Сялянскі пазямельны банк

Сялянскі пазямельны банк
Тып	банк
Заснаванне	1882
Скасавана	25 лістапада (8 снежня) 1917
Краіна	Расійская імперыя

Сяля́нскі банк^[1], Сялянскі пазямельны банк^[1][2] — дзяржаўная крэдытная ўстанова, банк у Расійскай імперыі, які дзейнічаў у 1882—1917 гадах. Разам з Дваранскім зямельным банкам утвараў сістэму дзяржаўнага іпатэчнага крэдытавання^[3]. Падпарадкоўваўся Міністэрству фінансаў.

Палажэнне аб банку было зацверджана 18(30) мая 1882 года, а сваю дзейнасць банк пачаў у 1883 годзе^[3]. Першапачаткова дзейнічаў на тэрыторыі еўрапейскай часткі Расіі, затым дзейнасць банка ахапіла Царства Польскае (1888), Закаўказзе і прыбалтыйскія губерні (1906)^[3]. У 1905 годзе існавала 40 аддзяленняў банка, у 1915 годзе — 52^[3], у тым ліку ў Вільне, Віцебску, Гродне, Магілёве, Мінску^[2][1]. Частка аддзяленняў банка былі самастойныя, частка — аб’яднананыя з аддзяленнямі Дваранскага банка.

Банк выдаваў сялянам доўгатэрміновыя пазыкі на пакупку зямлі. Атрымаць пазыку маглі сельскія таварыствы і асбныя сялянскія гаспадаркі. З 1906 гомса Сялянскі пазямельны банк стаў адным з найважнейшых інструментаў сталыпінскай аграрнай трэформы і ў 1915 годзе займаў першае месца сярод устаноў іпатэчнага крэдытавання ў Расійскай імперыі па кошту і колькасці выдадзенай пад заклад зямлі^[3].

Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі Сялянскі пазямельны банк быў скасаваны дэкрэтам Савета народных камісараў ад 25 лістапада (8 лютага) 1917 года^[3][4].

• Будынак пазямельна-сялянскага банка (Віцебск)
• Будынак пазямельнага банка (Гродна)
• Будынак пазямельна-сялянскага банка (Магілёў)

• Сяховіч В. М. Сяля́нскі банк, Сялянскі пазямельны поземельныйбанк // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 340—341. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Вадзім Сяховіч. Сяля́нскі пазяме́льны банк // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — С. 466—467. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.
• Крестья́нский поземе́льный банк // Конго — Крещение. — М. : Большая Российская энциклопедия, 2010. — (Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов; 2004—). — ISBN 978-5-85270-346-0.
• Крестья́нский банк, Крестьянский поземельный банк / Анфимов А. Н. // Т. 13. Конда — Кун. — М. : Советская энциклопедия, 1973. — С. 406. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)

• Скалон В. Ю. Крестьянский поземельный банк // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
• Кухаренко А. А. Деятельность крестьянского поземельного банка на территории Беларуси в период столыпинской аграрной реформы (1906—1914) // Веснік БДУ. Сер. 3. 2013. № 2. С. 15—18. (руск.)
• АРХІТЭКТУРА БЕЛАРУСІ: пазямельна-сялянскі банк (г. Вiцебск) (руск.) // Сайт ВДАВМ
• Проскурякова Н. А. Крестьянский поземельный банк и столыпинская реформа (1906—1916 годы) // Имущественные отношения в Российской Федерации. № 5(68), 2007. (руск.)