Уладзімір Рыгоравіч Масальскі

Уладзімір Рыгоравіч Масальскі
Уладзімір Рыгоравіч Масальскі
Дата нараджэння	22 студзеня 1920
Месца нараджэння	Рэчыца, Рэчыцкі павет, Гомельская губерня, РСФСР;
Дата смерці	21 ліпеня 1965 (45 гадоў)
Месца смерці	Ленінград, РСФСР, СССР;
Месца пахавання	Асінавая Рошча;
Грамадзянства	Беларусь; СССР;
Прыналежнасць	СССР
Гады службы	1939—1954
Званне	Капітан
Бітвы/войны	Савецка-фінляндская вайна;; Вялікая Айчынная вайна

Уладзімір Рыгоравіч Масальскі (22 студзеня 1920, Рэчыца, Гомельская губерня^[1] — 21 ліпеня 1965, Асінавая Рошча, Ленінградская вобласць^[2] цяпер — у складзе Выбаргскага раёна, Санкт-Пецярбург) — камандзір роты аўтаматчыкаў 270-га стралковага палка 136-й стралковай дывізіі 67-й арміі Ленінградскага фронту, капітан, Герой Савецкага Саюза.

Біяграфія

Уладзімір Масальскі нарадзіўся 22 студзеня 1920 года ў горадзе Рэчыца^[1] Гомельскай вобласці. у сям’і рабочага^[3].

У РККА быў прызваны ў 1939 годзе. Прымаў удзел у Савецка-фінскай вайне. З чэрвеня 1941 года ўдзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне. За выратаванне параненага камандзіра ў ходзе баёў на паўвостраве Ханка Уладзімір Рыгоравіч атрымаў сваю першую ўзнагароду — медаль «За адвагу». У 1942 годзе скончыў курсы малодшых лейтэнантаў. Да студзеня 1943 года меў званне капітана.

Свой подзвіг Уладзімір Масальскі здзейсніў у ходзе бою за Воронню гару ля Краснага Сяла. У ходзе бою рота Масальскага першай пайшла ў атаку яшчэ падчас артпадрыхтоўкі. Уладзімір Масальскі быў паранены, але працягваў весці бой. Толькі пасля чацвёртага ранення, губляючы прытомнасць, ён перадаў камандаванне ротай свайму намесніку і загадаў у што бы то ні стала выканаць баявое заданне. Даведаўшыся, што вышыня ўзятая, Масальскі сказаў: «Я не сумняваўся, што мае арлы будуць там»^[4].

За праяўленую мужнасць і гераізм Прэзідыум Вярхоўнага Савета СССР 13 лютага 1944 года прысвоіў капітану Масальскаму званне Героя Савецкага Саюза^[3]^[5].

Пасля заканчэння Вялікай Айчыннай Уладзімір Рыгоравіч заставаўся кадравым ваенным, пайшоў у запас толькі ў 1954 годзе. Пасля сыходу з узброеных сіл працаваў у будаўнічай арганізацыі.

Уладзімір Рыгоравіч Масальскі памёр 21 ліпеня 1965 года. Пахаваны на Брацкіх вайсковых могілках у пасёлку Асінавая Рошча^[2], на могілках усталяваны гранітны помнік^[6].