Сяргей Якаўлевіч Аземша

Сяргей Якаўлевіч Аземша
Сяргей Якаўлевіч Аземша
Нараджэнне	17 ліпеня 1974 (50 гадоў); Рэчыца, Рэчыцкі раён, Гомельская вобласць, БССР, СССР;
Адукацыя	Гомельскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Францыска Скарыны (1996);
Месца працы	Пракуратура Цэнтральнага раёна г. Гомеля[d]; Міністэрства юстыцыі Рэспублікі Беларусь; Следчы камітэт Рэспублікі Беларусь;
Ваенная служба
Званне	Генерал-маёр

Сяргей Якаўлевіч Аземша (нар. 17 ліпеня 1974, Рэчыца, Гомельская вобласць) — беларускі дзяржаўны дзеяч, намеснік старшыні Следчага камітэта Рэспублікі Беларусь, генерал-маёр юстыцыі.

Біяграфія

Нарадзіўся 17 ліпеня 1974 года ў Рэчыцы Гомельскай вобласці. Бацька — Якаў Кірылавіч Аземша (нар. 21.10.1933), заслужаны юрыст БССР^[1].

У 1996 годзе з адзнакай скончыў Гомельскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Францыска Скарыны па спецыяльнасці «Правазнаўства».

З 1995 па 1996 год працаваў у пракуратуры Цэнтральнага раёна Гомеля.

З 1996 па 1999 год быў аспірантам кафедры канстытуцыйнага права юрыдычнага факультэта Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.

З 1997 па 2000 год працаваў на розных пасадах у Міністэрстве юстыцыі Рэспублікі Беларусь.

З 2000 па 2015 год працаваў на розных пасадах у органах пракуратуры.

19 мая 2016 года прызначаны намеснікам старшыні Следчага камітэта Рэспублікі Беларусь^[2].

Сям’я

Сястра — Таццяна Якаўлеўна Аземша, суддзя Гомельскага абласнога суда^[1]^[3]

Санкцыі ЕС, ЗША, іншых краін

31 жніўня 2020 года Аземша быў уключаны ў спіс асоб, на якіх накладзена бестэрміновая забарона на ўезд у Латвію, пяцігадовая забарона на ўезд у Эстонію і забарона на ўезд у Літву ў сувязі з тым, што «сваімі дзеяннямі ён арганізаваў і падтрымаў фальсіфікацыю прэзідэнцкіх выбараў 9 жніўня і наступнае гвалтоўнае задушэнне мірных пратэстаў»^[4].

6 лістапада 2020 года Аземша як намеснік старшыні Следчага камітэта быў унесены ў спіс беларускіх чыноўнікаў, якім забаронены ўезд на тэрыторыю ЕС, як адказны за кампанію рэпрэсій і запалохвання на чале з Камітэтам у выніку прэзідэнцкіх выбараў 2020 года, у прыватнасці, расследаванні супраць Каардынацыйнай рады і мірных дэманстрантаў^[5]. 24 лістапада да гэтага пакета санкцый ЕС далучыліся Албанія, Ісландыя, Ліхтэнштэйн, Нарвегія, Паўночная Македонія, Чарнагорыя^[6]. Акрамя таго, Аземшу ў свае санкцыйныя спісы ўключылі Вялікабрытанія^[7], Канада^[8], Швейцарыя^[9]^[10].