Ганку́раўская прэмія (фр.: Prix Goncourt) — самая прэстыжная літаратурная прэмія Францыі за найлепшы раман, названая ў гонар братоў Ганкур. Прысуджаецца па выніках галасавання сябраў Ганкураўскай акадэміі на спецыяльнай вячэры ў парыжскім рэстаране «Друан». Уручаецца штогод, пачынаючы з 1903. Памер прэміі сімвалічны (цяпер ён складае дзесяць еўра), аднак, як правіла, прысуджэнне прэміі істотна павялічвае продажы рамана-пераможцы і ставіць ягонага аўтара ў першыя шэрагі французскай літаратуры.
Сутнасць прэміі
Эдмон і Жуль Ганкуры
У Акадэмію Ганкураў уваходзяць дзесяць самых вядомых літаратараў Францыі, якія атрымлівалі сімвалічную плату — 60 франкаў у год. Кожны член Акадэміі мае толькі адзін голас і можа аддаць яго толькі за адну кнігу. Пры роўнасці галасоў перавага аддаецца таму твору, якому аддадзены голас прэзідэнта. Членамі Ганкураўскай Акадэміі ў розны час былі пісьменнікі Альфонс Дадэ, Ж. Рэнар, Роні-старэйшы, Ф. Эрыа, ЭрвэБазен, Луі Арагон і іншыя.
Паводле статута Ганкураўскай прэміі, яна можа быць прысуджана аўтару толькі адзін раз у жыцці. Адзінае выключэнне — пісьменнік Рамен Гары. Першы раз ён стаў лаўрэатам у 1956, а праз 19 гадоў зноў атрымаў прэмію пад імем Эміля Ажара. Гэтая літаратурная містыфікацыя была раскрыта пасля прысуджэння прэміі.
Нароўні з галоўнай прэміяй і паралельнай ёй Ганкураўскай прэміяй ліцэістаў, Ганкураўская акадэмія таксама прысуджае прэміі за дэбютны раман, паэзію, навелу, біяграфію. З нядаўняга часу Інстытут Францыі ў межах праграмы франкафоніі заснаваў таксама Ганкураўскія прэміі французскім пісьменнікам у шэрагу краін Усходу (Ліван) і Еўропы (Італія, Польшча, Румынія, Сербія).
У 1951 французскі пісьменнік П’ер Гамара напісаў дэтэктыў «Забойцу — Ганкураўская прэмія». Каб пазбегнуць абвінавачванняў у наўмысным падрыве прэстыжу прэміі, перад тэкстам рамана было змешчана паведамленне: «Усе факты і героі гэтага рамана выдуманыя. Ганкураўская прэмія ўзята толькі таму, што яна найбольш вядомая з усіх літаратурных прэмій, але можна было б з такім жа поспехам замяніць яе любой іншай».
Луков Вл. А.. Гонкуровская премия(нявызн.). Электронная энциклопедия «Современная французская литература» (4 ліпеня 2011). Архівавана з першакрыніцы 16 лютага 2012. Праверана 16 лістапада 2011.