Мікалай Піліпавіч Красоўскі

Мікалай Піліпавіч Красоўскі
Дата нараджэння	11 ліпеня 1933(1933-07-11)
Месца нараджэння	Рэчыца, БССР
Дата смерці	23 лістапада 1989(1989-11-23) (56 гадоў)
Месца смерці	Мінск, БССР
Адукацыя	Беларускае харэаграфічнае вучылішча (1951) Ленінградскае харэаграфічнае вучылішча (1953) ГІТІС (1960)
Прафесія	артыст балету, педагог
Гады актыўнасці	1956-1989
Тэатр	Тэатр оперы і балету БССР
Узнагароды

Мікалай Піліпавіч Красоўскі (11 ліпеня 1933, Рэчыца — 23 лістапада 1989, Мінск) — беларускі артыст балета, педагог. Заслужаны артыст Беларускай ССР (1972). Стваральнік і мастацкі кіраўнік ансамблю «Чараўніцы».

Нарадзіўся ў сям’і працоўных, меў двух братоў. Бацька загінуў падчас вайны. Пасля вайны сям’я пераехала ў Мінск. З 12 гадоў Мікалай працаваў разнорабочым на рынку.

У 1951 годзе скончыў Беларускае харэаграфічнае вучылішча, а ў 1953 годзе — Ленінградскае (клас А. І. Пушкіна).

У 1956 годзе вярнуўся ў Мінск, працаваў камсоргам у Тэатры оперы і балета. Пасля канфлікту з кіраўніцтвам пераехаў з жонкай Раісай Красоўскай у Чалябінск, дзе ўдзельнічаў у адкрыцці мясцовага тэатра оперы і балета^[1], пасля працаваў у Бакінскім тэатры оперы і балета.

З 1960 па 1975 год быў вядучым салістам тэатры оперы і балету БССР, паралельна скончыў балетмайстарскі факультэт ГІТІСа.

У 1972 годзе атрымоўвае званне заслужанага артыста, а ў 1975 годзе пакінуў сцэну.

У 1976 годзе стаў мастацкім кіраўніком эстрадна-харэаграфічнага ансамблю «Чараўніцы».

Памёр 23 лістапада 1989 года ў Мінску, пахаваны на паўночных могілках.

Жонка Раіса Ермалаеўна, дачка Вікторыя (1958 г.н.).

Спектаклі

Выконваў партыі ў балетах: Спартак, Дон Кіхот, Баядэрка, Мара, Выбранніца, Папялушка, Рамэа і Джульета, Лебядзінае возера, Спячая прыгажуня, Райманда

Белатмейстар: Фіялка Манмартра (аўт. I. Кальман), Пяе Жаваранак (аўт. Ю. Семяняка)

Сярод іншых пастановак Мікалай Філіпавіч стварыў балет «Кастусь Каліноўскі» (не блытаць з аднаіменнай операй 1947 года), лібрэта да якога напісаў Уладзімір Караткевіч, а музыку – кампазітар Алег Янчанка. Аднак прэм’ера так і не адбылася – ЦК Беларусі забараніў балет з ідэалагічных прычын.^[2]

Кіно

• Эпізадычная роля — «Гора баяцца - шчасця не бачыць» (1973)^[3]

• У 1960-х гг артыст балета Рудольф Нурыеў прапанаваў Мікалаю Красоўскаму эміграваць з СССР, але той адмовіўся.
• Помнік на магіле Мікалая Піліпавіча выглядае як гладыятар, што ляжыць на зямлі са шчытом, такі выбар помніка невыпадковы. Адна з самых галоўных балетных партый у творчасці артыста — партыя Спартака (у аднаіменным балеце), якую ён выканаў яшчэ ў прэм’ерным спектаклі ў Мінску і затым доўгія гады танцаваў у галоўнай ролі.

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8).
• Мікалай Піліпавіч Красоўскі // Тэатральная Беларусь: энцыклапедыя : у 2 т. / рэдкал.: Г. П. Пашкоў [і інш.]. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2002. — Т. 1. — 565 с. — 4 000 экз. — ISBN 985-11-0255-5.
• Балет: энциклопедия. / Гл. ред. Ю. Н. Григорович.- М.: Советская энциклопедия, 1981.- 623 стр. с илл.

•  Артысты балета Раіса і Мікалай Красоўскія ў аўтарскай праграме «Люблю і памятаю»