Міхаіл Данілавіч Папчанка
Міхаіл Данілавіч Папчанка (1 кастрычніка 1901, Гайкова, Чэрыкаўскі павет, Магілёўская губерня — 29 снежня 1970 года, Кіеў) — савецкі ваенны дзеяч, генерал-маёр. Біяграфія12 чэрвеня 1920 года прызваны ў шэрагі РСЧА ў 16-ы запасны стралковы полк, дыслакаваны ў горадзе Дарагабуж. У жніўні таго ж года пераведзены ў 46-ы стралковы полк (6-я стралковая дывізія, Заходні фронт), пасля чаго прымаў удзел у баявых дзеяннях у раёне Беразіно, на варшаўскім кірунку і ў Гродна падчас савецка-польскай вайны. У снежні 1920 года накіраваны на вучобу на 31-я Смаленскія пяхотныя камандныя курсы, пасля заканчэння якіх у кастрычніку 1922 года прызначаны начальнікам кардона ў складзе 2-й пагранічнай дывізіі ў Петраградзе. У маі 1923 года накіраваны на памежныя курсы ў Петраградзе. У снежні пераведзены ў Вышэйшую пагранічную школу ў Маскве. У кастрычніку 1924 года стаў начальнікам заставы ў складзе 7-га пагранатрада Ленінградскай акругі, у верасні 1925 года — камандзірам узвода ў 1-й пагранічнай школе АДПУ гэтай жа акругі. З сакавіка 1927 года служыў у 8-м пагранатрадзе на пасадах памочніка каменданта ўчастка па страявой і гаспадарчай частцы і інструктара баявой падрыхтоўкі атрада. У маі 1930 года пераведзены ў Далёкаўсходні край, дзе служыў начальнікам манеўранай групы 60-га пагранатрада, са снежня 1932 года — начальнікам штаба 16-га пагранічнага палка АДПУ, з красавіка 1933 года быў начальнікам манеўранай групы Камчацкага пагранатрада, з сакавіка 1936 года — малодшым памочнікам начальніка 1-га аддзялення 2-га аддзела ўпраўлення камандуючага пагранічнымі войскамі Далёкаўсходняга краю ў Хабараўску, а са жніўня таго ж года — начальнікам штаба 71-га чыгуначнага палка. У лютым 1937 года паўторна накіраваны на вучобу ў вышэйшую пагранічную школу НКУС, пасля заканчэння якой у студзені 1938 года прызначаны на пасаду камандзіра 2-га мотастралковага палка ў складзе Асобнай мотастралковай дывізіі асаблівага прызначэння НКУС імя Ф. Э. Дзяржынскага, а 3 ліпеня 1940 года — на пасаду камандзіра 13-га мотастралковага палка пагранічных войск Ленінградскай акругі. З пачаткам Вялікай Айчыннай стаў камандзірам 21-й мотастралковай дывізіі ўнутраных войск НКУС. Пазней прызначаны на пасаду камандзіра 56-й стралковай брыгады (Прыморская аператыўная група Ленінградскага фронту). У маі 1943 года прызначаны намеснікам камандзіра 124-й стралковай дывізіі. 9 ліпеня 1943 года стаў камандзірам гэтай жа дывізіі. У перыяд з 17 па 28 сакавіка 1945 года знаходзіўся ў шпіталі па хваробе і пасля выздараўлення вярнуўся на ранейшую пасаду. У верасні 1945 года накіраваны на вучобу на вышэйшыя акадэмічныя курсы пры Вышэйшай Ваеннай акадэміі імя К. Варашылава, пасля заканчэння якіх у сакавіку 1947 года прызначаны на пасаду камандзіра 8-й гвардзейскай стралковай дывізіі, а ў ліпені 1949 года — на пасаду камандзіра 12-га горнастралковага корпуса (Паўночна-Каўказская ваенная акруга). Са снежня 1950 года складаўся ў распараджэнні 10-га аддзела 2-га Галоўнага ўпраўлення Генштаба Савецкай Арміі. 3 лістапада 1953 года звольнены ў запас. Узнагароды
Памяць
Заўвагі
Літаратура
Спасылкі
|
||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
