Стары горад (Торунь)

Сярэднявечная частка горада Торунь*
Medieval Town of Toruń**
Сусветная спадчына ЮНЕСКА
Стары Торунь, від з боку Віслы
Тып	культурны
Крытэрыі	(ii)(iv)
Спасылка	Medieval Town of Torun
Рэгіён***	Еўропа
Гісторыя ўключэння
Уключэнне	1997  (21 сесія)
* Міжнародная канвенцыя «ЮНЕСКА» ** Назва ў афіцыйным англ. спісе *** Рэгіён па класіфікацыі ЮНЕСКА

Стары горад у Торуні, Стары Торунь (польск.: Stare Miasto) — найстаражытнейшая частка горада.

Тэрыторыя Старога горада з’яўляецца аб’ектам Сусветнай культурнай спадчыны ЮНЕСКА, у ім захаваліся яркія ўзоры цаглянай готыкі (царква Святой Марыі, Торуньская ратуша, замак Тэўтонскага ордэна, Дом Каперніка, мяшчанскія дамы).^[1] У 1853 годзе ў цэнтры Старога горада быў устаноўлены Помнік Каперніку, выхадцу з Торуня.

Свой пачатак горад бярэ з XIII стагоддзя, калі Тэўтонскі ордэн пабудаваў тут крэпасць для хрысціянізацыі Прусіі.^[2] Паселішча каля замка, атрымала назву Торунь і набыло правы горада ў 1233 годзе. У 1250-1260-я гады тут пасяліліся францысканцы і дамініканцы. У XIV стагоддзі горад далучыўся да Ганзейскага Саюза, што паўплывала на развіццё горада.

Аддзелены Стары горад ровам і ракой, захаваліся таксама і гарадскія сцены са шматлікімі брамамі (Крывая вежа ў Торуні, Кляштарная брама). У цэнтры размешчана плошча Стары Рынак з ратушай.