастачка ў жанры наіў.

Нарадзілася ў 1958 годзе ў горадзе Глыбокае. Вучылася ў Глыбоцкай школе № 1. З 1973 па 1977 гады вучылася ў Наваполацку ў музычным вучылішчы, з 1984 па 1989 гады — у Інстытуце культуры ў Мінску. З 1977 па 2007 гады працавала ў дзіцячай музычнай школе гарадскога пасёлка Падсвілле Глыбоцкага раёна Віцебскай вобласці — выкладчыкам, дырэктарам школы, кіраўніком аркестра баянаў.

Дэбютавала падборкай апавяданняў «Абразкі» («ЛіМ», 4.3.1994, з прадмовай Юрася Свіркі). Друкавалася ў рэспубліканскіх выданнях: «Маладосць», «ЛіМ», «Беларусь», «Нёман» і іншых. Першая кніга прозы «Проста ноч на дварэ» (1998) мела шмат водгукаў у друку («ЛіМ» за 5.3.1999 Лявона Юрчыка, «Беларусь» 1999 Янкі Сіпакова; Радыё «Свабода» «Кнігі для дарожнага чытва» Таццяны Барысік і іншых).

У 2002 годзе прынята ў Саюз беларускіх пісьменнікаў.

Таксама аўтарка кніг прозы «Гэта ты» (2013; мела водгукі, у т.л. на Радыё «Свабода» у 2014 Таццяны Барысік), «Паляванне на музу» (2015), кнігі для дзяцей і дарослых «Ключ у боціку» (2017), кнігі апавяданняў «Няхай выбачае юнацтва» («Кнігазбор», 2020), кнігі апавяданняў, кінасцэнарыя кароткаметражнага фільма, лібрэта оперы памяці Язэпа Драздовіча «Эфект плацэба» (2022).

Таксама Людміла Андзілеўка з 1989 года стварае жывапісныя работы ў жанры наіў. Удзельніца раённых, абласных, рэспубліканскіх і міжнародных выстаў, у т.л. у Маскоўскім музей наіўнага мастацтва (2007), «Фэстнаіў» (Масква, 2010), у Ульянаўску, Волагдзе, Пскове. Удзельніца фестываляў народнай творчасці, з гэтай нагоды з’яўляліся водгукі ў друку («Мастацтва», 2009, Людміла Вакар; «Райскі сад» у «Мастацтва insita», 2013, Людміла Вакар). У красавіку 2018 года адбылася персанальная выстава ў Палацы культуры ветэранаў (Мінск) пад назвай «Ахвярам Чарнобыля прысвячаецца».

12.02.2020 года Навукова-метадычная Рада Міністэрства культуры Беларусі надала інсітнаму мастацтву Віцебшчыны статус нематэрыяльнай культурнай спадчыны. Шыфр дзяржаўнага спіса 23БК000140, Пратакол № 04/01-02/2. Прозвішча Л. Ф. Андзілеўка ўнесена ў апісанне ідэнтыфікацыі элемента (як носьбіт) Пастановай Міністэрства культуры ад 20.02.2020 РБ № 15^[1].

• lit-bel.org Архівавана 23 красавіка 2018.
• «Радыё свабоды», Варта, 15.04.2018.
• tvclip.biz/rev/чарнобыльская трагедыя АТН. новости Беларуси и мира.
• «Радыё свабоды». Таццяна Барысік «Застацца сабой». Варта за 16.02.2015.
• Таццяна Барысік «Пра кнігі для дарожнага чытва» Пяцікніжжа свабоды, «Радыё свабоды» 10.08.2013.
• «Маскульт» Літаратурная Беларусь, ст9/15 за чэрвень 2018 № 6(142)
• Янка Сіпакоў, Мая бібліятэка. Кніга пра кнігі, «Полымя» 3 (989) 2012 год.
• Жывая спадчына Беларусі, інвентар нематэр’яльнай культурнай каштоўнасці. Шыфр дзярж. спіс.23БК000140
• «Дзеяслоў», № 106, 3/20 Андзілеўка Л. Ф. «Распашулле».
• «Мастацтва» 10/2009 Юрась Малаш «Райскі сад».
• «Беларусь» 10/2000
• «Беларусь» 5-6,1999 Янка Сіпакоў «Сто двадцаць пятая».
• «Сем дней» № 37 2000 Встреча для вас.