Уладзімір Леанідавіч Гуляеў

Уладзімір Леанідавіч Гуляеў
руск.: Владимир Леонидович Гуляев
Дата нараджэння	30 кастрычніка 1924(1924-10-30)[1]
Месца нараджэння	Свярдлоўск, Свярдлоўская акруга[d], Уральская вобласць[d], РСФСР, СССР
Дата смерці	3 лістапада 1997(1997-11-03)[1] (73 гады)
Месца смерці	Масква, Расія
Месца пахавання	Кунцаўскія могілкі[d]
Грамадзянства	СССР  Расія
Адукацыя	Усерасійскі дзяржаўны ўніверсітэт кінематаграфіі імя С. А. Герасімава (1951)
Прафесія	акцёр
Узнагароды
IMDb	ID 0347887

Уладзімір Леанідавіч Гуляеў (30 кастрычніка 1924(1924-10-30)^[1], Свярдлоўск — 3 лістапада 1997(1997-11-03)^[1], Масква) — савецкі акцёр тэатра і кіно; заслужаны артыст РСФСР (1976).

Удзельнік Другой сусветнай вайны. Здзейсніў 60 баявых вылетаў на самалёце Іл-2. Ваяваў у Беларусі, Латвіі. У 1944—1945 гадах — лётчык 826-га штурмавага авіяцыйнага Віцебскага ордэнаў Суворава і Кутузава палка 335-й штурмавой авіядывізіі 3-й паветранай арміі.

У 1951 годзе скончыў УДІК (курс М. Рома і С. Юткевіча). Студэнтам ажаніўся са сваёй аднакурсніцай — Рымай Шарахавай. Да сярэдзіны 1950-х гадоў яны расталіся.

Першымі яго фільмамі ў пачатку 1950-х гадоў былі карціны «Сельскі ўрач» (1951), «Выпадак у тайзе» (1953), «Выпрабаванне вернасці» (1954), «Чужая радня» (1955). Несумнеўным поспехам для фільма і самога акцёра быў выхад на экраны «Вясна на Зарэчнай вуліцы» (1956), дзе Гуляеў сыграў разбітнага шафёра Юру Журчанку, які ў пачатку стужкі падвозіць гераіню — настаўніцу Таццяну Леўчанку (актрыса Ніна Іванова). Смелыя прыпеўкі, якія вадзіцель спявае па дарозе, сцэнарыем не былі прадугледжаны. Гэта малады акцёр вырашыў зымправізаваць, каб павесяліць калегаў па здымках. Рэжысёры не выразалі гэты дубль — узялі і пакінулі ўсё як ёсць.

Невялікія эпізоды з удзелам Гуляева з’явіліся ў фільмах «Алёшкіна каханне» (1960), «Аперацыя «Ы» і іншыя прыгоды Шурыка» (1965) і «Дыяментавая рука» (1968).