Сербская прагрэсіўная партыя

Сербская прагрэсіўная партыя
сербск.: Српска напредна странка
Лідар	Аляксандр Вучыч
Заснавальнік	Томіслаў Нікаліч і Аляксандр Вучыч
Дата заснавання	21 кастрычніка 2008
Штаб-кватэра	Бялград
Краіна	Сербія
Ідэалогія	нацыянал-кансерватызм папулізм пан'еўрапеізм
Інтэрнацыянал	Еўрапейская народная партыя Міжнародны дэмакратычны саюз
Саюзнікі і блокі	Адзіная Расія Аўстрыйская партыя свабоды[1][2]
Колькасць членаў	800 000
Месцаў у Народнай Скупшчыне	104 / 250
Сайт	srpskanaprednastranka.org
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сербская прагрэсіўная партыя — сербская палітычная партыя, створаная ў кастрычніку 2008 года былым лідарам сербскіх радыкалаў Томіславам Нікалічам у выніку партыйнага канфлікту ў Радыкальнай партыі паміж Нікалічам і Воіславам Шэшалем. Сербская прагрэсіўная партыя атрымала пераканаўчую перамогу на датэрміновых выбарах у Парламент Сербіі, якія адбыліся 16 сакавіка 2014 года. Партыі ўдалося заручыцца падтрымкай амаль 50 % выбаршчыкаў, і такім чынам, яна займае 160 з 250 месцаў у Народнай Скупшчыне. Па ідэалогіі лічыцца кансерватыўнай і сербскай нацыяналістычнай, аднак выступае за ўваходжанне Сербіі ў ЕС.

27 кастрычніка 2010 года ў Санкт-Пецярбургу было падпісана пагадненне аб супрацоўніцтве паміж партыяй «Адзіная Расія» і Сербскай прагрэсіўнай партыяй. З расійскага боку ў цырымоніі прыняў удзел старшыня вышэйшага савета «Адзінай Расіі», старшыня Дзяржаўнай Думы РФ Барыс Грызлоў, з сербскага — старшыня Сербскай прагрэсіўнай партыі Томіслаў Нікаліч. Партыі дамовіліся кансультавацца і абменьвацца інфармацыяй па актуальных пытаннях.

Праграма сербскай прагрэсіўнай партыі будуецца на 10 асноўных прынцыпах^[3]:

1. Абарона тэрытарыяльнай цэласнасці Сербіі.
2. Дапамога сербскаму народу за межамі меж Сербіі, асабліва на тэрыторыі былой Югаславіі.
3. Барацьба за фарміраванне стабільнага стану, у якім вяршэнства закона і павага да канстытуцыі будзе асновай дзяржаўнага кіравання.
4. Барацьба за выкананне канстытуцыі, міжнародных дагавораў і захаванне правоў нацыянальных меншасцей.
5. Павышэнне ролі Сербіі ў свеце, быць мостам паміж захадам і ўсходам.
6. Ваенны нейтралітэт. Толькі лагічныя дзеянні ў перыяд абвастрэнняў паміж Расіяй і НАТА.
7. Барацьба са злачыннасцю і карупцыяй.
8. Эканамічны росквіт і скарачэнне беспрацоўя.
9. Сацыяльная справядлівасць.
10. Роўнае рэгіянальнае развіццё і дэцэнтралізацыя Сербіі.