Старасцень

	Старасцень
	; Senecio haworthii
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Расліны
Аддзел:	Кветкавыя
Клас:	Двухдольныя
Парадак:	Астракветныя
Сямейства:	Астравыя
Падсямейства:	Астравыя
Трыба:	Senecioneae
Род:	Старасцень
Міжнародная навуковая назва
	Senecio L., 1753
ITIS	36084
NCBI	18794
EOL	37748
GRIN	g:11063
IPNI	325904-2
FW	323539

Старасце́нь^[1]^[2] (Senécio) — велізарны па колькасці відаў род сямейства Астравыя (Asteraceae), самы буйны род сярод усіх кветкавых раслін.

Батанічнае апісанне

Аднагадовыя, двухгадовыя і шматгадовыя расліны. Некаторыя з відаў — сукуленты. Кусты, паўкусцікі, ліяны і невысокія дрэвы. Сцёблы апушаныя або голыя. Плод — сямянка.

Па розных дадзеных, у яго ўваходзяць ад 1000 да 3000 відаў, якія сустракаюцца па ўсім свеце і маюць самыя разнастайныя жыццёвыя формы — ад аднагадовых траў да дрэў. На тэрыторыі Беларусі 15 відаў^[2], з іх у Чырвоную кнігу занесены 5: старасцень водны (Senecio aquaticus), старасцень дняпроўскі (Senecio borysthenicus), старасцень прырэчны (Senecio fluviatilis), старасцень прыручайны (Senecio rivularis), старасцень эрукалісты (Senecio erucifolius).

Лекавыя, фарбавальныя і дэкаратыўныя расліны. Некаторыя віды — пустазелле.

↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 120. — 160 с. — 2 350 экз.
↑ ^а ^б БелЭн 2002.

Скуратовіч А. М. Старасце́нь // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 159. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
Кресто́вник / Егорова Т. В. // Т. 13. Конда — Кун. — М. : Советская энциклопедия, 1973. — С. 394. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
Senecio L. — Крестовник // Определитель высших растений Беларуси (руск.) / Под ред. В. И. Парфёнова. — Мн.: Дизайн Про, 1999. — С. 282, 288—290. — 472 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-6182-78-6.
Казлоўская Н. В. Старасце́нь // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — С. 593—594. — 599 с., іл. — 10 000 экз.