Венкатраман Рамакрышнан

Венкатраман Рамакрышнан
там.: வெங்கட்ராமன் ராமகிருஷ்ணன்
Дата нараджэння	1952[1]
Месца нараджэння	Chidambaram[d], South Arcot[d], Мадрас[d], Індыя[2]
Грамадзянства	ЗША[3]
Маці	R. Rajalakshmi[d]
Род дзейнасці	біёлаг, хімік, біяфізік, біяхімік, малекулярны біёлаг
Навуковая сфера	біяхімія, computational biology[d] і малекулярная біялогія[4]
Месца працы	Laboratory of Molecular Biology[d][5] University of Utah School of Medicine[d][6] Брукхейвенская нацыянальная лабараторыя[7] Ельскі ўніверсітэт[8]
Альма-матар	Maharaja Sayajirao University of Baroda[d][9] Універсітэт Агая (1976) Каліфарнійскі ўніверсітэт у Сан-Дыега[10]
Член у	Леапальдзіна[11] Лонданскае каралеўскае таварыства[12] Нацыянальная акадэмія навук ЗША[13] Еўрапейская арганізацыя малекулярнай біялогіі[d][14] Індыйская нацыянальная акадэмія навук[d]
Узнагароды	грант Гугенхайма член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] медаль сэра Ханса Крэбса[d] (2012) член Еўрапейскай арганізацыі малекулярнай біялогіі[d] Louis-Jeantet Prize for Medicine[d] (2007) Honorary member of the British Biophysical Society[d]
Сайт	mrc-lmb.cam.ac.uk/ribo/h…
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Венкатраман Рамакрышнан (там.: வெங்கடராமன் ராமகிருஷ்ணன்; англ.: Venkatraman Ramakrishnan; нар. 1952^[1], Chidambaram^[d], Мадрас^[d][2]) — амерыканскі і брытанскі вучоны-біяхімік індыйскага паходжання, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі 2009 года сумесна з Томасам Стэйцэм і Адай Ёнат «за даследаванні структуры і функцыі рыбасомы»^[15].

Рыцар-бакалаўр з 2012 года. З 2015 па 2020 год з’яўляўся прэзідэнтам Лонданскага каралеўскага таварыства (член з 2003 года)^[16], член Нацыянальнай акадэміі навук ЗША (2004)^[17], Леапальдзіны (2010) і Амерыканскага філасофскага таварыства (2020^[18]), замежны член Індыйскай нацыянальнай акадэміі навук (2009).

Нарадзіўся ў горадзе Чыдамбарам, штат Тамілнад, Індыя^[19] у сям’і вучоных-біяхімікаў. Ва ўзросце трох гадоў пераехаў з сям’ёй у Вадодара, штат Гуджарат, дзе яго бацькі працавалі ў мясцовым універсітэце. Адукацыю атрымаў у сярэдняй школе пры манастыры Ісуса і Марыі і затым у тым жа універсітэце, атрымаўшы ступень бакалаўра ў 1971 годзе, хоць раней беспаспяхова спрабаваў паступіць у Індыйскі інстытут тэхналогіі і хрысціянскі Медыцынскі каледж^[20].

У 1971—1976 гадах працягваў навучанне ў ЗША, атрымаў ступень доктара філасофіі па фізіцы ва Універсітэце Агая^[21][22], а затым яшчэ два гады вывучаў біялогію ў Каліфарнійскім універсітэце ў Сан-Дыега^[23].

З рыбасомамі пачаў працаваць у якасці пастдоку Пітэра Мура ў Ельскім універсітэце^[24]. Пасля заканчэння стажыроўкі не змог знайсці працу ў штаце прыкладна 50 амерыканскіх універсітэтаў, куды падаваў заявы^[20], і паступіў у штат Брукхейвенскай нацыянальнай лабараторыі, дзе працягваў вывучаць рыбасомы ў 1983—1995 гадах. У 1995 годзе атрымаў месца прафесара біяхіміі ва Універсітэце Юты, а з 1999 года працуе ў лабараторыі малекулярнай біялогіі ў Кембрыджскім універсітэце, дзе раней пабываў з рабочым візітам у 1991—1992 гадах.

Член Еўрапейскай арганізацыі малекульнай біялогіі з 2002 года.

• Стыпендыя Гуггенхайма (1991)^[25]
• Louis-Jeantet Prize for Medicine^[en] (2007)
• Datta Lectureship and Medal^[en], Федэрацыя еўрапейскіх біяхімічных таварыстваў (2007)
• Heatley Medal^[en] Біяхімічнага таварыства Вялікабрытаніі (2008)
• Нобелеўская прэмія па хіміі (2009)
• Падме Вібхушан (2010)
• Лекцыя імя Бернала, Біркбек-каледж (2015)
• Golden Plate Award^[en], Academy of Achievement^[en] (2017)

• Інфармацыя з сайта Нобелеўскага камітэта (англ.)
• Петров П. Нобелевская премия по химии — 2009 // «Элементы», 14.10.2009