Гельмут фон Мольтке (малодшы)

Гельмут фон Мольтке
Helmuth von Moltke
4-ы Начальнік генеральнага штаба Германіі 1 студзеня 1906 — 14 верасня 1914
Манарх	Вільгельм II
Папярэднік	Альфрэд фон Шліфен
Пераемнік	Эрых фон Фалькенгайн
Нараджэнне	25 мая 1848(1848-05-25)[1] Біндарф[d], Нойбукаў-Зальцгаф[d], раён Ростак[d], Мекленбург-Пярэдняя Памеранія, ГДР
Смерць	18 чэрвеня 1916(1916-06-18)[1] (68 гадоў) Берлін, Каралеўства Прусія, Германская імперыя[2]
Месца пахавання	Інвалідэнфрыдгоф[d]
Род	Moltke[d][3]
Бацька	Adolf von Moltke[d]
Дзейнасць	узброеныя сілы[4], армія[4], Першая сусветная вайна[4] і history of war[d][4]
Ваенная служба
Гады службы	1868 - 1916
Прыналежнасць	Германская імперыя
Род войскаў	Пруская армія
Званне	Генерал-палкоўнік
Камандаваў	1-я гвардзейская пяхотная дывізія
Бітвы	Франка-пруская вайна Першая сусветная вайна
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ге́льмут Ё́ган Лю́двіг фон Мо́льтке (ням.: Helmuth Johannes Ludwig von Moltke; 25 мая 1848, Герсдорф, Германія — 18 чэрвеня 1916, Берлін) — германскі ваенны дзеяч, генерал-палкоўнік, начальнік генеральнага штаба Германіі (1906—1914) на пачатак Першай сусветнай вайны. Таксама вядомы як Мольтке-малодшы. Пляменнік фельдмаршала графа Мольтке (яго ад’ютант з 1880). Правёў шэраг рэформ у арміі.

У выніку няўдалага развіцця Плана Шліфена ў першыя месяцы вайны быў зняты з пасады начальніка генеральнага штабу і яму была даручана праца з армейскімі резервамі.

Прымаў удзел у франка-прускай вайне 1870—1871.

З 1903 года генерал-кватэрмайстар Генеральнага штаба Германіі.

Адзін з актыўных удзельнікаў развязвання Першай сусветнай вайны, пры падрыхтоўцы да якой паклаў у аснову задумы свайго папярэдніка генерала-фельдмаршала Альфрэда фон Шліфена (разгром французскай арміі галоўнымі сіламі і абарона ва Усходняй Прусіі, а потым удар па Расіі). Аднак пры разгортванні германскай арміі ў 1914 годзе аслабіў правае крыло армій Заходняга фронту, якія наносілі галоўны ўдар па Францыі, і павялічыў сілы на левым крыле, а таксама ва Усходняй Прусіі. Гэта адмоўна адбілася пры правядзенні першага этапа вайны.

У час Марнскай бітвы ў 1914 годзе, будучы начальнікам генштаба і адначасова начальнікам штаба Стаўкі (фактычна галоўнакамандуючым), страціў кіраванне войскамі, што прывяло да паражэння германскіх армій на Заходнім фронце.

14 верасня 1914 года Мольтке быў адхілены ад пасады. З 1915 года назначаны намеснікам начальніка Генштаба.

Памёр у 1916 годзе ў Берліне. Пасля сябе пакінуў мемуары «Успаміны-лісты-дакументы 1877—1915 гг.», дзе ўтрымліваюцца псіхалагічныя прычыны няўдачы Германіі ў жніўні-верасні 1914 года ў вайне супраць Францыі, Вялікабрытаніі і Расіі.

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 10. — 544 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0169-9 (т. 10).

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Гельмут фон Мольтке, малодшы