Мікалай Міхайлавіч Карамзін
Мікала́й Міха́йлавіч Карамзі́н (1 (12) снежня 1766[2][3][…], Карамзінка[d], Сімбірскі павет[d] — 22 мая (3 чэрвеня) 1826[4][2][…], Санкт-Пецярбург[4][5]) — расійскі гісторык, публіцыст, празаік, паэт і стацкі саветнік. БіяграфіяУ 1783—1784 гадах на вайсковай службе. Выдаваў альманахі, часопісы. Яскравы прадстаўнік расійскага сентыменталізму. У гістарычных працах адмаўляў дэспатыю, прыхільнік рэспубліканскага ладу. Абапіраючыся на старажытныя крыніцы, творы В. Тацішчава і М. Шчарбатава напісаў «Гісторыю дзяржавы Расійскай» (т. 1—12, 1816—1829). Гісторыю Беларусі разглядаў у кантэксце расійскай дзяржаўнасці. Даў адметныя характарыстыкі старажытных дзяржаўных дзеячаў (Усяслава Полацкага, Гедзіміна, Альгерда і інш.). У «Дадатках» да «Гісторыі…» выкарыстаў шмат выпісак са страчаных пазней пісьмовых крыніц. Зноскі
Літаратура
Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia