Плошча Стары Рынак (Львоў)
Плошча Стары Рынак — плошча ў Галіцкім раёне Львова (Украіна), размешчана ў Старым горадзе ў зоне Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА. Размешчана ўздоўж вуліцы Багдана Хмяльніцкага паміж вуліц Сянскай, Падгорнай, Пыльныкарскай, Ужгарадскай, Князя Льва, Чарнаморскай і Рыбнай. Паводле археалагічных раскопак, раён плошчы быў заселены яшчэ ў ХІІ стагоддзі. Лічыцца, што менавіта на аснове гэтага паселішча ля падножжа Замкавай гары кароль Даніла ў сярэдзіне ХІІІ стагоддзя заснаваў горад Львоў. Гісторыкі мяркуюць, што на месцы сучаснай плошчы быў цэнтр гарадскога жыцця - рынкавы пляц. Да перабудовы раёна ў XVIII стагоддзі арыгінальная плошча знаходзілася на месцы дамоў № 1 і 2 па вул. Пыльныкарскай і была ў тры разы менш цяперашняй. Менавіта з такім размяшчэннем былой плошчы звязаны кірунак фасада храма Іаана Хрысціцеля. Пасля заваёвы Львова ў 1349 годзе польскім каралём Казімірам III тэрыторыя плошчы была выведзена са складу горада і новых фартыфікацый, так што раён плошчы апынуўся за гарадскімі сценамі і ўвайшоў пасля да Жоўкаўскага прадмесця. Раён быў заселены пераважна ўкраінцамі і армянамі, толькі невялікай частцы якіх было дазволена пражываць у межах гарадскіх сцен. Пасля плошча стала заходняй ускраінай месца кампактнага пражывання адной з габрэйскіх грамадаў Львова. У 1846 годзе на плошчы была ўзведзена рэфармісцкая сінагога Тэмпль. У 1942 годзе яна была разбурана нацыстамі. У 1950-х гадах на плошчы размяшчалася гарадская аўтобусная станцыя прыгараднага спалучэння. Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia