Уладзімір Іванавіч Журавель

Уладзімір Журавель
Уладзімір Журавель
Агульная інфармацыя
Поўнае імя	Уладзімір Іванавіч Журавель
Нарадзіўся	9 чэрвеня 1971; Сяміпалацінск, Сяміпалацінская вобласць[d], Казахская ССР, СССР;
Памёр	18 лістапада 2018 (47 гадоў); Мінск, Беларусь;
Пахаванне	Паўночныя могілкі;
Грамадзянства	Беларусь
Рост	175 см
Пазіцыя	абаронца
Клубная кар’ера
1996	Хапаэль (Іерусалім)
Нацыянальная зборная
Трэнерская кар’ера
2010—2013	Шахцёр (Салігорск)
2013—2014	Дынама (Мінск)
2015—2016	Гомель
2017	Дынама-Брэст
2018	Шахцёр (Караганда)
	↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў. ; ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах ;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Уладзімір Журавель (9 чэрвеня 1971, Сяміпалацінск, Казахская ССР — 18 лістапада 2018, Мінск) — беларускі футбаліст (гуляў на пазіцыі абаронцы), а потым трэнер.

Кар’ера

Ігравая

Доўгі час выступаў за мінскае «Дынама», з якім 6 разоў выйграваў чэмпіянат Беларусі. У канцы 1995 года выехаў у Ізраіль на запрашэнне іерусалімскага клуба «Хапаэль», за які, аднак, выступаў менш як 4 месяцы^[3]. Гуляў таксама ў расійскіх клубах. У 2003 годзе вярнуўся ў Беларусь, выступаў за «Дарыду» і жодзінскае «Тарпеда», у складзе якога і завяршыў кар’еру ў 2005 годзе.

У 1993—1997 гадах выступаў за нацыянальную зборную Беларусі.

Трэнерская

У 2005 годзе пачаў трэнерскую кар’еру ў жодзінскім «Тарпеда». У другой палове сезону 2006 выконваў абавязкі галоўнага трэнера жодзінцаў.

У пачатку 2010 года новы галоўны трэнер салігорскага «Шахцёра» Эдуард Малафееў запрасіў Жураўля ў клуб на месца свайго асістэнта. Крыху пазней, у маі 2010 года, у сувязі з хваробай Малафеева Журавель быў прызначаны выканаўцам абавязкаў, а потым і галоўным трэнерам «Шахцёра». Чатыры разы запар (2010—2013) прывёў каманду да срэбраных медалёў, але толькі ў сезоне 2013 здолеў стварыць канкурэнцыю барысаўскаму БАТЭ ў барацьбе за залатыя медалі. Горш атрымалася выступленне ў Лізе Еўропы — тройчы «Шахцёр» не здолеў прайсці другі кваліфікацыйны раўнд.

У снежні 2013 года, пасля апошняга матчу чэмпіянату, пакінуў пасаду галоўнага трэнера «Шахцёра». У канцы таго ж месяца быў прызначаны новым галоўным трэнерам мінскага «Дынама»^[4]. З дынамаўцамі здолеў дабіцца значных поспехаў: клуб доўгі час трымаў барацьбу з барысаўскім БАТЭ за чэмпіёнства, але ў выніку атрымаў срэбраныя ўзнагароды (якія для Жураўля сталі пятымі запар). Таксама пад кіраўніцтвам Жураўля «Дынама» ўпершыню ў гісторыі прабілася ў групавы этап Лігі Еўропы. Тым не менш, у снежні 2014 года Журавель пакінуў пасаду галоўнага трэнера^[5].

У студзені 2015 года стаў асістэнтам новага галоўнага трэнера малдаўскай «Дачыі» Алега Кубарава, з якім некалі працаваў у жодзінскім «Тарпеда»^[6]. Ужо ў сакавіку 2015 года разам з Кубаравым пакінуў «Дачыю»^[7].

У снежні 2015 года быў прызначаны галоўным трэнерам «Гомеля»^[8]. У сезоне 2016 прывёў гомельскі клуб да перамогі ў Першай лізе. У снежні 2016 года было абвешчана, што Журавель падпісаў кантракт з брэсцкім «Дынама»^[9]. Пачатак сезону 2017 у чэмпіянаце атрымаўся для брэстчан няўдалым, аднак каманда здолела выйграць Кубак Беларусі. Паспяхова праведзеная другая палова сезону дазволіла «Дынама» заняць чацвёртае месца ў чэмпіянаце краіны, якое стала для клуба найлепшым з 1992 года. Тым не менш, у снежні 2017 года Журавель па пагадненні бакоў разарваў кантракт з «Дынама»^[10].

У студзені 2018 года стаў галоўным трэнерам казахстанскага клуба «Шахцёр» з Караганды^[11]. Пакінуў каманду ў ліпені таго ж года па пагадненні бакоў^[12].

Памёр 18 лістапада 2018 года пасля працяглай хваробы^[13].

Меў трэнерскую ліцэнзію катэгорыі «Pro».