Женската ракометна репрезентација на Норвешка — репрезентација кој ја претставува Норвешка на меѓународните ракометни натпреварувања. Репрезентацијата е под контрола на Норвешката ракометна федерација.
Норвешка е меѓу светската елита во женскиот ракомет уште од пробивањето на Светското првенство во 1986 година, кога екипата освоила бронзен медал. Оттогаш, Норвешка има освоено седум Европски првенства и три Светски првенства. Норвешка има учествувано на четири финални натпревари на Летните олимписки игри, а била победник во Пекинг 2008 година[1] и Лондон 2012 година. Норвешка е ненадмината на Европските првенства, со освоени седум златни, три сребрени и еден бронзен медал на дванаесет турнири. Европското првенство 2000 година е единствениот пат кога Норвешка завршила надвор од првите три репрезентации.
Рани години (1946–1983)
Првиот натпревар на Норвешката женска ракометна репрезентација, против Шведска во 1946 година, бил дочекан со голем јавен интерес. Натпреварот завршил со резултат од 2-5 во корист на Шведска[2]. Во текот на педесеттите и шеесеттите години, женскиот ракомет имал релативно низок профил во Норвешка. Репрезентацијата редовно учествувала на Скандинавските првенства, а Норвешка се квалификувала на Светските првенства во 1971, 1973, 1975 и 1982 година, пласирајќи се на двапати на седмото и двапати на осмото место.
Период на Јакобсен (1984-1993)
Свен-Торе Јакобсен бил тренер на репрезентацијата десет години, од 1984 до 1993 година[3]. Тимот се квалификувал на Светските првенства во 1986 година, каде што сензационално го освоиле бронзениот медал и постигнале успех освојувајќи го олимпискиот сребрен медал и во 1988 година[4] и во 1992 година[5]. Опфатот на печатот и популарноста на женскиот ракомет во Норвешка значително се зголемил во овој период.
Период на Брејвик (1994–2009)
Марит Брејвик била тренер на тимот од 1994 до 2009 година. За време на нејзиниот мандат, тимот освоил шест златни медали на меѓународните првенства. Нивните достигнувања вклучувале златни медали на Светското првенство во 1999 година, четири златни медали на Европските првенства од 1998 до 2008 година и златните медали на Летните олимписки игри во 2008 година. Нивната стратегија за игра вклучувала силна одбрана од 6-0.
2008 година
По поразот против Русија на Светското првенство 2007 година, Норвешка се соочила со два важни предизвици во 2008 година: Олимписки игри во август и Европско првенство во декември. Тимот го освоил својот прв олимписки златен медал, а по ова го освоиле и Европското првенство.
Норвешка се квалификувала на Летните олимписки игри во 2008 година со освојување на Европското првенство во 2006 година[6]. Подготовките за Пекинг започнале неколку месеци пред да започне турнирот, но конечниот состав не бил одлучен до последните недели. Неколку играчи кои тренирале со екипата до овој момент биле изоставени или задржани како резерви, како Изабел Бланко и Терес Педерсен. Немало деби во групата избрана од Марит Брејвик, но ветеранот Тоње Ларсен го направила својот кам-бек во тимот по пет години борба со повредите со кои се соочувала. Гро Хамерсенг ја одржувала вообичаената улога на капитен на тимот, со тоа што Елсе-Мате Сарли Либек и Герил Снороеген ја комплетирале „капитенската екипа“ како заменици.
Натпреварите за норвешкиот тим започнале на 9 август против домаќинот, Кина[7]. Тие ја победиле Кина со резултат 30-26 и потоа успеале да ги победат Ангола (31–17), Казахстан (35–19) и Франција (34–24). Најтесниот резултат од прелиминарната рунда бил последниот натпревар, на 17 август, против Романија (24-23)[8]. За време на загревањето на овој натпревар, Ниберг претрпела повреда на коленото, што ја спречило да игра четвртфинале против Шведска[9]. Норвешка ја совладала шведската екипа со 31-24, удобно напредувајќи во полуфиналето[10][11].
Полуфиналниот натпревар се одиграл на 21 август[12]. Поранешните олимписки и светски шампиони Јужна Кореја се покажале како најтежок противник на турнирот[13]. По 58 минути игра Норвешка водела со 28-25. За помалку од две минути Корејците успеале да постигнат три гола во низа, израмнувајќи го резултатот од 28-28. Харалдсен брзо го започнала последниот напад на играта со додавање кон Брејванг, која веќе била на средината на теренот. Таа ја префрлила топката до Хамерсенг која постигнала гол во 60 минута. Голот бил оценет од судиите, но Норвежаните се воздржале од славење сè додека делегатот на ИХФ конечно не ја потврдил одлуката.
Финалниот натпревар се одигра на 23 август[14]. Тој бил реприза на Светското првенство во 2007 година, Норвешка против Русија. Победата во Норвешка била обезбедена многу рано. Тие веќе воделе со 10 гола разлика по 14 минути игра и екипата на Трефилов никогаш не успеала да ја намали таа маргина под разлика од пет гола[15]. Натпреварот завршил 34-27 за Норвешка. Лин-Кристин Ригелхут била најдобар стрелец со девет гола од десет удари[16].
