Гілемэн Ражэ Гіймэн

Гілемэн Ражэ Гіймэн
фр.: Roger Guillemin
Дата нараджэння	11 студзеня 1924(1924-01-11)[1][2][…]
Месца нараджэння	Дыжон, дэпартамент Кот-д’Ор, рэгіён Бургундыя, Метраполія Францыі, Францыя[4][5]
Дата смерці	21 лютага 2024(2024-02-21)[3] (100 гадоў)
Месца смерці	Сан-Дыега, ЗША[6]
Грамадзянства	Францыя  ЗША
Род дзейнасці	эндакрынолаг, біяхімік, выкладчык універсітэта, нейрабіёлаг, урач, фізіёлаг
Навуковая сфера	Эндакрыналогія
Месца працы	Шпіталь Бронкса пры кіраваніі справамі ветэранаў
Навуковая ступень	доктар медыцыны[d][7] (1949) і доктар філасофіі[7] (1953)
Альма-матар	Манрэальскі ўніверсітэт Універсітэт Бургундыі Lycée Carnot[d]
Вядомы як	даследчык пептыўных гармонаў мозгу
Член у	Нацыянальная акадэмія навук ЗША Французская акадэмія навук Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Парыжская медыцынская акадэмія[d] Амерыканская асацыяцыя садзейнічання развіццю навукі Сербская акадэмія навук і мастацтваў
Узнагароды	прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні (1975) міжнародная прэмія Фонда Гайрднера (1974) Dickson Prize in Medicine[d] (1977) ганаровы доктар Універсітэта Лаваля[d] (1996) член Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук honorary doctorate of the Autonomous University of Madrid[d] honorary doctor of the University of Chicago[d] (14 лістапада 1977) ганаровы доктар Шэрбрукскага ўніверсітэта[d] honorary doctor of the University of Manitoba[d] (1984) honorary doctor of the Marie and Louis Pasteur University[d] (20 лістапада 1998) doctor honoris causa from the University of Dijon[d] (лістапад 1977, 4 лістапада 1978) honorary doctorate of Claude Bernard University Lyon 1[d] (13 снежня 1989) honorary doctorate from the University of Paris-VII[d] (1986)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гілемэн Ражэ Гіймэ́н (фр.: Roger Guillemin, 11 студзеня 1924(1924-01-11)^[1][2][…], Дыжон^[4][5] — 21 лютага 2024(2024-02-21)^[3], Сан-Дыега, ЗША^[6]) — французскі фізіёлаг, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне 1977 года, «за адкрыцці, звязаныя з сакрэцыяй пептыўных гармонаў мозгу», якую ён падзяліў разам з Эндру Шалі.

Скончыў Дыжонскі ўніверсітэт (1942). З 1948 года ў Інстытуце эксперыментальнай медыцыны і хірургіі Манрэальскага ўніверсітэта, з 1953 года ў Х’юстанскім універсітэце (ЗША), з 1960 года ў навуковых інстытутах Францыі, з 1963 года дырэктар лабараторыі Бейларскай медыцынскай школы Х’юстанскага ўніверсітэта, з 1970 года ў Солкаўскім інстытуце ў г.Сан-Дыега (штат Каліфорнія).

Навуковыя працы па выдзяленні, выяўленні хімічнай структуры і біялагічнай актыўнасці гіпаталамічных рэлізінг-гармонаў.

Член Нацыянальнай АН ЗША, Амерыканскай АН і мастацтваў, Французскай нацыянальнай акадэміі медыцыны. Прафесар фізіялогіі (1963).

• Міжнародная прэмія Гайрднера (1974)
• Прэмія Альберта Ласкера за фундаментальныя медыцынскія даследаванні (1975)
• Прэмія Дзіксана па медыцыне (1976)
• Passano Award in Medical Sciences (1976)
• Нацыянальны навуковы медаль ЗША (1976)
• Нобелеўская прэмія па медыцыне (1977)

• Саматастатын

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1997. — 576 с.: іл.

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Гілемэн Ражэ Гіймэн
• Аўтабіяграфія на Нобелеўскім сайце (англ.)
• Salk Institute faculty page Архівавана 22 кастрычніка 2012. (англ.)