Мілуцін Міланкавіч

Мілуцін Міланкавіч
Мілуцін Міланкавіч
	Милутин Миланковиһ
	; у студэнцкія часы
Дата нараджэння	16 (28) мая 1879[…]
Месца нараджэння	Dalj[d], Erdut[d], Осіецка-Бараньская жупанія, Харватыя;
Дата смерці	12 снежня 1958[…] (79 гадоў)
Месца смерці	Бялград, ФНРЮ[d];
Грамадзянства	Аўстра-Венгрыя; Каралеўства Югаславія;
Род дзейнасці	матэматык, прафесар, астраном, інжынер, пісьменнік, інжынер у цывільным будаўніцтве, астрафізік, фізік, пісьменнік навуковай фантастыкі, геафізік, кліматолаг
Навуковая сфера	астраномія і астраном
Месца працы	Бялград
Альма-матар	Венскі тэхнічны ўніверсітэт (1902);
Навуковы кіраўнік	Emanuel Czuber[d] і Johannes Brick[d]
Член у	Сербская акадэмія навук і мастацтваў (18 лютага 1924); Леапальдзіна; Сербская акадэмія навук і мастацтваў (12 снежня 1958);
Подпіс
	Цытаты ў Вікіцытатніку
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мілуці́н Міла́нкавіч (сербск.: Милутин Миланковиһ); 28 мая 1879, Даль, Аўстра-Венгрыя (цяпер Харватыя) — 12 снежня 1958, Бялград, Югаславія) — сербскі грамадзянскі інжынер, кліматолаг, геафізік і астраном.

Вядомы тэорыяй ледніковых перыядаў, згодна з якой лічыцца, што з-за перыядычных змен параметраў сваёй арбіты Зямля праходзіць праз паўтаральныя ледніковыя перыяды, цяпер вядомыя як Цыклы Міланкавіча. Мілуцін Міланкавіч мадыфікаваў юліянскі каляндар, распрацаваў новаюліянскі каляндар, прыняты Грэчаскай і шэрагам памесных праваслаўных цэркваў (за выключэннем Рускай, Іерусалімскай, Сербскай і Афона).

Біяграфія

Мілуцін Міланкавіч атрымаў адукацыю ў Вене ў Вышэйшай Тэхналагічнай Школе (цяпер Тэхналагічны ўніверсітэт Вены), дзе ў 1904 годзе абараніў доктарскую дысертацыю і пачаў працаваць інжынерам-будаўніком. У тым жа годзе паступіў у Бялградскі ўніверсітэт, дзе прайшло ўсё яго навуковае жыццё. Падчас Першай сусветнай вайны трапіў у палон у Будапешце, але дзякуючы сваім калегам працягваў свае даследаванні. На працягу доўгага часу спрабаваў аднавіць гісторыю клімата Зямлі. З мая 1948 года па 26 ліпеня 1951 быў дырэктарам Бялградскай абсерваторыі.