Іван Іванавіч Дзмітрыеў

Іван Іванавіч Дзмітрыеў
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	10 (21) верасня 1760[1][2][…]
Месца нараджэння	Троіцкае[d], Сімбірскі павет[d], Расійская імперыя
Дата смерці	3 (15) кастрычніка 1837[1][2][…] (77 гадоў)
Месца смерці	Масква, Маскоўская губерня, Расійская імперыя[1][3][…]
Пахаванне	Данскія могілкі[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя
Бацька	Ivan Gavrilovič Dmitriev[d]
Маці	Ekaterina Afanas'evna Beketova[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	дзяржаўны дзеяч, паэт, перакладчык, пісьменнік, байкапісец
Кірунак	сентыменталізм
Жанр	Сентыменталізм[1]
Мова твораў	руская
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іван Іванавіч Дзмітрыеў (10 (21) верасня 1760 — 3 (15) кастрычніка 1837) — рускі паэт і дзяржаўны дзеяч, міністр юстыцыі Расійскай імперыі.

Нарадзіўся ў сям’і сімбірскага памешчыка. У 14 гадоў змушаны паступіць на ваенную службу радавым Сямёнаўскага палка з-за бядотнага становішча яго бацькоў, уцекачоў ад Пугачоўскага паўстання ў Маскву. Дзмітрыеў лічыў сябе вучнем і паслядоўнікам М. М. Карамзіна. Літаратурную дзейнасць пачаў з верша ў «Санкт-Пецярбургскіх навуковых ведамасцях» у 1777, але сам паэт усё, напісанае да 1791, адносіў да вучнёўскага «вершавання». Песня «Стогне шызы галубочак» і казка-сатыра «Модная жонка» (1792) прынеслі Дзмітрыеву шырокую папулярнасць. Ён хутка становіцца прызнаным майстрам сантыментальных песень, «паэтычных дробязяў» (мадрыгалаў, эпіграм, надпісаў), баек і сатыр.

• Святая Русь: Энциклопедический словарь русской цивилизации / сост. О.А. Платонов. — М, 2000. — 1040 с. ISBN 5-901364-01-5