Чэрыкаўскі павет

Чэрыкаўскі павет
Чэрыкаўскі павет
Краіна	Расійская імперыя
Уваходзіць у	Беларуская губерня (1796—1802); Магілёўская губерня (1802—1919); Гомельская губерня (1919—1924); Беларуская ССР (1924—1924); Магілёўскае намесніцтва (1778—1796); Магілёўская губерня (1775—1778); Рагачоўская правінцыя (1773—1775);
Адміністрацыйны цэнтр	Чэрыкаў;
Дата ўтварэння	13 (24) жніўня 1773
Дата скасавання	2 чэрвеня 1924
Насельніцтва	150 277 чал. (1897); 214 000 чал. (1914);
Плошча	4 648 км² (1914);

Чэрыкаўскі павет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка на Беларусі ў 1773—1924 гадах. Цэнтр — г. Чэрыкаў.

Часы Расійскай імперыі

Утвораны 13 жніўня 1773 года ў складзе Мсціслаўскай правінцыі. З 3 красавіка 1777 года — у Магілёўскай, з 3 студзеня 1797 года — у Беларускай губернях. У 1796 годзе частка Чэрыкаўскага павета на поўдні перададзена ў Рагачоўскі павет, на усходзе да Чэрыкаўскага павета далучаны амаль увесь скасаваны Клімавіцкі павет. З 10 сакавіка 1802 года — у Магілёўскай губерні з аднаўленнем межаў 1777 года. Меліся 4 мястэчкі: Краснаполле (Маластоўка), Крычаў, Маляцічы, Студзянец.

Плошча — 4084 кв. вярсты. Насельніцтва — каля 150,3 тыс. чалавек (1897 г.), з іх 135,3 тысяч праваслаўных, 1,7 тысяч каталікоў, 13 тысяч іудзеяў.

З 1861 года падзяляўся на 16 валасцей:

З 26 красавіка 1919 года Чэрыкаўскі павет у складзе Гомельскай губерні РСФСР, 14 лютага 1923 года да яго далучана Прапойская воласць скасаванага Быхаўскага павета. У жніўні 1919 года ў Маляціцкай воласці выбухнула антысавецкае паўстанне, у якім удзельнічала каля 300 чалавек^[3]