Ігнат Карповіч

Ігнат Карповіч
Ігнат Карповіч
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	1976
Месца нараджэння	Беласток, Беластоцкае ваяводства, Польская Народная Рэспубліка;
Грамадзянства	Польшча;
Альма-матар	I Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Białymstoku[d]; Варшаўскі ўніверсітэт;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	раманіст, перакладчык, пісьменнік
Мова твораў	польская
Прэміі	Сілезскія акадэмічныя лаўры[d] (2017) Warsaw Literary Prize[d] (2014)
Узнагароды	Пашпарт «Палітыкі»[d]
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ігнат Карповіч (пол. Ignacy Karpowicz; нар. у 1976 у Беластоку) — польскі пісьменнік беларускага паходжання, празаік, перакладчык літаратуры, лаўрэат Пашпарту «Палітыкі» (2011) за раман Balladyny i romanse (Баладыны і рамансы) (2010).

Біяграфія

Першыя гады жыцця правёў у вёсцы Случанка, потым разам з бацькамі пераехаў у Беласток. Скончыў I Агульнаадукацыйны ліцэй ім. Адама Міцкевіча ў Беластоку. Навучаўся на Mіжфакультэтных індывідуальных гуманітарных студыях Варшаўскага ўніверсітэта. Займаўся іспаністыкай і афрыканістыкай.

Пісьменнік належыць да беларускай меншасці Польшчы. Яго дзядзька — знакаміты польскі мастак беларускага паходжання Лявон Тарасевіч^[1].

У 2006 годзе выдавецтва Czarne выдала яго дэбютны раман Niehalo, за які Карповіча намінавалі на Пашпарт «Палітыкі». У 2007 з'явіўся яго другі раман Cud (Цуд). Раман Gesty (Жэсты) у 2009 стаў фіналістам літаратурнай узнагароды «Ніке». У кастрычніку 2010 коштам Літаратурнага выдавецтва быў выдадзены чарговы раман пад назвай Balladyny i romanse (Баладыны і рамансы), які быў фіналістам літаратурнай узнагароды «Ніке» 2011, а таксама прынёс свайму аўтару Пашпарт «Палітыкі» 2010. Раман Ości (Косці) быў фіналістам літаратурнай узнагароды «Ніке» 2014, а таксама атрымаў узнагароду чытацкіх сімпатый. Раман Sońka (Сонька) быў фіналістам літаратурнай узнагароды «Ніке» 2015. Твор перакладзены з польскай на беларускую Марыяй Мартысевіч і выпушчаны ў выдавецтве «Логвінаў» у 2018^[2].

Ігнат Карповіч таксама перакладае мастацкую літаратуру з англійскай, іспанскай ды амхарскай моў.

Творчасць

Niehalo (Czarne 2006)
Cud (Цуд) (Czarne 2007)
Nowy Kwiat Cesarza (Новая кветка імператара) (Нацыянальны выдавецкі інстытут, 2007)
Gesty (Жэсты) (Літаратурнае выдавецтва, 2008)
Balladyny i romanse (Баладыны і рамансы) (Літаратурнае выдавецтва, 2010)
Ości (Косці) (Літаратурнае выдавецтва, 2013)
Sońka (Сонька) (Літаратурнае выдавецтва, 2014)