Ігар Дзмітрыевіч Белагорцаў

Ігар Дзмітрыевіч Белагорцаў
Ігар Дзмітрыевіч Белагорцаў
Дата нараджэння	21 сакавіка (3 красавіка) 1911
Месца нараджэння	Барнаул, Барнаульскі павет[d], Томская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	17 кастрычніка 1996 (85 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь;
Месца пахавання	Паўночныя могілкі;
Грамадзянства	Расійская імперыя; СССР; Беларусь;
Дзеці	Руслан Ігаравіч Белагорцаў
Альма-матар	Сібірскі інстытут арганізацыі тэрыторыі[d] (1932); Маскоўскі дзяржаўны педагагічны інстытут замежных моў[d] (1941); Расійскі эканамічны ўніверсітэт імя Г. В. Пляханава (1939);
Месца працы	Смаленскі дзяржаўны педагагічны інстытут; ІБіА Дзяржбуда БССР; БПІ; Брэсцкі інжынерна-будаўнічы інстытут; Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт культуры і мастацтваў;
Навуковая ступень	кандыдат архітэктуры (1943)
Навуковае званне	прафесар;
Уплыў на	Анатоль Сяргеевіч Пархута

Ігар Дзмітрыевіч Белагорцаў (21 сакавіка (3 красавіка) 1911, Барнаул — 17 кастрычніка 1996, Мінск) — беларускі архітэктар, педагог. Кандыдат архітэктуры (1943), прафесар (1970).

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і тапографа Дзмітрыя Мікалаевіча Белагорцава і настаўніцы. Скончыў у 1932 годзе Сібірскі інстытут арганізацыі тэрыторыі ў Омску, у 1941 годзе завочна інстытут замежных моў у Маскве, у 1936—1939 гадах завочна вучыўся у Маскоўскім эканамічным інстытуце. Працаваў па спецыяльнасці ў Якуцку, Барнауле, з 1936 года ў Новасібірску, у 1943—1945 гадах начальнікам абласнога аддзела па справах архітэктуры. Адначасова выкладаў у тэхнікуме ў Якуцку, на курсах у Барнауле, Новасібірскім філіяле камунальнага інстытута і Сібірскім інжынерна-будаўнічым інстытуце. У канцы 1945 года прызначаны на пасаду начальніка аддзела архітэктуры Смаленскага аблвыканкама. У 1947—1961 гадах выкладаў у педінстытуце. У Смаленску актыўна займаўся краязнаўствам^[1].

3 1956 намеснік дырэктара Інстытута будаўніцтва і архітэктуры АН Беларусі і дацэнт БПІ, з 1966 года заснавальнік і першы рэктар Брэсцкага інжынерна-будаўнічага інстытута, з 1981 года ў Мінскім інстытуце культуры^[2].

Пахаваны на Паўночных могілках у Мінску.

Дзейнасць

Даследчык помнікаў Беларусі, старажытнага Смаленска, архітэктуры і горадабудаўніцтва Беларусі. Работы: распрацоўка генпланаў Барнаула, Томска (1939, у суаўтарстве), праектаў гарадскіх пасёлкаў, вёсак, паркаў Якуцкай АССР (1932—1934), Смаленскай вобласці (1945—1956) і інш^[2].

Творы

Аўтар кніг «Талашкино» (1950), «Архитектурный очерк Смоленска» (1949), «Зодчий Фёдор Конь» (1949), «Смоленск» (у суаўтарстве з Д. Сафінскім, 1952) і шэрагу артыкулаў, апублікаваных у навуковых зборніках, літаратурным альманаху і іншых выданнях^[1].

Водные ресурсы и некоторые проблемы градостроительства Белорусского Полесья // Проблемы водных ресурсов. Мн., 1981;
Районная планировка и региональное расселение. Мн., 1986 (разам з А. Д. Кудзіненкам, В. М. Саламеннікам).

Сям’я

У першым шлюбе меў сына Альберта Белагорцава. У другім шлюбе з Валянцінай Іванаўнай Суравай, выкладчыцай па спецыяльнасці інжынера-сантэхніка — сына Руслана Белагорцава (1945—2005), таксама архітэктара, і дачку Яраславу Белагорцаву, у шлюбе Вароніну (1945—1992).

Выбраныя працы

Белогорцев И. Д. Архитекторы Новосибирска: К 10-летию организации Новосибирского Союза архитекторов. — Новосибирск, 1945. — 65 с.
Белогорцев И. Д. Архитектурный очерк Смоленска. — Смоленск: ОГИЗ Смоленское обл. гос. изд-во, 1949. — 97 с. — 3 000 экз. Архівавана 5 лістапада 2019.
Белогорцев И. Д. Генеральный план восстановления города Смоленска. — Смоленск: ОГИЗ Смоленское обл. гос. изд-во, 1949. — 20 с. — 300 экз.
Белогорцев И. Д. Зодчий Фёдор Конь. — Смоленск: Смоленское обл. гос. изд-во, 1949. — 56 с.
Белогорцев И. Д. Талашкино. — Смоленск: Смоленское обл. гос. изд-во, 1950. — 152 с. — 1 000 экз.
Белогорцев И. Д. Памятники архитектуры Смоленской области / Смоленский областной отдел по делам архитектуры. — Смоленск: Смоленское обл. гос. изд-во, 1950. — 500 экз.
Белогорцев И. Д. Архитектурные сокровища Смоленщины // Смоленский альманах. — Смоленск: 1950. — В. 7. — С. 209—216.
Белогорцев И. Д. Советская архитектура Смоленска (1917—1950 годы). — Смоленск: Смоленский обл. отдел по делам архитектуры, 1951.
Белогорцев И. Д., Софинский И. Д. Смоленск. — М.: Госиздат литературы по строительству и архитектуре, 1952. — 74 с. — (Архитектура городов СССР).
Белогорцев И. Д. Новые исследования древнесмоленского зодчества // Материалы по изучению Смоленской области. — Смоленск: 1952. — Т. 1. — С. 87—125.
Белогорцев И. Д. Скульптурные монументы Смоленщины // Край наш Смоленский. — М., 1954.
Белогорцев И. Д. Смоленско-украинские архитектурные связи // Смоленский альманах. — 1954. — В. 13.
Белогорцев И. Д. Памятники архитектуры Смоленской области: Аннотированный каталог памятников, находящихся на государственном учёте. — Смоленск, 1956.
Белогорцев И. Д. Край наш Смоленский. — Смоленск, 1962.
Белогорцев И. Д. Кирпичные постройки XII в. в Смоленске // Материалы по изучению Смоленской области. — Смоленск: 1963. — Т. 5. — С. 129—145.

Крыніцы

↑ ^а ^б Смоленская область: энциклопедия: в 2т. Т.1. Персоналии.- Смоленск, 2001.- С. 24
↑ ^а ^б Афанасьеў Уладзімір Аляксеевіч // Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік / Беларус. Энцыкл.; Рэкал.: А. А. Воінаў і інш. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-078-5.

Літаратура

Белагорцаў Ігар Дзмітрыевіч // Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік / Беларус. Энцыкл.; Рэкал.: А. А. Воінаў і інш. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-078-5.
Белогорцев Игорь Дмитриевич // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)

[СЭ-1] а ^б Смоленская область: энциклопедия: в 2т. Т.1. Персоналии.- Смоленск, 2001.- С. 24

[АБ-2] а ^б Афанасьеў Уладзімір Аляксеевіч // Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік / Беларус. Энцыкл.; Рэкал.: А. А. Воінаў і інш. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-078-5.

[1]

[2]