Норвешката екипа го добила својот прв олимписки златен медал по завршниот натпревар. Две норвешки играчки биле избрани во Ол-стар тимот на турнирот: Катрин Лунде Харалдсен како голман и Елсе-Март Соерли-Либек како пивот[17]. Лунд Харалдсен била исто така главен голман со 42% одбрани, додека Кари Алвик Гримсби се нашла на првото место на 7-метарски удари со стапка од 40%[18]. Што се однесува до статистиката на тимот, Либек го завршила турнирот како најдобар стрелец на Норвешка со 31 погодок и стапка на постигнување од 72%, два бода пред Ригелхут која постигнала ист број на голови, но со стапка на успех од 70%[19].
Европско првенство 2008 година, Македонија
По Олимписките игри, Брејвик се соочила со предизвици за Европското првенство во 2008 година: Либек се повлекла од репрезентацијата, Снороеген се опоравувала од повредата на рамото и Хамерсенг и Ниберг престанале со меѓународна игра со цел да се опорават од неодамнешната спортска активност со само клупски натпревари[20].
Така се формирал нов состав. Три играчи го направиле своето деби: Хајди Локе (пивот) и Тине Рустад Кристијансен (средиштен бек) од Ларвик, и Камила Херем (лево крило) од Бијсен. Со тројцата членови на олимпискиот „капитенски тим“ надвор, Кристин Лунде била назначена за нов капитен со Марит Малм Фрафорд и Каролине Дуре Бреиванг за заменици[21].
Норвешка била фаворит за освојување на европската титула[22], особено по освојувањето на Светскиот куп на ГФ ’08 и Мулебрин Купот 2008 година[23][24]. Шпанија не била надмината со воочената непобедливост на натпреварувањето кога Норвешка го загубила првиот натпревар на турнирот на 3 декември[25]. Норвежанките завршиле 21-21 против Шпанија,[26]. После првото разочарување, тие успеале да напредуваат низ Прелиминарната рунда и главната рунда без пораз[27].
Полуфиналниот натпревар се одиграл на 13 декември против Русија. Тоа било лесна победа за Норвешка, па дури и голманот Харалдсен успеала да постигне гол еднаш[28] . На 14 декември се одиграло финалето против Шпанија. После првото полувреме резултатот бил 13-12 за Нрвешка. Во текот на второто полувреме, Норвешка го зголемила водството до конечен резултат од 34-21[29].
Оваа титула била трето злато на Европското првенство во низа за Норвешка, а четврта титула во историјата на тимот. Лин-Кристин Ригелгут била најдобар стрелец на турнирот со 51 погодок и четворица норвешки играчи биле вклучени во Ол-стар тим: Ригелхут како десно крило, Харалдсен како голман, Ларсен како лев бек и Лунд како центат. Лунд била прогласена и за МВП[30].
Од првиот настап во 1988, Норвешка настапувала на пет Олимписки игри. Првиот медал репрезентацијата го освила дваесет години по својот прв настап, на Летните олимписки игри 2008 во Пекинг.
Норвешка го освоила првиот медал на Светското првенство во 1986 година, кога во плеј-офот на третото место го совладала трикратниот шампион Источна Германија со 23:19, обележувајќи ја и нивната прва победа над Источна Германија. Тие освоиле бронзен медал во 1993 година, а сребрен медал во 1997 година. Во 1999 година Норвешка го освоила првиот златен медал по финалниот натпревар против Франција по две продолженија[35]. Тие ја освоиле својата втора титула во 2011 година, а третата титула во 2015 година[32].
Досега Норвешка има настап на сите Европски првенства, и е најуспешна женска репрезентација со освоени пет златни медали, два сребрени и еден бронзен медал. Единствено првенство на кое не освоила медал е Европското првенство 2000 во Романија.
Сусан Гоксор Бјеркрејм (Светско првенство 1993, Европско првенство 1994, Светско првенство 1995, Олимписки игри 1996, Европско првенство 1996, Светско првенство 1997, Светско првенство 1999, Олимписки игри 2000)
Керсти Грини (Европско првенство 1998, Светско првенство 2001)[58]
Гро Хамерсенг (Светско првенство 2003, Европско првенство 2004, Европско првенство 2006, Светско првенство 2007, Олимписки игри 2008, Европско првенство 2010)[60]
Стине Бредал Офтедал (Европско првенство 2014, Светско првенство 2015, Олимписки игри 2016, Европско првенство 2016, Светско првенство 2017, Европско првенство 2018)
↑Bryhn, Rolf (2007). „Фроде Киваг“. Во Henriksen, Petter (уред.). Store norske leksikon (норвешки). Oslo: Kunnskapsforlaget. Посетено на 5 December 2009.
_3.png){kind=small}
