Дэвід Хантэр Х’юбел
Дэвід Хантэр Х’юбел (англ.: David Hunter Hubel, нар. 27 лютага 1926, г. Уінсар, Канада) — амерыканскі ўрач-нейрафізіёлаг, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1981 годзе «за адкрыцці, якія датычацца прынцыпаў перапрацоўкі інфармацыі ў нейронных структурах», якую ён падзяліў разам з Роджэрам Сперы і Т. Н. Візелам. БіяграфіяХ’юбел нарадзіўся ў Віндзары, Антарыё, у сям’і амерыканцаў у 1926 годзе. Яго дзед па бацькавай лініі эмігрыраваў, будучым дзіцем, у ЗША, з баварскага горада Нёрдлінген. У 1929 годзе яго сям’я пераехала ў Манрэаль, дзе ён правёў гады свайго станаўлення. Скончыў універсітэт Макгіла (1947, г.Манрэаль) і медыцынскую школу пры ім (1951). З 1951 года ў ЗША. З 1958 года ва ўніверсітэце Дж. Хопкінса, з 1959 года ў Гарвардскай медыцынскай школе г.Бостан (з 1967 прафесар). Навуковыя працы па нейрафізіялогіі зроку. Адкрыў прынцыпы перапрацоўкі інфармацыі ў нейронных структурах мозга, што ўспрымаюць вонкавыя сігналы. Член Нацыянальнай АН ЗША, Амерыканскай акадэміі мастацтваў і навук. УзнагародыПублікацыі
Зноскі
Літаратура
Спасылкі
|
Portal di Ensiklopedia Dunia