Старына (Уздзенскі раён)

Вёска Старына Краіна Беларусь Вобласць Мінская Раён Уздзенскі Каардынаты 53°23′53″ пн. ш. 27°37′30″ у. д.HGЯO Водныя аб’екты Шаць Старына на карце Беларусі ±

Старына, часам Старынкі^[1] або Старына-Сетнае^[2] — былая вёска ў Уздзенскім раёне Мінскай вобласці, каля ракі Шаць.

Засценак Старына вядомы прынамсі з сярэдзіны XVIII стагоддзя, калі ён адносіўся да дамена Шацк, уласнасць Аскеркаў. Уваходзіў у склад Менскага павета Менскага ваяводства Вялікага Княства Літоўскага^[3].

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай 1793 года тэрыторыя апынулася ў складзе Расійскай імперыі, у Ігуменскім павеце Мінскай губерні. Жыццё Юзафа Габрыеля Аскеркі не па сродках вычарпала яго рэсурсы і прывяло да эксдывізіі ў канцы 1812 года, якая працягвалася да 1816 года^[4]. У выніку эксдывізійнага суда Старыну атрымалі Матусевічы^[1].

Пасля 1861 года ў складзе Шацкай воласці Ігуменскага павета. У 1876 годзе засценкам валодалі праваслаўныя дваране Іпаліт Іванавіч Матусевіч (110 дзесяцін зямлі) і Ануфрый Іванавіч Матусевіч (70 дзесяцін)^[5]. У 1888 годзе засценкам валодалі праваслаўныя дваране Антон Феліцыянавіч Матусевіч (20 дзесяцін), Іпаліт Іванавіч Матусевіч (110 дзесяцін) і Ануфрый Іванавіч Матусевіч (100 дзесяцін)^[6], ва ўрочышчы Старына землеўладальнікам быў мешчанін рыма-каталіцкага веравызнання Карл Вікенцевіч Старушкевіч (50 дзесяцін)^[7].

У 1913 годзе буйным землеўладальнікам у Старыне быў Ануфрый Матусевіч (120 дзесяцін)^[8]. У перапісе 1917 года згадваецца як Старына-Сетнае, праз блізкасць да засценка Сетнае^[2].

З канца лютага 1918 года тэрыторыя акупаваная войскамі Германскай імперыі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай абвешчана часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 гадоў пад акупацыяй Польшчы (Мінская акруга ГУУЗ).

З 31 ліпеня 1920 года ў Беларускай ССР. У 1926 годзе былі хутары Старына (6 двароў) і пасёлак Старына (10 двароў)^[9].

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года пад акупацыяй Германіі.

У наш час не існуе.

• 1908 год — 5 двароў, 40 жыхароў^[10]
• 1917 год — 4 двары, 29 жыхароў, з іх 16 беларусаў і 13 палякаў^[2]

• Jelski A. Starzynki (22) // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XI: Sochaczew — Szlubowska Wola (польск.). — Warszawa, 1890. — S. 282.
• Jelski A. Szack // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XI: Sochaczew — Szlubowska Wola (польск.). — Warszawa, 1890. — S. 755—758.
• Списокъ Землевладѣльцевъ Минской Губерніи за 1876 годъ / Изданіе Минскаго Губернскаго Статистическаго Комитета. — Минскъ: Типографія Губернскаго Правленія, 1877. — 187 с.
• Списокъ Землевладѣльцевъ Минской Губерніи [за 1888 год] / Изданіе Минскаго Губернскаго Статистическаго Комитета. — Минскъ: Минская Губернская Типографія, 1889. — 419 с.
• Spis ziemian mińskich, posiadających 100 i więcej dziesięcin ziemi // Nad Świsłoczą : kalendarz miński informacyjny na rok 1914 / pod redakcją W. Dworzaczka. — Wilno: Znicz, 1914. — 130 S.
• Ярмоловичъ В. С. Списокъ населенныхъ мѣстъ Минской губерніи. — Минскъ: Изданіе Минскаго Губернскаго Статистическаго Комитета, 1909. — 231 с.
• Список населенных мест Б.С.С.Р. (б. Минской губернии) / Центральное Статистическое Бюро Б.С.С.Р.. — Минск: Белтрестпечать, 1924.