Уладзімір Ігаравіч Пяцігорац

Уладзімір Пяцігорац
Уладзімір Пяцігорац
Поўнае імя	Уладзімір Ігаравіч Пяцігорац
Нарадзіўся	12 красавіка 1990 (35 гадоў); Мінск, Беларуская ССР, СССР;
Грамадзянства	Беларусь
Рост	187 см
Вага	80 кг
Пазіцыя	брамнік
Клубная кар’ера
Нацыянальная зборная
	↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 6 жніўня 2024. ; ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на канец 2012 ;

Уладзімір Пяцігорац (нар. 12 красавіка 1990, Мінск) — беларускі футбаліст, брамнік.

Клубная кар’ера

Пачынаў кар’еру ў мінскім МТЗ-РІПА (пазней «Партызан»), спачатку гуляў за дубль, а ў сезоне 2010 стаў асноўным брамнікам. Пасля спынення існавання «Партызана» ў пачатку 2012 года перайшоў у «Гарадзею».

У студзені 2013 года падпісаў кантракт з жодзінскім «Тарпеда-БелАЗ»^[3]. У жодзінскім клубе стаў трэцім брамнікам. Свой адзіны матч у аснове правёў 7 ліпеня 2013 года супраць «Гомеля», у гэтым матчы прапусціў гол з чужой паловы поля ад Аляксандра Карніцкага.

У лютым 2014 года вярнуўся ў «Гарадзею»^[4], дзе стаў другім брамнікам пасля Сімаса Скіндэрыса. У студзені 2015 года падоўжыў кантракт з «Гарадзеяй»^[5]. У сезоне 2015 з’явіўся на полі толькі двойчы, абодва разы ў матчах Кубка Беларусі.

У лютым 2016 года праходзіў прагляд у гродзенскім «Нёмане» і «Лідзе», але беспаспяхова^[6]^[7]. У выніку, папоўніў склад мінскага «Тарпеда»^[8], дзе стаў асноўным брамнікам. У снежні 2017 года па пагадненні бакоў пакінуў сталічны клуб^[9], аднак у лютым 2018 года вярнуўся ў каманду і неўзабаве падпісаў новае пагадненне^[10]. Сезон 2018 пачынаў у дублі тарпедаўцаў, пазней стаў рэзервовым брамнікам, на полі з’явіўся ў адным матчы.

У сакавіку 2019 года па ўзаемнай згодзе разарваў кантракт з «Тарпеда»^[11] і неўзабаве далучыўся да бабруйскай «Белшыны»^[12]. У складзе каманды чаргаваўся на полі з Сяргеем Туранком, дапамог бабруйчанам перамагчы ў Першай лізе. У студзені 2020 года стала вядома, што брамнік пакідае «Белшыну»^[13].

У лютым 2020 года стаў іграком рэчыцкага «Спадарожніка»^[14]. Стаў асноўным брамнікам каманды, разам з ёй выйшаў у Вышэйшую лігу. У лютым 2021 года падоўжыў кантракт са «Спадарожнікам»^[15]. У першай палове 2021 года быў другім брамнікам «Спадарожніка» пасля Канстанціна Рудзянка.

У ліпені 2021 года перайшоў у дзяржынскі «Арсенал»^[16]. У складзе каманды чаргаваўся з Данілам Сокалам, разам з «Арсеналам» трэці раз запар перамог у Першай лізе. У студзені 2022 года па заканчэнні кантракта пакінуў клуб^[17], пасля чаго некаторы час праходзіў прагляд у петрыкаўскім «Шахцёры». У лютым 2022 года пачаў трэніравацца з магілёўскім «Дняпром», з якім у сакавіку падпісаў кантракт^[18]. Стаў другім брамнікам каманды, саступіўшы канкурэнцыю Уладзіміру Жураву. У лютым 2023 года па заканчэнні кантракта пакінуў магілёўскі клуб^[19].

У сакавіку 2023 года стаў іграком «Мінска»^[20]. У камандзе быў другім брамнікам пасля Аляксандра Нячаева. Пакінуў сталічны клуб у снежні 2023 года^[21].

У лютым 2024 года далучыўся да гомельскага «Паперпрама»^[22]. У ліпені 2024 года пакінуў клуб^[23].