Меркурый (міфалогія)

Меркурый (Mercurius, Mircurius, Mirquurius) — у старажытнарымскай міфалогіі бог-заступнік гандлю. Яго атрыбуты — жазло кадуцэй, крылаты шлем і сандалеты, а таксама часта грашовы мяшэчак.

Культ яго атрымаў распаўсюджванне толькі тады, калі Рым наладзіў гандлёвыя адносіны з суседнімі народамі, гэта значыць у эпоху Тарквінияў, да якой адносіцца першы гандлёвы трактат паміж Карфагенам і Рымам. З'яўленне грэчаскіх калоній на поўдні Італіі і распаўсюджванне грэчаскай прамысловасці і гандлю прынесла рымлянам новыя рэлігійныя ўяўленні, якімі рымляне скарысталіся для сімвалічнага пазначэння сваіх рэлігійных паняццяў. Афіцыйна Меркурый быў прыняты ў лік італійскія багоў у 495 годзе да н.э., пасля трохгадовага голаду, калі адначасова з увядзеннем культу Меркурыя былі ўведзеныя культы Сатурна, даўца хлеба, і Цэрэры. Храм у гонар Меркурыя быў асвячоны ў майскія іды 495 года да н.э.; тады ж быў упарадкаваны хлебнае пытанне (annona) і заснаванае саслоўе купцоў, якія насілі назву mercatores або mercuriales.