Уладзіслаў I (князь чэшскі)
Уладзіслаў I (чэшск.: Vladislav I.; каля 1070 — 12 красавіка 1125) — князь чэшскі ў 1109—1117 і ў 1120—1125 гадах, князь оламаўцкі ў 1110—1113 гадах, князь брненскі ў 1113—1115 гадах, з роду Пржэмыславічаў. Уладзіслаў I быў трэцім сынам чэшскага караля Ураціслава II ад трэцяга шлюбу са Святаславай (Сватавай) Польскай. БіяграфіяПасля смерці бацькі і старэйшага брата, Бржэціслава II, Уладзіслаў павінен быў змагацца за ўладу ў Чэхіі. У 1109 годзе, пасля забойства князя Святаполка, на чэшскі прастол з’явілася некалькі прэтэндэнтаў: оламаўцкі князь Ота Чорны (брат Святаполка), а таксама двое сыноў Ураціслава II — Уладзіслаў і Баржывой. Для вырашэння спрэчкі чэшская знаць звярнулася да імператара Свяшчэннай Рымскай імперыі Генрыха V, які зацвердзіў князем Уладзіслава. Ота Оламаўцкі прызнаў выбар імператара[1]. Аднак Баржывой, брат Уладзіслава, не супакоіўся. Скарыстаўшыся тым, што Уладзіславаў адбыў з Чэхіі ў Бамберг, да двара імператара, у саюзе з Віпрэхтам II Гройцкім, які паслаў на дапамогу да Баржывоя свайго сына Віпрэхта III, захапіў Пражскі замак. У выніку разгарэлася міжусобная вайна, у якой на бок Уладзіслава стаў Ота Оламаўцкі. Вайну спыніла толькі ўмяшанне імператара Генрыха V, які прыбыў у Чэхію, каб вырашыць спрэчку. Імператар загадаў схапіць Баржывоя і Віпрэхта III, кінуўшы іх у замак Хамерштэйн на Рэйне[2]. Пасля паланення Баржывоя яго прыхільнікі высунулі новага прэтэндэнта на чэшскі прастол, якім стаў малодшы з сыноў Ураціслава II — Сабеслаў, які жыў у Польшчы. Сабе на дапамогу Сабеслаў у 1110 годзе прызваў польскага князя Баляслава III Крывавустага. Палякі, якія ўварваліся ў Чэхію, разбілі армію Уладзіслава на рацэ Труціне. Але неўзабаве Баляслаў заключыў мір з Уладзіславам і вярнуўся ў Польшчу. Паводле ўмоў міру Сабеслаў змог вярнуцца ў Чэхію, дзе атрымаў у 1111 годзе ў якасці ўдзела Жацецка[3]. Аднак у 1113 Сабеслаў ізноў пасварыўся з Уладзіславам і бег у Польшчу. Набраўшы армію, ён уварваўся ў Чэхію, але асаблівых поспехаў не дамогся і быў вымушаны адступіць. Пазней ён памірыўся з Уладзіславам, атрымаўшы ад таго ва ўдзел Зноемскае княства, а ў 1115 годзе — яшчэ і Брненскае княства[3]. Каля 1110 года Уладзіслаў I ажаніўся з Рыксай фон Берг, дачкой графа Генрыха фон Берг-Шэлклінген. Неўзабаве з Саламеяй фон Берг, сястрой Рыксы, ажаніўся Баляслаў III Крывавусты, парадніўшыся з Уладзіславам. У 1114 годзе Уладзіслаў быў прыняты пры двары імператара Свяшчэннай Рымскай імперыі, дзе атрымаў званне імператарскага обер-шэнка. У 1117 годзе Уладзіслаў быў вымушаны перадаць чэшскі прастол свайму брату Баржывою, якога падтрымліваў аўстрыйскі маркграф Леапольд III, на сястры якога быў жанаты Баржывой. Пад кіраваннем Уладзіслава засталіся толькі заэльбскія ўладанні[3]. Аднак ужо ў 1120 годзе Уладзіслаў ізноў вярнуў сабе княжацкі прастол, а Баржывой адправіўся ў выгнанне, дзе і памёр у 1124 годзе. Таксама ў выгнанне адправіўся і Сабеслаў. У 1121 годзе Уладзіслаў загадаў аднавіць разбураны ў пачатку XII стагоддзя замак Дона. У апошнія гады кіравання Уладзіславаў сур’ёзна захварэў і зрабіў спадчыннікам свайго вернага саюзніка, князя оламаўцкага Ота Чорнага. Аднак гэта не задавольвала Сабеслава, які ў 1125 годзе вярнуўся ў Чэхію. У выніку Сватава, маці Уладзіслава і Сабеслава, памірыла братоў, пасля чаго Уладзіславаў прызнаў сваім спадчыннікам Сабеслава[4]. Уладзіслаў памёр 12 красавіка 1125 года і быў пахаваны ў царкве Святой Марыі ў Празе. Яго спадчыннікам стаў Сабеслаў, правы якога паспрабаваў аспрэчыць Ота Чорны, які з’ехаў у Маравію[4]. Сям’яКаля 1110 года ажаніўся з Рыксай фон Берг (каля 1095 — 27 верасня 1125), дачкой Генрыха I фон Берг і Адэльгейды фон Мохенталь. Дзеці:
ЗноскіЛітаратура
Спасылкі
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
